Gisteren was het dus enorm laat en vanochtend maakte er iemand om 6u heel veel lawaai. Nadien heb ik niet meer geslapen. Ik ben dan maar mijn rugzak beginnen klaarmaken, dat wordt elke keer moeilijker en zeker nu met een hele hoop was. Ik had ontbijt het hostel, maar het was echt niet lekker… Om 8:45 vertrok ik met de scooter naar het waterpaleis, want dat opent pas om 9u. Het was wel heel mooi, maar eigenlijk ook heel klein. Ik vraag waar ik een ander deeltje vindt en de man zegt me ga door deze straat en dan kom je er wel. Ik volg zijn advies en er komt weer iemand naar mij. Ik was heel kortaf want daar had ik echt geen zin in. En hij wandelt met me mee en ja dan word ik lastig. Dus hij zegt van ah ik loop even mee naar daar, loopt die mij naar ergens helemaal anders, wat ik echt niet wou! De plaats heb ik uiteindelijk niet gevonden, maar op dat moment was ik al wel slechtgezind. Ik besloot dan maar een koffie te gaan drinken, dat werd uiteindelijk een smoothiebowl omdat ik terug honger had. Dit was in het ViaVia reiscafé en ik bedacht me nog dat we in Antwerpen ook een hebben dat zo heet! Bleek dat samen te horen! Ik passeerde nog even in hun bakkerijtje waar ik de man een koekje voor mij liet kiezen, ik zei dat hij zijn favoriet mocht kiezen. Het was een koekje met pecan en rozijn en het was zijn favoriet omdat het het minst zoete koekje was. Ik besloot heel impulsief nog een batik cursus te doen. Dat is een traditionele manier van kunst maken aan de hand van bijenwas! Ik had nog een kleine drie uur voor ik naar de luchthaven moest. Dat is ook de tijd die nodig is om het kunstwerk te maken. Ik mocht een ontwerp kiezen en nadien ga je met bijenwas over alle lijnen, dit is met een speciaal instrumentje gemaakt van koper en bamboe. Als je daarmee klaar bent kan je nog wat patronen toevoegen, bij mij heeft het vrouwtje nog wat extra patronen toegevoegd. Nadien bedekken ze het hele werk met een laag was en dat wordt er weer afgewassen. Dan kunnen we beginnen met schilderen. Ik heb de vrouwtjes de kleuren laten kiezen, want dat geeft mij keuzestress. Ze zeiden dat de achtergrond best geel was en de grond bruin van zand. Nadien wordt dit weer helemaal gewaxt. Daarna mocht ik de figuren kleuren en dat wassen ze uit. Normaal wordt de doek gedroogd in de zon, maar ik had geen tijd meer en dat vrouwtje heeft dat op een of andere manier in sneltempo gedroogd! Ik sprong op de scooter en reed naar het hostel om mijn spullen op te halen. Normaal zou ik naar het treinstation wandelen (maar 15 min), maar het was zo warm en mijn rugzak is zo zwaar ondertussen. Ik bestelde een scootertaxi en nu heb ik een goed verhaal. Die man komt me ophalen, het ritje duurt normaal maximaal 5 minuten. We rijden op een rare manier en ik denk dit klopt niet. Ik kijk op Google Maps en we rijden gewoon weg van het station. Ik vertaal dus naar het Indonesisch dat ik naar het station moet en we de verkeerde kant oprijden. Die man zegt nee nee allemaal goed. Maar een minuut later denk ik echt dit kan gewoon niet. Dus ik zeg tegen die man stop even, zet je aan de kant. Staan we stil toon ik naar waar ik moet en hoe hij moet rijden. Hij dacht dat ik naar de Borobudur tempel moest, wat helemaal niet het geval was. Ondertussen had ik wel stress want de trein was om 14:15 en mijn marge van een half uur slonk mooi weg. Uiteindelijk kwam ik aan het station aan om 14:05 en toen besefte ik dat ik van scooter gewisseld was. Ik kreeg op Grab een melding dat mijn rit geannuleerd was, een ander meisje van mijn hostel ging naar Borobudur maar had niet gezegd dat ze aan het wachten was op de scootertaxi. Die man kwam aan en zei Marjan, dus ik dacht ja die spreekt mijn naam verkeerd uit. Bon zat ik dus gewoon op de verkeerde scooter en dat had ik kunnen weten als ik had opgelet want mijn oorspronkelijke scooter was een vrouw… Net op tijd in het treinstation dus! Ik ga op zoek naar mijn stoel 14A in coupé 2. Die stoel bestaat helemaal niet, de nummering ging maar tot 13! Ik heb me dan maar op een andere stoel gezet. De rit naar de luchthaven ging heel vlotjes. Het was zo’n 40 minuten en 50.000IDR. Terwijl een taxi 200.000 IDR had gekost en er 1u15 over zou doen. Ik was nu wel ruim op tijd op de luchthaven. Het was echt een hele mooie, moderne luchthaven. Heel gek is dat je eerst bij de binnenlandse vluchten moet wachten en 1u15 voor vertrek doen ze pas de immigratiecontrole open. Het vliegtuig was echt heel leeg, maar wij zaten wel met drie op een rij. Aan de nooduitgangen zat niemand! Ik had een avondvlucht met vertrek om 17:30 en aankomst om 21:10, dus ik bestelde een macaroni (er waren twee worstjes aan de kant dus dat kon ik perfect scheiden) op de vlucht. Daar zat een yuzu drankje bij en omdat het een kindermenu was kreeg ik een speelgoedje! Een chocoladereep in lego (kleine gelukjes). Op het einde van de vlucht begon de vrouw naast me met mij te praten, want ze was heel benieuwd naar mij. Ik was dan ook de enige westerling in het vliegtuig en ook op de luchthaven van Yogyakarta heb ik geen andere witte persoon gezien. De vrouw zelf was Indonesisch, maar ze was getrouwd met een Maleisische man. Ze was met haar dochter haar familie gaan bezoeken. Aangekomen in Kuala Lumpur moest ik weer om een simkaart. Ik had nog een maar het zou een heel gedoe zijn, dus ik nam gewoon een nieuwe. Ik moest weer door een nieuw gedeelte van de luchthaven en had het gevoel dat ik door een shopping mall liep, er was zelfs een H&M?! In de luchthaven?! Ik bestelde een taxi en ging naar het pick-up point, maar blijkbaar mogen ze je daar niet meer ophalen! Er is nu een nieuw pick-up point speciaal voor de online taxi bestel apps. Dat was pure chaos en zoooo druk. Tussen uit het vliegtuig stappen en in de auto stappen waren we weer meer dan een uur verder en het was al 22:30. De rit is nog eens een uur naar het centrum en ik was zo moe. De taxichauffeur was wel echt een schatje en kon ook heel goed Engels! Ik ga heel blij zijn als ik in het hostel ben en in bed kan. Natuurlijk surprise surprise moet ik morgen weer vroeg op 😵‍💫. Ik heb een bus naar Melaka om 8u, dus moet om 7:30 aan de terminal staan. De terminal is 30 minuten van het centrum van KL, dus dat wordt weer goed op tijd vertrekken. Ik hoor jullie al denken: waarom boekte je niet gewoon een verblijf aan de terminal? Wel er bestaan er geen daar, heeel jammer.

Geschreven door Marie.vincke