Foto's: hopelijk morgen 😎
Het begon met pech: zakmes kwijt, zonnebril uiteengevallen en telefoon met 'waterschade'.
Het eindigde met de fiets in de taxi terug, na biertjes in de vaste KGB bar.
Wat kun je in een tent en en paar tassen veel kwijt zijn: na een dag zoeken vanmiddag het zakmes uit een zak zien rollen. De bril: deskundige opticien plaatste de glazen weer terug, wat een opluchting want zonder is geen doen.

Dan de telefoon: verkocht met hoge graad van waterweestand...maar toch vocht ergens en niet opladen. Bij een repair shop gebracht en daarnaast op een terrasje met Heleen gebeld: spreekt Akdanas mij aan en zitten wij even later volop in de recente geschiedenis van Litouwen. Hij is 'portalo redaktorius' wat voor zich spreekt. Zijn vriend Adomas komt even later en na wat biertjes hebben we alles besproken: het grote Litouwse hertogdom, de moord op de Joodse bevolking, de Sovjetperiode en de periode van bevrijding in 1991 toen de Russen daadwerkelijk ingrepen en er 13 doden zijn gevallen. Waarom hier wel en bijvoorbeeld in de DDR en Polen niet: het ging bij de Baltische staten om Sovietlanden. Toch voelde iedereen, ook Adomas en Akdanas daarvoor al dat het Sovietrijk op instorten stond: zij schreven met kalk op de Russische tanks: 'Russians go home' zonder dat de Russische soldaten er iets van zeiden. Adamos' vader was officier in het Sovjet leger, werd uit de partij en leger gezet en werd jaren later weer officier in het nieuwe Litouwse leger. Hij laat foto's uit die tijd zien.
Intussen hoor ik dat mijn telefoon morgen klaar zal zijn en krijg ik een taxichauffeur zo ver om mij met fiets en al op de camping af te zetten. Dikke fooi waard.

Geschreven door Cyclingcor.balticum18