Vrijdag einde van de 4 daagse trip. In de buurt van UB: het grootste ruiterstandbeeld ter wereld (40 meter, van Genghis Khan natuurlijk) en het mobiele veldpaleis van Genghis Khan. Respectievelijk ca 60 en 85 km uit de stad, dus over mooie geasfalteerde weg ipv het gehobbel van de eerdere dagen. Dat gehobbel confronteert je direct met de spijsvertering. Dat is soms al een probleem als de maag iets vreemds te verwerken krijgt zoals bijvoorbeeld de gefermenteerde paardenmelk, de ayrag. Daar gaan onze magen tegen tekeer; zeker wanneer je achteruit rijdt in de stugge 4 wiel aangedreven Russische Fougron UAZ 452 busjes. Probleem is alleen dat overal waar je komt die ayrag wordt aangeboden als maximale blijk van gastvrijheid. Dan is de vraag niet meer of het eruit komt, maar wanneer, waar, hoe en hoeveel. Beter is dan de 4-wiel aangedreven Toyota Landcruiser, de absolute topper qua betrouwbaarheid, comfort etc. Die behouden hun waarde maximaal; onze chauffeur meldde dat hij zijn Landcruiser nu voor dezelfde prijs kan verkopen als waarvoor hij hem 10 jaar geleden kocht.

Het ruiterstandbeeld en het veldpaleis zijn een particulier initiatief van de voormalige president en oud worstelkampioen Battulga. De meningen zijn erover verdeeld, zowel over hem als over deze projecten. Het standbeeld is zo'n beetje de Eiffeltoren van UB geworden, maar het paleis ligt te ver weg en de bijbehorende nederzettingen, in de vorm van een openlucht museum zijn wat verwaarloosd. Hebben er toch lekker gebakken brood, noedelsoep en khuushuur gegeten, enkele producten van de Mongoolse keuken die goed te verdragen zijn.

Zaterdag barbecue bij Dashka, de broer van Puujee in zijn buitenhuis ca 10 km buiten de stad. Veel regen, dat wel. Dashka zit ook in het milieu- en natuurbeheer meer in het bijzonder de Millennium Challenge Account Mongolia die met een miljoenensubsidie van de US waterzuiveringsinstallaties bouwt en optimaliseert zodanig dat het gezuiverde water, wat niet geschikt is als drinkwater, kan worden gebruikt om te dienen als koelwater voor de 5 (kolengestookte) energiecentrales. Check www.mca-mongolia.gov.mn. Die centrales worden nu nog gekoeld met drinkwater.

Zondag door de stad gelopen, oa naar de National Art Gallery en de State Deparment Store (gestart in 1921in een iconisch pand uit 1961). Het centrale plein, Sukhbaatar Square, is hèt plein voor feestelijke bijeenkomsten, protesten, trouwfoto's, etc. Veel traditionele klederdracht weer.
UlaanBaatar Hotel bezocht, een monument van zijn tijd, nl het allereerste hotel in Mongolië, 1961. Mooi socialistisch classisisme. Ernaast het hoofdkantoor van de voormalige communistische partij en ervoor een prominent standbeeld van de beroemde Mongoolse schrijver Natsagdorj: oprichter van de Mongolian Writers Union. Het Bayangol Hotel waar wij verblijven is van 1964 en heeft een eetzaal van mooie socialistische snit. Bayangol betekent 'rijke rivier'. Rijk moet het wel zijn want het bestaat uit twee grote torens, een uitgebreid middenstuk en de grootste parkeerplaats van UB. Was in 1964 misschien goedkoop, maar is nu zo in het centrum een unieke plek.

Mongolië is bevriend met China en Rusland, onvermijdelijk. Maar de individuele Mongool prefereert de Russen boven de Chinezen, zij het dat alle export en de meeste import naar en van China gaat en komt. Er is wetgeving die de verkoop van onroerend goed aan Chinezen en Russen verbiedt; het zal wel wat algemener geformuleerd zijn, maar dat is de bedoeling. De niet-oorlog tegen Oekraïne wordt veroordeeld en na de inval in Oekraïne en na gehoord te hebben hoe Putin dat motiveert, nl Oekraïne was eens van Rusland en behoort bij Rusland, verschenen er landkaarten met de claim van Mongolië gebaseerd op de situatie uit 1279. Kan de zaak alleen maar beter maken.

That's all folks. Morgen weer naar het Westen. Thuis nog een laatste blogje met twee foto's uit het verleden: die van de dame van 86 te paard en van het parlementsgebouw in 2002.

Geschreven door Cyclingcor.balticum18