Ik had me wel verheugd op het fietsen in Duitsland: daar zouden routes, goeie fietspaden, borden etc. zijn.
Niets was minder waar. Hier, anders dan in Polen vreemd genoeg, ontwikkel je Routeangst en Fietspadenvrees; nl dat wat ergens als route staat aangegeven niet wordt bewegwijzerd; dat aanvankelijk mooie fietspaden ieder moment kunnen ophouden of overgaan in keienwegen, Betonplattenspur, zand en modder. Onderweg dus geen duidelijke bewegwijzering, maar wel veel verkeer op de secundaire wegen. Wel ook ingewikkelde sites met nutteloze detailinformatie, je kunt namelijk niet kiezen als je eenmaal op een niet aanbevolen Betonplattenspur zit. Zo was het dus op en neer naar Prora en van Altefähr naar Rostock. Geef mij slechts tien bordjes en het wordt beter.
Vier dagen achtereen ca 90km door uitgestrekte saaiheid, ook op Rügen, vergt zijn tol mentaal en qua zitvlees.

Prora was wel de trip waard. Een betonkolos van 5 km (!) uitkijkend over zee met max. hotelcapaciteit voor 20.000 enthousiaste leden van Kraft durch Freude, de Welzijnsorganisatie van nazi Duitsland. Bouw begonnen in 1936 en nooit afgekomen. Slooppogingen van de nazi's, Russen, DDR liepen op niets uit, te degelijk. Nu een beschermd monument en grotendeels herontwikkeld tot hotel, appartementen, woningen, jeugdherberg, restaurants en museum over de Volksarmee. Ook jarenlang onderkomen geweest van gewetensbezwaarden tegen militaire dienst in de Volksarmee, de Waffenverweigerer.
Heb daar een prima lunch gehad met zure haring en gepofte aardappel.

Op weg van Altefähr naar Rostock niet veel bijzonders, behalve het Russische Denkmal in Richtenberg voor gesneuvelde Russische soldaten. Zag eerder zulke monumenten in Suwalki in Polen en Daugavpils in Letland. Niet vergeten moet worden dat er zo'n 9 tot 14 miljoen Russische soldaten zijn omgekomen in WWII en nog eens ca 13 miljoen burgers en dat zonder hen nazi Duitsland waarschijnlijk niet zou zijn verslagen. Als in een Russisch dorp jongens moesten vertrekken voor de dienst, werden ze met een begrafenisritueel uitgeleid.
Dan zijn de honden in Duitsland nu beter af: twee keer een uur per dag uitlaatplicht voor het baasje; dat krijg je als er niets belangrijks meer is te regelen.

Corona nog wel hier: meer besmettingen sinds kort, maar ook meer mondkapjes, niet door burgemeestersdecreet, dat dan weer wel. Ik moet niet in een quarantaineplicht komen!

Geschreven door Cyclingcor.balticum18