Vandaag was ik al stukken beter toen ik wakker werd! Ik werd al wakker rond 6:30 en kon niet meer slapen dus om 7:00 kwam ik uit bed en maakte ik mijn tas. Ik wou om 7:40 ontbijten maar kon niemand vinden, dus maakte me alvast helemaal klaar. Om acht uur was er wel iemand en die maakte ontbijt, een bananenpannenkoek (zonder chocolade), 3 bananen en thee, maar het was echt niet zo goed dus ik heb er niet veel van gegeten. Ik ben dan naar de Tiu Kelep waterval gegaan, eerst was het tien minuten trappen afdalen en dan had je de ‘kleine’ waterval en nadien moest je nog zo’n 30 minuten wandelen naar de volgende waterval. De weg staat niet echt aangegeven maar je kan een pad volgen. Al moet je wel twee keer de rivier oversteken en dan kan je het pad wel eens kwijt raken. Dat had ik na de eerste keer oversteken, maar dan zag ik twee toeristen en hun local guide en dan wist ik waar ik moest oversteken en hoe ik moest gaan! Op een bepaald moment dacht ik ja nu mag ze wel komen en echt waar vlak erna zag ik de waterval! De tweede waterval (Tiu Kelep) was enorm indrukwekkend! Foto’s doen het onrecht aan!! Ik werd helemaal nat van het opspattend water ook al stond ik 100 meter van de waterval. Het was echt gek!! Ik ben hier maar heel kort gebleven omdat er toen ik aankwam een Nederlandse familie net terugliep en zo kon ik een beetje achter hen aan lopen. Nu moest ik die tien minuten aan trappen weer op, daar was mijn lichaam echt nog niet klaar voor na ziek te zijn. Na 10 trappen was ik al buiten adem, dus ik pauzeerde regelmatig en beklom uiteindelijk de 516 trappen. Eens boven ben ik naar de warung van gisteren gegaan en deed ik een praatje met de burgemeester van Senaru. De warung had hij opgestart en aan zijn zoon gegeven. Ik nam hier yoghurt met fruit. Zo simpel maar dat vind je echt nergens, het heeft dan ook eeecht gesmaakt!! Nadien ging ik mijn rugzak halen en reed in van Senaru naar Senggigi (Het was goed weer en nu blijkt dat de strepen van de rugzak in mij gebrand staan). Ik had graag nog wat meer van Senaru gezien, maar het verblijf lag al vast en anders kon ik pas veel te laat vertrekken als ik nog een wandeling door Senaru zou doen. De rit naar Senggigi duurde een kleine twee uur en was zalig! Het was rustig op de weg, de wegen waren nieuw (veel betere staat dan in België) en de uitzichten waren zo mooi. Toen ik aankwam was Dorothee al naar het strand met Pauline en dus heb ik mij gewoon rustig geïnstalleerd en werd ik door Phatoo verwelkomd met een drankje. Pathoo heeft dan nog een uur met mij gebabbeld en erna hebben we ananaswijn gemaakt! Dat wordt gemaakt met de schil van de ananas, dat koken ze in water met kaneel, palmsuiker en nog een kruid. Dus dat mengsel mocht ik mee maken. Ik zag ook de kittens hier, er waren net 4 geboren en die waren zo schattig aan het slapen. Eentje werd verkocht toen ik de wijn maakte. Nadien heb ik in het zwembad (ja ik heb een zwembad!!) gezwommen en mijn boek gelezen. Om 16u waren Dorothee en Pauline terug en douchten we. Tegen 17:40 vertrokken we voor de zonsondergang op het strand en deze was echt heel goed. Nadien nam Phatoo ons mee naar de hut van zijn vrienden op het strand, daar hebben ze dus een bar gebouwd en hebben we gechilled met de locals die een kampvuur maakten. Ze hadden eten van de warung besteld en die vrouw had dat gebracht naar het strand!!! Het was echt heel lekker en zo gezellig. Je voelde wel echt dat elk meisje geclaimd werd door een jongen hahaha. Ze hadden ook babyschilpadden die ze redden en in het water zetten als ze 3 maanden zijn. Maar het was een super gezellig avond, waarbij we gewoon hebben gepraat met de locals en om 21:15 zijn we teruggegaan en hebben ze ons gebracht met de scooter! Het was zo leuk!! Want dat is gewoon een groep vrienden dat elke avond samenkomt in hun hutje/ barretje. Morgen gaan we naar de vissers kijken die aankomen en waarschijnlijk mogen we helpen! We gaan ook naar de schildpadden opvang en om 16u is het lokale voetbal en gaan we supporteren! Nu ga ik slapen in mijn super leuke hut!!!

Geschreven door Marie.vincke