Dorothee en ik werden wakker om 8u en het was een rustige dag, want het was haar voorlaatste dag en ik had vandaag een rit naar Kuta. In de ochtend leerde Putu ons goeie dikke pancakes bakken, die weer overheerlijk waren natuurlijk! Tegen dat we ontbijt aten was het al 9u30, daarna maakten we onze tas klaar, maar de helft van mijn kleren was nog bij de was, dus dat was nog even afwachten. We hebben gewoon wat gezwommen en het rustig aan gedaan. Natuurlijk hebben we ook al onze foto’s uitgewisseld en daar ging het mis op een bepaald moment. Bleek dat mijn mobiele data al op was! Ik had nooit verwacht dat het zo snel zou zijn, maar het is mijn eigen schuld. Ik deed alles op data en gebruikte nooit wifi. Putu zei dat ik gewoon extra geld op de simkaart kon zetten in de supermarkt. Om 12u ging ik mijn was ophalen en maakte ik mijn tas klaar. Die blijft op een magische manier maar groeien en groeien terwijl ik nog niet echt veel heb gekocht. Ik at met Dorothee nog een soort van mini-sandwiches met confituur en daarna namen we afscheid. Ik reed terug naar Kuta, dit was 1,5 uur, maar het was drukker op de weg en er was veel wind. Ik was blij dat ik aankwam in Kuta want mijn poep begon heel veel pijn te doen. Ik checkte in en reed nog snel naar het strand. Het was 15u en ik wou de scooter binnen doen tegen 16u30, maar ik wou ook nog even naar het strand gaan want het weer was heel goed. Daar aangekomen heb ik me in de schaduw gelegd en wat gelezen. Ik had onderweg nog wat fruit in de supermarkt gekocht dat ik op het stand opat. Natuurlijk kwamen er weer honderd kinderen armbanden en sarongs verkopen. Éentje bleef lang plakken en we speelden oxo, maar hij maakte er een beetje zijn eigen regels van. Hij wou graag dat ik een armbandje kocht, maar ik bleef weigeren. Uiteindelijk hebben we ook wat gepraat, ik vroeg hoe hij het vond om in Lombok te wonen en hij zei dat hij het vaak warm had en graag eens wou gaan skiën (droom van een 11-jarige). En dan hadden we het nog over school en zijn mama. Om 16:30 ben ik de scooter gaan inleveren, dat was allemaal in orde en daarna liep ik wat door Kuta centrum. Ik ging geld wisselen (de koers was al gedaald tegenover de ochtend :( ). Ik passeerde wat winkeltjes die leuke t-shirts verkopen en ging voor een overpriced koffie. Er was wel een mooie zwaan in getekend! Ik stuurde Poppy (van in Tetebatu) een berichtje dat ik in Kuta was (ze is nu vrijwilligerswerk aan het doen in een hostel) en we spraken af in het hostel. Daar hebben we wat bijgepraat en om 19:30 moest ze beginnen werken, dus ging ik naar warung flora. Ik was hier de vorige keer al geweest en wou terug de salade eten. Ik moest wachten op een tafeltje en er kwam een meisje achter mij staan en we geraakten aan de praat. Ze kwam samen met een vriendin eten en vroeg of ik bij hun wou zitten, dus dat was wel fijn. Ze vertelden verhalen over hun studententijd etc (typisch Engeland). Uiteindelijk kwam nog een derde vriendin van hun erbij, dus het was wel gezellig! Om 21:30 liep ik terug naar het hostel en daar kwam net iemand aan. We hadden een hele conversatie in het Engels en dan bleek het een Nederlander te zijn! We schakelden over op het Nederlands, maar dat voelt heel raar aan, want je praat constant Engels en denkt in het Engels. Ook voor deze reisverslagen moet ik soms heel diep nadenken over Nederlandse woorden. Heel gek, maar goed voor mijn Engels! Ondertussen is het 23:00 dus écht wel tijd om te gaan slapen. Poppy en ook de drie meisjes hadden me uitgenodigd voor een feestje vanavond, maar dat doe ik niet zo graag. Ik moet morgen ook vroeg op, want ik heb een transfer naar de Gili eilanden!!

Geschreven door Marie.vincke