We werden wakker om 8 uur en gingen ontbijten om de hoek van ons hostel. Het was een enorm basic ontbijt met 3 toastjes, 3 partjes appelsien en een theetje. We maakten snel onze rugzak klaar want we moesten om 9u30 klaarstaan voor de bus naar de Cameron Highlands. We namen afscheid van Ann en het hostel, Marie vergat bijna haar trui tot Ann begon te vertellen dat je in Azië perfect zonder trui kan. Deze hebben we nog snel genomen en erna sprongen we op de bus voor een lange rit met veel bochten. We stopten weer eerst op de verzamelplaats en hier stapten we over op een grotere bus. Echt een luxebus! De stoel leunde vanzelf naar achter, er was enorm veel beenruimte en zelfs plaats een leuning voor je benen!! We kwamen rond 15u00 aan in Tanah Rata. Jef vindt dat het stadje opvallend veel weg heeft van een dorp in de Alpen. Als er sneeuw zou liggen zou je echt denken dat je in Oostenrijk bent. Omdat we ook op hoogte zitten is het hier ook 10 graden koeler dan het regenwoud en dat doet wel deugd! Nadat we geïnstalleerd waren in ons appartement, dat we delen met een paar Fransen, trokken we op verkenning in Tanah Rata. We dronken een koffietje in Amsterdam cafe en wouden daarna een grab of indrive nemen (onze trouwe volgers van in Thailand weten dat dit een goedkope taxi is) naar een bekende avondmarkt in de buurt. Alleen kennen ze dit hier niet echt, er was maar 1 driver maar die heeft onze aanvraag gewoonweg gecanceld. We besloten dan maar 45 minuten te wandelen na een snelle schoenwissel (Marie had sandalen aan en had sneakers nodig voor de tocht). Het was ontzettend druk op de markt maar echt de moeite! We aten deegballetjes van zoete mais, zoete aardappelballetjes. Jef nam ook nog 3 kippensateetjes op de bbq en gehaktballetjes met zwarte peper en aardbeisaus (viel tegen). We sloten af met lekkere aardbeien in chocoladesaus en fruitjes in suikerglazuur waar je tanden zo van kunnen uitvallen. Alles was zooo lekker!! Na nog een drankje in de seven eleven wandelden we voldaan terug naar ons appartement. Een deugddoende douche (eindelijk terug shampoo) en wat gereorganiseer van Marie haar uitzet kropen we in ons bedje.

Lieve volgertjes, wat de dag morgen brengt vertellen we in ons volgend reisverslag. Het zou wel eens spannend kunnen worden!

Geschreven door Marie.vincke