We konden gisteren maar niet in slaap vallen, dus waren we nog in een diepe slaap toen de wekker ging om 7:30. Het hotel biedt een heel basic gratis ontbijt aan, dus hebben we een boterham getoast en dit als ontbijt gegeten. Marie snakte enorm hard naar fruit, dit is vrij onvindbaar hier, dus gingen we op zoek naar fruitjes. Naast ons hotel is er een markt in een gebouw. Hier hadden ze enkel moeilijk fruit zoals ananas en mango, maar ook citroenen en limoenen wat we niet kunnen eten. En plots, ongelofelijk, kwamen we een fruitwinkel tegen! Enkel fruit!! We kochten een potje voorgesneden meloen, een appel en druiven. Op de lokale mango’s plakken ze stickertjes waardoor deze er uit zien als een vogel! We pikten onze scooter op en tegen 9u waren we op weg. We passeerden eerst twee tempels, hier was geen kat te zien!! Daarna reden we verder naar Mirror lake, hier zagen we een paar toeristen, maar nog steeds echt niet veel. Dit was wel echt een leuk plekje! Een meer dat ontstaan is door mijnen. Door de mijnwerken is de grond ingestort en zo heeft zich een meer gevormd. We sprongen weer op de brommer voor een derde tempel en we reden verder naar Kek Look Tong, dit is een park dat begint met een grot waar je doorloopt. Aan het plafond hangen allemaal stalactieten. Eens door de grot kom je uit in een park, we zagen hier wilde aapjes! Je kon hier een blotevoetenpad doen, maar dat stelde echt niks voor, gewoon wat stenen, je kon ook watertrappen, ook dat stelde niks voor. We kregen honger dus reden we verder naar de Lotus supermarkt en hier kochten we een stokbrood en kaas. Marie nam al een stukje stokbrood, schuift het opnieuw in de zak en het valt op de grond! We reden verder naar Kellie’s Castle, een kasteel gebouwd door een Engelsman, dat heel atypisch Maleisisch was. Het was wel heel mooi en groot, naast het kasteel stond hun oorspronkelijk huis, maar dit was grotendeels verwoest door de tweede wereldoorlog. We zouden nog één laatste stop maken aan een waterval. Dit was een klein halfuurtje rijden, maar toen we er bijna waren konden we niet verder. De poort was gesloten. Ik denk dat je een stukje over privédomein moest, dus dat kon niet. We zijn dan maar terug naar Ipoh centrum gereden om de brommer in te leveren. Het was een heel gedoe, want het vrouwtje vond ons contract niet… Pas 30 minuten later stapten we buiten. We waren dorstig dus zochten we een cafeetje op. We kwamen terecht bij Vintage Cafe no100 en dronken daar een iced lemon honey tea. Echt een super leuk plekje, waar ze echt super leuke vintage elementen hadden, zoals hele oude pepsi. Na ons drankje liepen we nog wat rond in New Town Ipoh en kochten we traditionele koekjes in een koekjeswinkel (echt een ding hier). Tegen 17:45 gingen we op restaurant bij hetzelfde cafeetje als een uur geleden. Het eten was super goed en goedkoop. Ze sloten al om 19u en omdat we gisteren zo moeilijk een restaurantje vonden, zijn we vandaag extra vroeg gegaan. Na het eten keerden we terug naar het hotel, Jef deed een powernap en om 20u liepen we nog even dieper New Town in. Omdat dit zo gekend is als koekjesstad, stopten we bij billies cakes. Hier hadden ze enorm lekkere gebakjes. We namen een roomsoesje, stukje carrot cake en crème brûlée, al goed dat het niet zo’n grote porties waren. Jef bestelde nog een heerlijke brownie bij. We trokken nog even naar het marktje van gisteren dat maar een straat verder lag. Vandaag had het veel beter te doen en stonden er ook meer kraampjes. Jef heeft nog getwijfeld om een ’Nike’ short te kopen, deze was maar €3. Het logo was grijs, dus dat toonde wel dat de short fake was, daarom heeft hij hem niet genomen.
Dat was het weer voor vandaag! Morgen springen we op de trein en reizen we verder naar…
Penang - George Town.
Doei!

Geschreven door Marie.vincke