Ik werd weer vroeg wakker omdat het meisje dat een kamer met me deelde moest plassen. Erna heb ik nog slaapdronken in bed gelegen tot 8u. Ontbijt was niet inbegrepen in het hostel dus moest in op zoek. Er waren eigenlijk alleen maar dure opties dus ging ik naar een leuk koffieplekje Coffee & Thyme (nog het goedkoopste dat ik vond). Ik bestelde de Gili toast en dat was bananenbrood met yoghurt en fruit. Het was echt één van de beste bananenbroden dat ik al heb gegeten. Zo zo lekker! Na het ontbijt checkte ik al uit bij het hostel en ging ik nog naar het strand. De zon was echt enorm fel vandaag! Ik zweette me te pletter! Ik heb wat in mijn boek gelezen en rondgekeken, maar was het al snel beu op het strand. Ik keerde daarom maar terug naar het hostel en zat nog even met mijn voeten in het zwembad. Net op het moment dat ik wou vertrekken naar de boot vroeg de man van het hostel naar mijn hele leven, het was niet de moment. Ik vertrok dus iets later naar de boot dan gepland, ging nog snel om fruitsalade en ging op zoek naar het kantoor van het bootbedrijf om in te checken. Het hostel van Nusa Penida had de boot voor mij geregeld. Bij het inchecken ging het mis, ik stond niet op de lijst. Nu bleek dat het ticket in de verkeerde richting was geboekt. De man zei dat hij mij niet kon helpen, dus ik belde het hostel. Zij zouden contact opnemen bij de agent waarmee ze geboekt hadden. Ondertussen tikte de tijd weg en zou de boot over een kwartier vertrekken, er was ook nog maar 1 plekje vrij naar Nusa Penida, het was echt een heel stressvolle situatie. Die van het hostel konden de agent niet bereiken en die man van de check in bleef maar zeggen ik kan je niet helpen (zet me gewoon op die stomme boot ja). Uiteindelijk kreeg hij een berichtje van zijn baas en mocht ik mee de boot op. De vertrektijd was ineens 13u in plaats van 12:30 en die liep steeds op. In de pier is maar plaats voor 3 boten en die moeten allemaal op hetzelfde moment laden en lossen. Uiteindelijk hadden we zo’n 1,5 uur vertraging. De boottocht was de hel, ik wordt niet snel zeeziek, maar dit was een ander geval. De boot ging alle kanten op, het was verschrikkelijk. Uiteindelijk ben ik in slaap gevallen en werd ik pas wakker wanneer we in Nusa Penida aankwamen. Daar stond iemand van het hostel me op te wachten en werd ik met de scooter naar daar gebracht. We delen de kamer met vier, Ciao uit Nederland, Enrico uit Chili en een asociale jongen. Ik heb besloten dat ik hier mijn Padi wil halen omdat ik een dag langer blijf, dus zocht ik contact met enkele duikscholen. Die vroegen mijn recognition card, ik viel helemaal uit de lucht, dus stuurde ik Heitor, mijn instructor van gisteren een berichtje. Die had gisteren wel iets gezegd over de duik registreren en 100.000 IDR betalen, maar ik zou normaal niet in de volgende zes maanden duiken, dus ik heb dag niet gedaan. Nu had ik die kaart wel nodig en Heitor heeft het aangemaakt en voor mij betaald 🥹. Daarna was het al 18u en moest ik nog op zoek naar een scooter. Dat was geen succes… Ik vond een, maar die had geen helmen meer… Uiteindelijk ben ik dan maar gaan eten met Ciao, ik nam een Nasi goreng, die was wel lekker, maar er zat wat te veel olie in. Ciao at ook enorm traag omdat ze heel de tijd aan het babbelen was, ze was al op reis sinds januari! Ik had scooterverhuur een Whatsapp gestuurd om eentje te huren en ze zijn hem nog deze avond komen brengen!! Ik had nog een hele babbel met Enrico en nu is het echt tijd om te gaan slapen. Morgen moet ik eigenlijk heel het eiland zien en ga ik heel vroeg opstaan om de toeristenmassa aan de viewpoints voor te zijn. In de namiddag moet ik alle Padi theorie bekijken. Overmorgen zou dan een zwembadsessie en eerste duik zijn. De dag daarna 3! duiken! Dat vind ik wel jammer, ik had liever 2-2 gehad, maar het kon niet anders.

Geschreven door Marie.vincke