We werden wakker om 7u40, want we wouden om 8u aan het ontbijt zitten. Vandaag waren het droge kokoscakejes als variatie in het ontbijt. We zijn de ontbijtjes eigenlijk al wat beu gegeten hier. Jef nam nog een tasje straffe koffie want er stond vandaag een stevige bergrit op het programma. Na het ontbijt pakten we onze koffers en namen we afscheid van de riad. Het was nog 23 minuten wandelen naar de veilige ondergrondse parking en het begon al pittig warm te worden. De parking kostte uiteindelijk 335 dhs, die mannen van de parking hun week was weer goed! We zetten onze tocht verder naar Ait-ben Haddou met nog een snelle pitstop langs het Afriquia tankstation. Onderweg passeerden we veel mannen die met de grootste fierheid hun kristallen stenen lieten zien om te verkopen. We staken het Atlasgebergte over met onze Fiat Panda 🐼. Die hield zich erg kranig op de steile beklimmingen. We maakten een korte stop op het meest toeristische uitzichtpunt, hier stonden ze ook vanalles te verkopen (lees rommel). Onderweg waren er enorm veel wegenwerken, bergen die werden uitgekapt en wegen die werden aangelegd. Tegen 13u30 kwamen we aan in Aït-Ben Haddou. We stonden nog geen minuut stil of er stond al een local die ons wou gidsen. Dat hebben we afgeslagen, want dat was weer 200 dhs en echt niet de moeite. We liepen eerst volgens de pijlen, maar dan moesten we het water over via stenen. We zijn dan maar teruggekeerd om het water over te steken via een brug. Er waren enorm veel toeristen aanwezig, ze blokkeerden de hele steeg met hun groep. De kashba stelde helemaal niets voor, het was helemaal vervallen, dus zijn we niet binnengegaan. Het waren rare praktijken daar. Eigenlijk stelde Aït-Ben Haddou zwaar teleur. We kwamen een leuk restaurantje tegen, toen we net neerzaten begon het een beetje te druppelen. Een schattig oud mannetje kwam ons de kaart brengen en alles was zo goedkoop! Jef nam een tajine met kip en groenten en Marie spaghetti. Raad eens hoeveel we betaalden voor dit en twee frisdranken? 90 dhs maar!! Dat is minder dan 9 euro!!! Voor ons twee samen!! En het was echt nog lekker ook! Voor het eerst in Marokko gaven we een fooi, 10 dhs :). Dan was het mooi afgerond 100 dhs. Met een rond buikje verlieten we Aït-Ben Haddou. Op de parking werden we nog aangesproken door twee Spaanse jongens. Zij moesten voor 17u00 in Ouarzazate zijn om hun trein te halen, maar de taxi wou maar niet vertrekken. Die stond al 2 uur te wachten om meer mensen in de auto te steken. Natuurlijk wouden wij deze jongens meenemen, maar dan besloot de taxichauffeur om toch te rijden. Wij zouden ook niet rechtstreeks 'aar Ouarzazate rijden, maar eerst halt houden aan de film studio's. Dus dan namen ze maar de taxi. Wij zetten koers naar de film studio's. Daar aangekomen kochten we ticketjes. We moesten een groep achterna hollen, dus we hadden het eerste deel gemist. Het was allemaal wel heel mooi en indrukwekkend om te zien. Al was het wel jammer dat de groep zo groot was en we ook niet alles bekeken. We bekeken de set van Game of Thrones, Astrix en Obelix: Cleopatra film, een Hermès horloge opnamelocatie, een chinees huis en heel wat Egyptische elementen. Het was echt super cool! Op het einde van de tour, mochten we dan nog alleen kijken naar het deeltje dat we gemist hadden. We vertrokken op de parking naar de Carrefour en er kwam een man met een fluohesje aan onze auto staan. Die wou centen voor de parking, terwijl dat gratis was. Dus hebben we dat gewoon genegeerd. Jef vertrok met gierende banden op een helling (foutje, kan gebeuren). In de Carrefour hebben we zeker 12 minuten aan de kassa staan wachten. Er waren er maar twee open, aan de ene kassa stond een man die heel de winkel had leeggekocht met 3 winkelkarren. Onze kassa had de traagste kassierster ooit, dat kan je je echt niet voorstellen. Bij ons had ze 3 croissants ingegeven terwijl het er maar één was! Marie is dan boos teruggelopen en dan nog hebben ze te weinig geld teruggegeven. Het ging maar om 24 dhs, maar Marie was echt heel boos, want het ging om het principe. Afzetters. We vertrokken richting ons hotelletje, dat was maar 8 minuutjes rijden. We werden meteen heel open en gastvrij ontvangen door Ahmet. Een jonge, vlotte kerel die enkele woordjes Nederlands sprak door Nederlandse muziek te luisteren. Zo begon hij 'hey schatje, hey schatje, kom met me mee schatje' van Yes-R te zingen. Daarnaast was hij ook fan van Ali B. Onze kamer had allemaal hartjes ballonnen omdat we hadden gezegd dat we op huwelijksreis waren 🙃. We namen een plonsje in het zwembad en namen allebei een douche. Jef had zijn voeten wat beter mogen wassen, want stinky winky. Grapje, Jef rook naar citroentjes. We aten buiten en Marie leerde Jef hoe hij yoghurt uit het potje kon drinken, want we hadden geen lepel. Weeral een lifehack ontgrendeld. We aten stokbrood met een yoghurtje. Daarna was het tijd om onze foto's te delen en dit reisverslag te schrijven. Nu is het tijd om lekker in ons bedje te kruipen.

Geschreven door Marie.vincke