We hadden een druk programma op de planning staan vandaag. Om 7:15 stonden we op en vertrokken we naar The hidden Lab om te gaan ontbijten. Het lag ook echt hidden, we hebben er een rondje voor moeten lopen. Het was een duurder ontbijttentje, normaal betalen we €1,5 voor een ontbijt en hier was het €5, maar het was wel echt suuuper goed. Marie nam toast met confituur, er zat een salade en yoghurt bij en Jef nam een boterham ham en kaas met erop een scrambled egg. Nadien maakten we een snelle stop bij Family Mart om middageten te kopen. Om 9:00 zou onze scooter klaar staan aan ons verblijf, we vonden dit zelf vrij laat maar het kon niet vroeger. We trokken op pad en kunnen jullie vertellen dat hier rondscooteren een heel andere ervaring is als in Thailand. Pure stress, doodsangst! De wegen staan hier vol met file, dus je manoeuvreert constant tussen de auto’s. Al goed dat Jef zo’n goede bestuurder is. We hebben onze reistijd dan ook van 1u15 naar 40 minuten weten slinken door de files voorbij te gaan. Onze eerste stop was het BOH Sungai Palas Tea, een theeplantage. De uitzichten hier zijn ongelofelijk! Maar ook hier was het enorm druk, in het weekend komen veel Maleisiërs naar de Cameron Highlands omdat het hier kouder is. We namen een gratis rondleiding door de fabriek, dit duurde maar 10 minuutjes en werd gegeven door een grappige gids die een woordje Duits was aan het leren van enkele Duitse toeristen. Hij wou aankondigen in het Duits dat de tour nu ging beginnen maar hij kwam niet verder dan “de tour beginst NJET”. We proefden ook enkele theetjes en sprongen weer de brommer op. De tweede stop was Santorini, hier staat een namaak Santorini dorp met de typisch blauwe daken en witte huisjes. We zijn hier niet binnengegaan omdat we geen €10 pp wilden betalen voor een replica dorp, dus reden we verder. We maakten een onvoorziene stop bij Ee Feng Gu Bee Farm, dit was een grote tuin met veel bijtjes. De ingang was gratis en het lag toch op onze weg. Nadien reden we verder naar Coral Hill, dit is een feeëriek bos. Hier komen geen toeristen en Marie had online iets gelezen van een hike. Jef had eerst zijn twijfels, maar al snel vonden we een weggetje. We moesten door een boer zijn velden en vonden de weg die ons mee het bos in nam. De hike was niet zo lang, maar 1,5km maar wel uitdagend. Eerst was het omhoog, met op het einde een sterke beklimming (letterlijk klimmen zoals klimmers). We kwamen op de top en hier stond een Maleisische vlag. Nadien moesten we de steile stukken weer naar beneden, een ware uitdaging. We hadden graag het Mossy Forest bezocht, maar hier mag je met de scooter niet meer naartoe door de slechte weg, sinds 2019 betaal je een toegangsprijs en blijkbaar zou het gesloten zijn. De Coral Hill was dus een ideaal alternatief. Ondertussen was het al tegen 13:30 en kregen we wel honger. We wouden nog langs de Sam Poh tempel en Jef wou graag daar eten. We zijn slechts in het eerste gedeelte binnen geweest en niet bij Buddha zelf omdat we niet de juiste kleding aanhadden. Buiten de tempel wilden we dan eten, we zaten nog geen twee minuten neer of er kwam een hond aanlopen. Marie is als de dood voor honden, dus we haasten ons weg. Onderweg moesten we nog even tanken en de mensen voor ons hadden 2 scooters, ze hadden 10RM (€2) betaald om deze te vullen en ze hadden allebei een volle tank bij 9,75RM, dus deden ze de rest bij ons! Marie gaf ze daarvoor een cent en die gaven ze gewoon terug!! We stopten nog even in het dorpje Brichang, hier hebben we een ijsje gegeten en daarna zijn we rustig doorgegaan naar ons dorpje. Tegen 16u waren we terug. We hebben op het terras Uno gespeeld, die hebben we gisteren gekocht. Zo vals als iets en de kaarten schijnen door, haha. We wouden iets gaan eten en net toen viel de regen met bakken uit de lucht. Tegen 19:30 minderde het met regenen en zijn we Indisch gaan eten bij Cameron Spice, Jef had butter chicken en Marie had een bord met allemaal verschillende dingen. We namen ook allebei nog een paratha, zo lekker!! Morgen staat er een hike op de planning, al is er ook regen voorspeld, we hopen op een droge wandeling.

Geschreven door Marie.vincke