Vandaag vertrok ik naar Tetebatu! Ik stond op om 7:45 en kreeg natuurlijk weer een bananenpannenkoek als ontbijt. Nadien maakte ik mijn tas klaar en reed ik naar Kuta centrum. Gisteren gingen ze mijn scooter vervangen door een met een telefoonhouder, maar dat was helemaal niet zo! Ik kreeg een scooter zonder telefoonhouder, met een surfboardhouder (wat kei lastig is) en waarvan de snelheidsmeter niet werkte en de rechterrem maar half. Ik voelde mij er echt niet comfortabel op. Ik moest sowieso nog langs de scooterverhuur voor de telefoonhouder en ik heb daar gewoon eerlijk gezegd dat ik me niet comfortabel op de scooter voelde en liever een andere had. Ze maakten hier absoluut geen probleem van. Ze probeerden me eerst een van 160cc aan te smeren en me bij te laten betalen, maar dat wou ik echt niet. Dus moest ik een kwartiertje wachten en hebben ze een scooter getoverd. Deze is nog helemaal nieuw en had net 3.000 km op de teller. Daarna was het tijd voor de lange rit van Kuta naar Tetebatu. De was 1,5u rijden en na 15 minuten begon het al wat te miezeren. Na 30 minuten stopte ik langs de kant om mijn telefoon in een plastiek zakje te steken zodat hij niet nat werd. Het was wat druppels ik vlagen, maar zo’n 25 minuten voordat ik er was zat ik in een hele dikke bui en de laatste kilometer scheen de zon. Er waren duitsers voor me aangekomen en die waren aan het wachten om in te checken, dus ik wachtte ook maar. Op een bepaald moment begint er een lokaal mannetje tegen mij te praten en ik vroeg of hij wist hoe ik kon inchecken want ik was al 15-20 min aan het wachten. Dat kon gewoon bij hem! Ik kreeg een bed en liet mijn spullen in het hostel. Het mannetje bleef maar tegen mij praten om activiteiten te kopen en ik vond het echt niet leuk, hij zat ook heel de tijd met zijn hand in zijn broek! Ik wou het Monkey forrest bezoeken en daar aangekomen sprak een local me aan om mijn local guide te zijn zodat ik zeker de apen zag en ik weigerde. Ik betaalde de toegangsprijs en de man zei het is 200-300m rechtdoor, dan naar rechts en je komt in een rondje terug. Dus ik liep en er was niks om naar rechts te gaan? Pas na 1 km ofzo en ik zag apen! Dit zijn echt speciale apen van Lombok en ze zijn helemaal zwart! Ik stond er wat naar te kijken en na een paar minuten kwamen er twee jongens aan uit Duitsland. Na een praatje en wat naar de apen te kijken liep ik verder, maar ik had het gevoel dat het pad niet helemaal klopte. De duitsers liepen ook terug dus ik maakte rechtsomkeer. Ik koos links op een splitsing en op een bepaald moment rijdt er een scooter in het bos, waardoor ik wist dat ik wel terug op de hoofdweg zou uitkomen. Op een bepaald moment zag ik ook de duisters in de verte, dus was ik gerustgesteld. Ik kwam aan aan de scooter en een meisje van het restaurant erover kwam mijn helm brengen want het regende en zo werd hij niet nat! Super lief! Ik reed naar het hostel waar ik boterhammen met confituur at. Het was ook zo hard aan het regenen dus ik heb daar een uurtje gezeten. Nadien sprong ik terug op de scooter, ik wou naar een koffietentje, maar ik kon dit niet vinden. Dus ik reed door naar een waterval, de weg ernaar toe was hobbelig en ik liet hem 200m verder achter omdat het anders te gevaarlijk was om te rijden. De waterval heb ik nooit gezien omdat ik het pad echt te gevaarlijk vond. Er lagen allemaal lange oude bladen en die waren glad van de regen, dus keerde ik terug. Ik stopte in een warung voor een drankje en er zat een meisje Poppy dat ook in het hostel verblijft! Zelfs in de zelfde kamer! We hebben echt drie uur gepraat, want het bleef maar regenen. Uiteindelijk gaan we morgen op tour met de man van de warung! Om 18u ging Poppy terug naar het hostel en ik ging naar een andere Warung om te eten. Ik bestelde een curry met kokosmelk, maar ik kreeg iets met pindasaus dus er ging iets mis. Het was wel lekker. Ik bestelde ook Pisang goreng, dat is gefrituurd banaan, maar dat was echt veel te veel, dus heb ik niet helemaal opgegeten. Dat waren 3 gefrituurde bananen. Nadien ging ik terug naar het hostel en nam ik een zaaaalige warme douche. Dat was echt nodig, ik had het al uren koud omdat ik doorweekt was van de regen. Morgen vertel ik jullie meer over de tour.

Geschreven door Marie.vincke