Gisteren ben ik pas heel laat gaan slapen en vanochtend stond ik om 7:45 op want het mannetje van het hotel had gezegd dat het ontbijt tussen 8u en 9u was. Uiteindelijk heb ik nog wel even moeten wachten, want hij deed iedereen één voor één. Het ontbijt was een pannenkoekje met banaan. Heel lekker met lekkere crispy randjes. Na het ontbijt liep ik naar het centrum van Kuta, wat wel een halfuurtje wandelen was. Onderweg zag ik mannen bakstenen maken en kudde’s koeien met hun boer langs de weg wandelen. In Kuta moest ik eerst dringend geld gaan wisselen en dat ging er daarna snel door. Ik wou graag een snorkeltour naar de secret gili’s vastleggen en dat is niet goedkoop. Het werd mij aangeboden voor 875.000 IDR (€50) en daar heb ik 750.000 van gemaakt. Daarna moet ik een scooter huren voor de komende tijd en daar heb ik ook weer goed onderhandeld!! Hij wou me verhuren aan 1.120.000 IDR (€65), daar heb ik 900.000 van gemaakt (€53). Dus je ziet al het geld vloog er door 🥹. Ik wou vertrekken met de scooter en net voordat ik de straat oversteek roepen ze me terug. Er was blijkbaar iets met de band, dus ik kreeg een andere scooter. Daar was ik 5 minuten mee aan het rijden toen ik doorhad dat hij een lege tank had. Ik reed naar het dichtstbijzijnde tankstation dat nog 8 min rijden was. Ik had ook flessen naft aan de zijkant van de weg kunnen kopen, maar dat vertrouw ik toch niet helemaal, want dat ziet groen. Na het tanken, dat trouwens helemaal uit de richting lag, reed ik naar Sade Village. Dit is een dorpje met 700 inwoners die zelfvoorzienend leven. Op de parking komt er meteen een inwoner naar je toe die je een rondleiding geeft en alles uitlegt over het dorpje. De huisjes zijn gemaakt van klei met een dak van gedroogd gras en je ziet dan hoe ze zijn aan het weven of katoen verwerken. Echt heel knap om te zien, een Indonesisch Bokrijk. Je kan dan op het einde zelf kiezen hoeveel je geeft aan de ‘gids’. Nadien reed ik verder naar het strand Bukit Seger, maar je moest 10.000 IDR betalen aan parking en ik wist dat ik niet lang kon blijven, dus ik ben teruggedraaid. Ik moest om 12u terug aan de scooterverhuur zijn want ik kreeg een andere brommer, ik had namelijk gevraagd voor een telefoonhouder en dat had mijne niet. Maar ik kreeg een berichtje dat die persoon nog niet terug was en dat ik in de avond moest komen. Ik reed dan maar verder naar Tajung Aan, super mooi wit strand. Ook hier was het parkinggeld 10.000IDR. Hier heb ik heel de namiddag gelegen, eerst op mijn handdoekje en erna op een ligbedje, want dat was gratis als je een drankje kocht! Er komen heel de tijd meisjes om armbanden, sarongs, t-shirts, … te verkopen en mannen ijsjes met hun scooter over het strand, er speelt ook de hele tijd een verschrikkelijke melodie. Ik zag een mooi armbandje en ze vroeg 50.000 IDR, dat vond ik echt veel te veel, dus ik heb het naar 10.000 gebracht. Daar heb ik lang voor gediscussieerd hoor. Op het strand waren ook honden, in Maleisië had je ook veel straathonden maar die waren echt doodbraaf, maar deze honden spelen al vechtend, nemen mensen hun spullen, gaan borden aflikken, … Vind ik maar niks. Om 17:15 sprong ik op de scooter want ik wou op de Butkit Merese berg de zonsondergang bekijken. Je zette de scooter beneden en moest dan nog 5 min omhoog wandelen. Het uitzicht was prachtig, aan de ene kant de baai van Tajung Aan, aan de andere kant de zonsondergang (deze was wel minder dan verwacht). Nadat de zon onder was haastte ik mij naar beneden, want ik moest nog over zen stuk zandweg en dat wou ik écht niet in het donker doen. Ik reed naar Kuta centrum om naar de supermarkt te gaan, ik kocht brood en confituur voor morgen, fruit en water. De caissière zei dat het 210.000 IDR was, wat ik precies veel vond. Erna vraagt ze heb je nog 10.000 IDR en dat had ik dus dat geef ik. Ik krijg 50.000 terug en het bonnetje dat zegt dat ik maar 71.600 moet betalen. Dus ik zeg hey dat klopt niet he en dan gaf ze me nog eens 100.000 terug dat ze was “vergeten”. Ik deed nog een hele jacht op zonnecrème, want mijne is bijna op en voor de snorkeltour wil ik wel goed ingesmeerd zijn. Dat kost hier stukken van mensen!!! Ik heb ook eindelijk zeep gevonden!! Ook dit hotel gaf geen zeep, dat hadden we ook vaak voor in Maleisië, dus nu dacht ik dan koop ik het zelf gewoon. Ik reed terug naar het hotel en nam geld, na die zonnecrème was ik blut, ik had alles bijeen moeten schrapen om te kunnen betalen. Ik had nog graag een waterproof oceanpack gekocht bij Tanja, maar ik moest Tanja teleurstellen want ik had echt geen geld meer. Ik reed naar het hotel en zette de scooter daar neer (nog altijd dezelfde, want ze waren al gesloten voordat ze hadden gemeld dat de brommer er terug was) en nam geld. Ik ging eten op het einde van de straat en nam een gele currysoep. Heel lekker! De warug zat helemaal vol toen ik aankwam, dus ik vroeg aan iemand die alleen zat of ik erbij mocht. Bleek dat een Nederlander te zijn! Hij heette Robin en was al 4,5 maand aan het reizen en na Indonesië gaat hij in India een Yoga Instructeur cursus volgen. We kwamen er ook achter dat we in hetzelfde hotel slapen. Het was 35.000 IDR (€2), maar ze had verkeerd teruggegeven dus ik heb maar 25.000 betaald. Terug op de kamer keek ik uit naar een zalige douche met zeep. Ja doei, er was enkel koud water. Het werd dan maar een heel korte douche. Erna maakte ik mij tas klaar, want ik verander morgen van verblijf.

Geschreven door Marie.vincke