Het was ontzettend warm op onze kamer deze nacht dus hebben met de airco op moeten slapen. We werden wakker in een pikdonkere kamer en maakten ons klaar voor het ontbijt. Jef bleef te lang onder de zalige douche staan en daar was Marie niet zo blij mee want om 9u30 moesten we aan de Jardin Secret staan. Na een lekker ontbijtje kwamen we we nog op tijd aan de Jardin Secret. Deze tuin was echt prachtig. Volledig verwaarloosd en in 2013 door een rijke Italiaan terug opgebouwd. We hadden ook kaartjes voor de toren om 10u maar we waren 1 minuutje te laat, de deur was onherroepelijk dicht. Er stond een bordje dat wanneer je te laat was, jouw ticketje niet meer geldig was 😢. Na een halfuurtje gingen in de rij staan voot de tour van 10u30 met ons ticketje van 10u. Met trillende handen gaven we ons ticketje aan de gids en Marie zei "it's not the good time". Gelukkig was de gids een chille kerel, Farid. Hij zei "don't worry, it's the good time". We beklommen de toren met een paar Australiërs, die een motorroadtrip deden in Marokko, en genoten van het uitzicht. De volgende stop was Medersa Ben Youssef, dit is een oud schoolgebouw uit de 16e eeuw. Je zag er ook de minieme kamertjes van 6m2 waar de scholieren in sliepen. Die kamertjes leken meer een gevangenis. De deuren hadden langs boven ook zo’n klepje dat je enkel langs de buitenkant kon openen. Het was echt al enorm druk daar. We wandelden verder naar het Cyber Park, dat stelde eigenlijk niet veel voor. We zaten even op een bankje in de schaduw om af te koelen en gin gingen verder naar de Koutoubia Moskee, die we al in de verte zagen. Jef stond in de schaduw toen er een hele duivenplaag over Marie haar hoofd vloog. Het scheelde maar een millimeter of er was een duif tegen haar hoofd gevolgen. Al goed dat er geen enkele kaka moest doen. We konden een glimp opvangen van de moskee omdat er een deur openstond. Hierna wandelden we verder in de hitte naar de Saaditombes. Het was 39 graden dus het was zweten en puffen. We deden een terrasje waar we een Schweppes Citron bestelde (dat is echt super lekker!!). We hebben zeker een kwartier op de rekening moeten wachten en omdat die maar niet kwam hebben we cash het geld op de tafel gelegd en zijn we vertrokken. De tombes waren hun 70 dhs per persoon niet echt waard, want eigenlijk was er niet veel te zien. We liepen de tombes buiten en toen besefte Marie dat we nog maar 130 dhs hadden, dat was 10 dhs te weinig voor het Bahiapaleis. Er was geen enkele bank open dus besloten we om het risico te nemen om om een bankautomaat op straat geld af te halen. We hadden geluk. Hij werkte perfect! Het was al 15:00 en Jef kreeg honger dus kocht hij een stokbroodje voor 1 dhs (10 cent). We sloten onze tour af met het Bahiapaleis waar we prachtige foto's maakte. Na zoveel te zijn gaan bezichtigen hadden we nog een terrasje verdiend, het begon ook wat te druppelen, dus de timing was perfect. We stopten bij een leuk op toeristen gericht cafeetje. Marie nam een verse appeljuice en een fruitsalade en Jef nam zoete Marokkaanse gebakjes en een Sprite. We wandelen via de vele kraampjes in de soeks naar onze riad. Er kwamen twee Nederlandse meisjes vragen waar Marie haar mooi kleedje had gekocht. Hier bekwamen we even op bed en Marie nam een verfrissende douche. We hadden gisteren al een lekker restaurantje gezien en daar wouden we vanavond gaan eten. Het was een super mooi restaurant met leuke muurschilderingen. We namen een rijkelijk gevuld bruschetta bordje als voorgerecht. Marie nam als hoofdgerecht een ravioli met ricotta en spinazie. Jef nam een tagine met lam en pruimen, hij vond het zo overheerlijk, het beste wat hij al in Marokko gegeten had. We sloten af met een munttheetje. Tijdens het naar huis gaan passeerden we een super druk kruispunt. Marie nam het risico om al over te steken, Jef bleef achter. Uiteindelijk heeft een vriendelijke man Jef helpen oversteken. Omdat er zoveel brommers rijden in de medina, ruiken je kleren echt naar uitlaatgassen, niet leuk. Jef nam nog een warme douche in de riad en we kropen moe maar voldaan in ons bedje.

Geschreven door Marie.vincke