Aardige plaats, zo aan de oevers van de rivier de Seret, met een mediterraan aandoende boulevard langs het water. Geen reisdoel op zich, maar als je in de buurt bent het omrijden waard. Prima restaurants gezien; Engels wel heel beperkt. Westers georiënteerd, dat blijkt niet alleen uit de EU vlaggen. Die westerse oriëntering zal alleen maar toenemen met de verjonging van de bevolking.
Er schijnt een substantieel verschil te zijn tussen Oost en West Oekraïne met de Dnjepr als scheidslijn en veel verder oostelijk in de Donbass willen ze onafhankelijk of misschien wel helemaal Russisch zijn. Dus, mijn idee, waarom niet opgesplitst? Net als Tjechië en Slowakije? Dan zijn heel wat controverses meteen opgelost, zoals die over Bandera, leider van de nationalistische Oekraïners in de jaren veertig. Door het Oosten gezien als moordenaar, onder andere van veel Polen (die dus als vreemde overheersers van vroeger werden gezien) en door de KGB vermoord in 1959 in München. Van diezelfde Bandera staan her en der grote beelden, zoals in Ternopil, nog wel in een mooi park pal tegeover het gemeentehuis. En de Krim krijgt Oekraïne natuurlijk nooit terug, althans West Oekraïne niet.

Voor ons is het misschien niet meer dan een voormalige Sovjet republiek, maar de Oekraïners hebben nooit Pools, Habsburgs, Duits, communistisch of Russisch willen zijn en dat blijkt nu meer dan ooit. Zoals in het Memorial Museum of Political Prisoners (victims of the communist regime). Naargeestige kelder onder een overheidsgebouw; wat een ellende. Helaas alle tekst alleen in Oekraiens en Russisch. Martelcellen, foto's van slachtoffers, kaarten van kampen in Siberië, het 'bekende werk' zoals ik dat ook zag in Litouwen en Estland.

Loop ik bij het einde van een rij cellen, komt er een ouder, zeer onguur uitziend persoon op me af, loensend en enorm stinkend. Ik kon geen kant op en bleef maar een beetje toeristisch kijken. Hij spreekt mij aan en ik zeg wat terug. Vraagt hij onverwacht in niet al te slecht Engels waar ik vandaan kom. Ja, ik zie er inderdaad niet uit als een Oekraiens pensionado. Uit Holland zeg ik; oh, verbetert hij, The Netherlands? Eh, ja dat is inderdaad de officiële naam in het buitenland, maar hé, wat maakt het uit? Vraagt hij: en uit welke stad. Huh? Breda, Doetinchem? Dus ik zeg Rotterdam. Oh zegt hij, daar is Konovaletz door de KGB vermoord in 1938. Een beroemd nationalistische leider uit die tijd. Viel mee dat hij niet het adres noemde. Heb even kort met hem gesproken: rasecht nationalist. De lucht blijft nog lang in mijn neus hangen. Heb het teruggezocht op internet, zie publicatie van 4 juni 1938.

In het National Museum of Art terechtgekomen in een heuse vernissage met hapjes, pers, bloemen en de kerk. Was verder niet veel aan. Weer iconen. Ook de rechtbank bekeken.

Op het station lopen dubben over de volgende move, met de trein, dat wel. Maar niemand kon mijn vragen beantwoorden, ook internet niet, of de fiets wel overal mee kan, met een nachttrein bijvoorbeeld.
Dus, wat moet het worden...?

Geschreven door Cyclingcor.balticum18