Een traumatische ochtend!
Ik moest weer vroeg op voor de bus. Het was nog rustig in het hostel. Op het toilet brandde licht, maar de deur stond wel op een kiertje. Ik duwde dus zachtjes de deur open en in mijn zicht zat een poedelnaakte Aziatische man op het toilet. Een beeld dat ik liever niet had gezien. Ik nam een taxi naar het busstation, omdat het nog niet druk was onderweg waren we er in 20 minuten. Daar moest ik nog zo’n 45 min wachten op de bus, maar er was niks om te eten. Al goed dat ik gisteren iets kleins heb gekocht. Op de bus besef ik dat ik mijn water en tandenborstel ben vergeten! Jammer dat ik nu een nieuwe moet kopen voor die laatste dagen. De busrit zou normaal 3u22 zijn, maar ik stond al om 9:45 in Melaka. Het was dus maar een rit van 1u45!! Ik nam een taxi naar mijn verblijf, de man was heel de tijd tegen me aan het babbelen en op het einde ben ik dus vergeten betalen. Hij heeft ook helemaal niks gezegd en ik had het pas 10 minuten later door. Ik voelde me heel schuldig. Het hostel geeft gratis fietsen ter beschikking, dus ik nam een om de stad te verkennen. Met de fiets gaat alles sneller, dus eigenlijk was ik ook wel snel rond. Ik begon met eerst naar de Cheng Hool Teng tempel te fietsen. Ik had net mijn fiets weggezet en de straat overgestoken en toen viel er iets kei luid meters naar beneden. Het ging zo snel dat ik niet zag wat het was. Mensen kwamen restaurants buiten, maar ik zag niet wat er gevallen was. Het was wel echt een hele luide klap. Ik bleef even kijken en nu ga je van je stoel vallen. Het was een aap! Een super grote zwarte aap! Ik denk dat hij wel even knock-out was van de klap, maar nadien begon hij gewoon terug omhoog te klimmen. Echt heel gek. Na de tempel ging ik naar de Jonker street, de bekendste straat van Melaka met veel winkeltjes voor souveniertjes, kleding, antiek, … Mijn prioriteit was eten. Ik rammelde helemaal en ging naar het bekende The daily dose. Een heel leuk restaurantje, waar ik een cappuccino en smoothie bowl nam. Ik wou graag de chia pudding maar die hadden ze niet meer. Nadien fietste ik wat door de straten en ging ik naar het plein met het Stadthuys en de Christus kerk. Ik ben nog naar de restant van een oude kerk op de heuvel geweest en ik wou nog een andere kerk doen. Deze was maar open tot 15u, dus ik ging snel, maar daar aangekomen was ze niet open. Ik fietste door naar een geldkantoor om mijn Indonesisch geld om te wisselen naar Maleisisch geld. Nadien heb ik gewoon wat rondgedwaald met mijn fiets. Het was echt bloedheet dus ik wou nog iets drinken en ik had weer honger. Ik installeerde me op een cafeetje aan het water. Ik kreeg een berichtje van een andere soloreiziger of ik wou afspreken en we spraken af later op de avond. Ik besloot nog even naar de moskee te gaan die wat verder lag, met de fiets kon ik de 4km wel overbruggen. Google Maps stuurde me meerdere keren tegen de richting in en op grote wegen, dat was niet de bedoeling. Aangekomen aan de moskee moest ik me helemaal omkleden want ze waren enorm streng op kleding. Al goed had ik zowel een lange rok, sarong en vestje bij, anders moet je dit huren. Ik wou niet eens de moskee binnen. Ik wou gewoon op het strand kijken, maar dat hebben ze nu zo afgesloten dat het niet meer mogelijk is. Na de moskee fietste ik weer naar het hostel, want een douche was echt nodig na deze bloedhete dag. Om 19:30 had ik afgesproken met Javier en jawel om 19:20 begon het lekker te regenen. Het was nog doenbaar dus ik fietste naar de plek waar we hadden afgesproken, daar moesten we nog wachten op Sofia, een ander meisje dat hij op de bus had leren kennen. Het begon daar te gieten, op een manier dat we in België niet kennen. Het werd gevolgd door donder en bliksem en de straten stonden voor 20cm onder water. We stonden daar maar onder een tentje en ik had reuzehonger. Uiteindelijk liepen we dan maar deze regenbui door, maar het restaurant bleek gesloten. Het volgende zat goed vol en Sofia deed lastig. Ze had schrik dat de bliksem zou inslaan op de straat en ons zou elektrocuteren. Ik had een pineapple fried rice en die was wel goed. Nadien moest ik nog even op zoek naar een tandenborstel, ik liep over een stukje van de night market (al was bijna alles al weg door de regen) en nam nog een wafel als dessert. Terug in het hostel kwam een Nederlandse vrouw de kamer binnen, ik dacht dat ze eind 20 was, ze bleek 50!!! Morgen neem ik weer de bus terug naar Kuala Lumpur. Mijn laatste bestemming… Ik vond Melaka echt een hele fijne plaats om te bezoeken omdat het zo zo mooi is! Heel blij dat ik door de omboeking van mijn vlucht hier nog naartoe kon komen.

Geschreven door Marie.vincke