Polen, Warschau

Warschau: helemaal verwoest door de Duitsers tijdens en na de opstand van augustus tot oktober 1944. Het Poolse verzetsleger, Armia Krajowa, begon de opstand op 1 augustus in de hoop dat het Russische leger dat inmiddels Warschau was genaderd te hulp zou komen. De Russen deden niets, want zaten natuurlijk niet te wachten op een sterk georganiseerd verzet tegen de latere communistische heilstaat. Gevolg: opstand mislukt; Warschau helemaal verwoest. Het Duitse plan was om er na de oorlog een meeer van te maken.

Mooi gedenkteken in de stad (naast het gebouw van de Poolse Hoge Raad) en een groot museum iets buiten het centrum. Het museum was zo-zo: veel anekdotes die niet veel toevoegen als de grote lijn niet wordt verteld en veel lawaai.
Opvallend gebouw van de Hoge Raad.

Vandaag de route verkend de stad uit, want met een bepakte fiets valt dat in een grote stad niet altijd mee. Erg warm, 32° C, maar ging goed tot Zielonka. Daarna zie ik wel weer. Misschien is de Napoleontische route wel begaanbaar.

Ook even de dierentuin, voor de Przewalskipaarden natuurlijk.

Dan het museum over de slachting van Katyn bezocht. Massa-executies van ca 22.000 Poolse (reserve)officieren en leidende figuren uit de Poolse bovenlaag in april-mei 1940, dus toen Rusland het oostelijk deel van Polen had bezet als gevolg van het Ribbentrop-Molotov akkoord. Grotendeels uitgevoerd door Vasili Blochin persoonlijk. Hij werkte 's nachts, tien uur achtereen, met één executie per drie minuten. 3 maanden lang. Zo'n 250 doden per nacht, dmv nekschot, wat leidde tot een totaal van ongeveer 7000 wat ook is opgenomen in het Guiness Book of World Records.

Dit bloedbad werd in 1943, toen de Duitsers inmiddels Polen hadden veroverd, door hen breed uitgemeten als oorlogsmisdaad in de (buitenlandse) pers. Na de Wannsee conferentie van januari 1942 nota bene, toen de vernietigingskampen nog vollop aan het moorden waren.
De Russen hebben in de Koude Oorlog de moordparij altijd aan de Duitsers toegeschreven.

Ik miste in het museum Engelse teksten en het grotere verband. Ook de details die Sebastian Montefiori in zijn biografie van Stalin noemt hadden wel wat meer aandacht verdiend.

Geschreven door Cyclingcor.balticum18

8 aug 2020Weer naar Polen

11 aug 2020Van Warschau naar Treblinka

Al 8 reacties bij dit reisverslag

rustig aan vandaag weer heet@
Isabel dM 2020-08-10 07:42:16

Yes, mijn guilty pleasure is weer begonnen. Ga zo door Norbert, toffe reisverslagen!
Noud van Pelt 2020-08-10 09:14:54

Kun je nog wel de slaap vatten wanneer je het tweede reisverslag hebt afgerond en verstuurd? Het gaat om dood en verderf en veel, veel bloed: 'één executie per drie minuten. 3 maanden lang. Zo'n 250 doden per nacht, dmv nekschot'! Aan inzet geen gebrek bij Vlasili. Polen heeft tijdens WO2 wel het een en ander meegemaakt, dat blijkt ook nu weer. Maar wie herinnert zich dat allemaal nog? Maar goed, de volgende morgen gaat Cor weer op de eigen fiets bij iets dalende temperaturen. Rijdt hij onbezorgd om zich heen kijkend door het Poolse landschap? Vast niet. In zijn hoofd malen allerlei zaken die hij in zijn volgende verslag wil opnemen. En in Polen is drama nooit ver weg. Toch wil hij ons ook deelgenoot maken van de dorpjes, de jaren 60 supermarkten en de aardige bevolking. Want het is natuurlijk niet allemaal kommer en kwel daar in Polen.
Heintje Franconi 2020-08-10 10:46:15

Lang gewacht, stil gezwegen, maar toen ging het dagen... daar zijn ze weer , de reisverslagen.
Rob 2020-08-10 13:25:05

Het is toch weer heerlijk om te kunnen lezen over je beslommeringen dit jaar! Dat worden ongetwijfeld weer heerlijke beschouwingen over de regio die wij dus als Midden-Europa dienen te duiden, zo is inmiddels wel duidelijk. Wij kijken er de komende weken weer naar uit. En ook naar de commentaren van je niet-zo-stille volger Heintje. Dat moet toch een Influencer Pur Sang zijn, lijkt mij. Je hebt in ieder geval genoeg zeer geïnteresseerde volgers, dat zal de reis verlichten..... Succes!
Bert van Amsterdam 2020-08-10 17:46:47

Je blijft weer goed in de thematiek. Mila 18 van Leon Uris heb ik jaren geleden gelezen en is me altijd bijgebleven. Een roman over de Joodse opstand in Warschau, voor wie zich dieper in de dood en het grote lijden wil storten. Wat een bizar verhaal van Vasili, waarom deed hij het zelf? Succes vandaag!!
Willen dm 2020-08-11 13:57:59

Ook ben ik nog nieuwsgierig naar het waarom van przewalskiwaarden in ee dierentuin... komen die ook in andere dierentuinen voor??
Jolize 2020-08-11 22:26:42

Ha Norbert, wat leuk dat je weer aan het fietsen bent door Polen! En wat bijzonder dat je aandacht besteed aan de vergeten stukjes Europese geschiedenis!
Silvia 2020-08-16 07:56:48