Vandaag hadden we een drukke dag met een strak tijdschema voor de boeg. We stonden op om half acht in een heel regenachtig Ao Nang en maakten ons klaar. We moesten tegen 8 uur uitchecken om naar de tiger cave te rijden. Jef besloot er een slow morning van te maken en was pas tegen 8:20 klaar. We checkten uit en moesten daar nog eens 10 minuten wachten omdat ze de kamer eerst moesten controleren. We sprongen op de brommer (deze keer rood met gouden velgen) en reden naar de tiger cave tempel. Hier zouden we 1260 treden nemen naar de buddha. Het was écht pittig!!! Het waren ook geen normale treden, sommige waren echt een halve meter hoog. We deden een klein half uurtje over het pad. We hadden Strava aangezet, maar toen we boven kwamen was Marie haar telefoon vergrendeld voor 5 minuten, dus konden we hem niet afzetten. Boven aangekomen moesten we eerst even uithijgen. We moesten onze schoenen uit doen, maar het had wat geregd en de vloer was super glad. Er was een plaats waar je nog 10 treden naar boven moest om Buddha’s voetafdruk te zien, daar viel een meisje 4 trappen naar beneden! Marie werd nog gevraagd een hele fotoshoot van een groep vrienden te doen en erna zetten we weer koers naar beneden. We zagen op het pad nog een kameleon! We hadden geluk dat er geen apen waren, want toen we weer beneden kwamen zat het er vol! Ze kwamen ook heel dichtbij om dingen te stelen, maar die vlooienbeesten mogen toch zeker 2 meter afstand houden. Op de parking waren er mensen niet zo slim geweest, ze hadden een tas (totebag) aan hun brommer laten hangen en de apen namen er dingen uit, waren op de tas aan het bijten en probeerden hem mee te nemen. We zijn dan maar snel vertrokken naar de volgende stop, de emerald pool. Het was nog zo’n 50 minuten rijden. Onderweg maakten we een 7/11 stop voor middageten. We namen beiden een croque, Jef nam nog een bladerdeeggebakje met kip en Marie een danish toast die we deelden, dat was zo lekker! Toen we toekwamen was het zo druk! We betaalden 15 bath parking en dan moest je nog een stukje lopen. De inkom was 400 bath = €10 per persoon!!! Dit hadden we er echt niet voor over, dus maakten we rechtsomkeer naar een hot stream waterval waar de inkom 200 bath per persoon was. Er stond een bord dat je best maar 15-20 minuten in de hot stream zat ( door de zwavel?), dus hebben we dat flink gevolgd. Nadien moesten we echt terug vertrekken naar Ao Nang, want het was nog 1u10 rijden en we moesten de brommer nog inleveren. Terug bij het hotel bestelden we een Indrive (dubbel zo goedkoop als een grab!!!) naar de luchthaven. Marie haar rugzak woog 16,1 kg, dus 1,1 kg te veel, maar daar werd geen probleem van gemaakt. Bovendien kregen we ook een upgrade naar de nooduitgang! Jef had Marie haar zonnecrème in zijn rugzak laten zitten, dus natuurlijk werd deze eruit gehaald. Al een geluk zat er bijna niks meer in, maar Marie kon er niet mee lachen, want nu hebben we morgen niks. We hadden op het vliegtuig zo veel beenruimte! Het was echt ongelofelijk! Er is trouwens geen rij 13 in Thaise vliegtuigen (en hotels)! Opnieuw geland namen we een Indrive ( weer de helft goedkoper) naar het hotel. Marie had enkel nog een briefje van 1000 bath, maar de chauffeur kon er niet op teruggeven, dus moest Jef snel gaan wisselen! We slapen in het Miami hotel en het blijkt dat dit hotel gebruikt werd als opnamelocatie voor the serpent ( serie over Charles Sobhraj die ik Azië toeristen heeft vermoord) !! Super cool! Het was ondertussen al 20:30 en we trokken de stad in, want we zitten in een heel bruisende buurt! We zochten iets om e te eten en per toeval botsten we op een restaurant waar mensen zelfs stonden aan te schuiven. Jef nam een soep met varkensvlees en pad thai met scampi ( ja, twee gerechten!) en Marie nam mango sticky rice. Op de pad thai moesten we echt lang wachten, maar we hebben wel goed gegeten. We namen nog een douche in het hotel en nu is het dringend tijd om te gaan slapen, want het is al 23:45!

Geschreven door Marie.vincke