Smiltene was het doel, een leuke plaats met een slechte camping, maar dat was volgens een review van Duitse motorrijders uit 2011. So what.

Maar...4 km na de campsite begint de Schotterterror en ik kan er niet aan ontsnappen, anderhalf uur lang en ik kon het asfalt (nou ja) wel zoenen in Osupe.
Fluks naar Lubans, maar daar bleek dat de hoofdweg naar Smiltene, en de weg daarna, allemaal Schotterstrasse zijn. Ik had mezelf beloofd die niet weer te nemen, nadat ik twee keer door kuilen en rul grind in een bocht in de berm was beland. Dan maar 40km om via Madona. Saai, bos, saai en bos. Volgens een boswachter die ik sprak bestaat Letland voor iets meer dan 50% uit bos. Nou die heb ik dan grotendeels wel gehad...en zou ik nog krijgen. De 'asfalt'wegen zijn soms prima, maar merendeels gecamoufleerde kasseien, met kuilen en gaten vastgeplakt met smeltend teer. 'Letland fietsland' (even tussen haakjes, zodat het een directe hit op Google wordt teneinde latere enthousiastelingen te waarschuwen). Letland fietsland dus: vergeet het maar.
Maar ja, wat dan? Nergens op de kaart of Google een camping te bekennen, nergens interessante doelen...maar wel mijn vriend met de zwarte Mitsubishi.

Ik heb wel eens gehoord van een stel dat zei dat ze van West naar Oost Letland een bus of zo hadden genomen, dat begreep ik niet goed, het was toch te doen om het fietsen? Na 150 km in de taxi prees ik mezelf gelukkig...wat een slechte wegen en wat een saai monotoon landschap. Fiets kwam er heelhuids uit, de portemonnee ook redelijk (100€) en ik des te beter omdat ik nu in de grensstad Valka/Valga ben, op de grens met Estland dus, en ik tevens de kwetsbare huid op de gevoelige plekken heb kunnen ontzien na de Terror. Daar begint nu wel wat te schuren en te ontvellen.
Zit nu in een prima hostel bij een grensovergang met allemaal ronkende diesels van de vrachtwagens. Heb een relatief koele kamer, eigen douche en toilet voor 15€. Dus als ik de gemiste campings en de niet gehuurde kamer van gisteren etc. meeneem, dan reken ik me vanzelf rijk!

Ben dus eigenlijk doelloos geworden. Alle, militaire, Joodse, communistische, fascistische, historische en andere vragen zijn wel zo'n beetje beantwoord. Had nog wel willen kijken in Litene waar de communisten honderden Letse officieren met het bekende nekschot hebben omgebracht en vele andere honderden naar Siberië hebben gestuurd. Ook het enige concentratiekamp in de Baltische staten, Vaivara (de burcht in Kaunas niet meegeteld, waar ik al ben geweest) in Noord-Oost Estland had ik wel willen bezoeken, maar dat moet nog maar eens met de auto.

Op naar Tallinn dus, en dan Helsinki en dan weer verder in Duitsland.

Geschreven door Cyclingcor.balticum18