Honden en hellingen op weg naar Ternopil

Oekraïne, Ternopil

Vanochtend 7u wakker, wat nu? Zo vroeg! Om 7u45 op de fiets en bij een espressobar gewacht tot ze open gingen. Tot die tijd genoten van een katholieke mis die via een luidspreker te volgen was. Kerkje zat stampvol en iedereen die buiten langs liep sloeg een kruis. Was in een 15e eeuwse villa die door de eeuwen heen uiteenlopende functies had gehad maar nu (weer) in de veilige handen van de heer is.

Fietsen begon veelbelovend, lekker veel ruimte en nog redelijk rustig, maar dat veranderde snel. Soms had de asfalteur er kennelijk geen zin en was de strook naast de witte streep helemaal verdwenen; de hele weg door hellingen van soms meer dan 10%. Dat leverde snelheden opvan 4 tot 44 km/uur. Ik kwam erachter dat ik bij een klim onder de 10 km/uur beter kon gaan lopen. Was niet veel langzamer maar wel veiliger omdat je bij lage snelheid meer slingert. Heb dus veel gelopen en werd daarbij ook nog een paar keer 'benaderd' door loslopende honden, soms in groepjes. Geen prettig gevoel als ze een beetje blaffen en naar je gebruinde kuiten kijken. Ik bekeek nog wat alternatieven, C wegen, maar dat zijn eigenlijk gaten met een randje asfalt en waarschijnlijk ook met honden. B wegen zijn er niet. Laat maar dus en omdat ik denk dat het na Ternopil niet beter zal worden gezien de 227 km die ik heb gedaan is het nu so far so good voor het fietsen in Oekraïne. Het moet per slot van rekening wel een lolletje blijven en dan weet ik nog wel wat alternatieven.

Heb intussen wel leesoefeningen cyrillisch gedaan. Opvallend: veel EU vlaggen op (semi) overheidsgebouwen. Ze missen hier natuurlijk de steun die voormalige Oostbloklanden in de EU wel ontvangen.
Het landschap en dorpjes en steden zijn meer dan een eeuw niet veranderd, en de oudere bevolking evenmin. Het lijkt wel of er alleen maar een 19e eeuw en een 21e eeuw zijn (geweest) en dat de 20e eeuw hier niets anders heeft opgeleverd dan oorlogen en achterstallig onderhoud en een verloren generatie. Ga maar na: vanaf 1914 oorlogen en communisme en ben je bijvoorbeeld in 1920 geboren en in 1980 of 1990 overleden, als je het al haalde, dan was het geen pretje geweest. En qua technische ontwikkeling heeft die eeuw hier niets méér opgeleverd dan een nagemaakte atoombom en de eerste mens in de ruimte. Voor mij is het: Achter het IJzeren Gordijn: 20e eeuw, verloren eeuw.

Morgen Ternopil oa met het Memorial Museum for Political Prisoners. Kijk ik naar uit!


.

Geschreven door

Al 4 reacties bij dit reisverslag

De reis wordt grimmiger! Wat zijn de alternatieven, waar brengt de trein hem naartoe? Cliffhanger…

Willem 2021-08-12 22:06:02

Wat een belevenissen! Geweldig avontuurlijk!

Annette Groeneveld 2021-08-12 22:06:47

De avonturen worden steeds uitdagender. Honden met een gretige blik op de benen zijn heel vervelend. Maar Cor is Saartje gewend dus die kijkt van die paar kuitenbijtertjes niet op. Hellingen van 10%, daar draait Cor zijn hand niet voor om. Maar wanneer rechts van de witte lijn geen asfalt valt te bekennen met langsrazend verkeer van 100 km/uur … ook voor Cor houdt het een keer op. Dat wordt dus treinen, daar helpt geen lieve moedertje aan. Na al die oorlogen en talloze doden denken de Oekraïners met weemoed terug aan het duo Van Balen/Verhofstadt (van wie de eerste niet meer leeft): waar blijft het lidmaatschap van de EU of tenminste, waar blijven de knaken? Ondertussen reist Cor verder naar het oosten.

Henk de Swaan Arons 2021-08-12 22:24:10

Als de honden maar geen wolven worden..... Troika hier, troika daar. Ze lusten hem met huid en haar!

Jurriaan 2021-08-12 23:01:18
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.