Vandaag konden we eens uitslapen! We werden wakker in ons super comfortabel kingsize bed om 9:15. We waren van plan om tegen 10:00 te vertrekken naar de Togdrakloof. Toen besefte Marie dat het geld op was, dus moesten we eerst op zoek naar een bankautomaat. Absoluut geen makkie in Ouarzazate. We besloten dan maar door te rijden en te kijken of we er onderweg geen tegenkwamen. We hadden geen ontbijt gehad, dus aten we in de auto een croissantje dat we gisteren gekocht hadden. We waren een kleine 3 uur onderweg en kwamen de mooiste landschappen tegen. Het was een hele rustige route. Tegen 13:15 kwamen we aan in de togdrakloof en er waren enorm veel toeristen! Terwijl er eigenlijk niet veel meer te zien is dat wat hoge rotsen en een stroompje water. Hier stonden er wel enorm veel mannen doeken voor de woestijn te verkopen. We zetten de auto op de parking en vertrokken op hike. Deze zou zo’n 3 uurtjes duren. Het begon al goed met 103 trappen. Het padje was niet altijd even duidelijk, maar we hadden de route op maps.me en konden daar heel nauwkeurig volgen. En als we het echt niet wisten vertelde de ezelkaka wel naar waar we moesten. Het eerste 1,5 uur was enorm stijl en uitputtend. We waren heel snel heel moe en futloos omdat we enkel een croissantje en piccolo hadden gegeten doorheen heel de dag. Dat maakte de route een pak zwaarder. Heel wat steile klimmen en hoogtemeters later kwamen we eindelijk op de top van de berg! Een prachtig uitzicht hadden we daar! We dronken er een slokje water en gingen weer verder. Nog geen twee minuten later schuift Jef een halve meter naar beneden. Het zand was iets minder stabiel dat hij dacht. Hij heeft er niks aan overgehouden, enkel wat schrammetjes en een blauwe plek die morgen tevoorschijn zal komen op zijn bil. Opeens roken we vuur en zag Jef een tent. Dat was een plekje waar nomaden leefden. Heel primitief. Daar moesten we opnieuw een stukje berg op en passeerden er twee Vlaamse toeristen ons. Zij deden de hike op een extreem snel tempo. Marie had het gevoel dat ze er niet echt van genoten en niet de tijd namen om stil te staan bij de prachtige landschappen. We hoorden een krekel tjirpen en die was zeker 10 cm lang!! De daling duurde enorm lang. De weg bleef maar komen. Uiteindelijk kwamen we terecht in het dorpje zelf. Daar spraken een paar kindjes ons aan en heetten ons welkom. Achteraf liep een kindje ons achteraan om te vragen voor 1 dhs. Dat hebben we niet gegeven. Wat later kwamen er uit de andere richting twee kindjes en die vroegen een karamel. Dat hadden we niet, dus hebben we ook niets gegeven. Tegenwoordig houden we ons heel afstandelijk en geven we aan niets toe. We kwamen op de weg en ook dat was nog een stukje stappen. Zo’n 1,5 km voordat we aan de auto waren. Ondertussen waren alle toeristen al wel weg, want we deden niet 3 uur over de hike, maar 4u45! Dat stond dus echt niet juist vermeld. Op het einde was Jef het wel beu. We kwamen aan aan de auto en moesten nog zo’n 5 km rijden naar ons hotelletje. Dit is tegen de kloof gebouwd. Onze kamer is echt in de rots! Tegen 18:30 kwamen we aan en we kregen eerst een theetje aangeboden met heel lekkere zoute pinda’s. We hebben dan ook ineens het avondmaal geboekt. Daarna zijn we naar de kamer gegaan om een douche te nemen vooraleer we zouden avondeten. Het avondeten was super uitgebreid! Eerst kregen we soep gevolgd door een salade met fruit. Daarna kregen we een moussaka tajine en tot slot chocomousse. Op het einde begonnen ze ook te trommelen en te dansen.

Geschreven door Marie.vincke