Begin van de nacht een keer het bed uitgeweest. Voeten, benen alles deed zeer. Dat belooft wat voor vandaag.

Half acht opgestaan en tot mijn verbazing voelt het lijf goed. Wassen, opruimen en inpakken. Acht uur ontbijten in mijn privé eetzaaltje. Het staat al klaar met een heerlijke bak koffie, en wat een rust, heerlijk. Misschien toch nog een keer het klooster in 😊. Na afscheid te hebben genomen op pad gegaan.

Buiten is het nog heerlijk koel. Ik besluit rustig aan te beginnen en in Dinant eerst een bakker te zoeken. Dinant is de geboortestad van Adolphe Sax en dat willen ze weten ook. Overal in de stad zie je hier de herinnering aan.

Vanuit Dinant gaat het meteen omhoog naar het plateau en vervolgens langs de rand met uitzicht over de stad en de Maas. In de ochtendzon een fraai gezicht. Wat verderop loop ik nog even over een oorlogsbegraafplaats uit de WOl, 1900 gesneuvelden.....

Het traject van vandaag gaat door bossen en over landerijen, met koolzaadvelden in bloei en langs de 'body builders' van het rundvee, die met die ontzettend gespierde konten. Na het middaguur passeer ik een camping met restaurant. Aangezien ik nog geen idee heb waar ik de nacht ga doorbrengen en dit wel te vroeg is om de tent op te zetten, besluit ik om hier alvast wat te eten. Het wordt een maaltijdsalade met uitgebakken spekkies, kaas en een gepocheerd ei en een portie frites. Ondanks dat het machtig eten is, gaat het vlot naar binnen. Even nog wat vocht toevoegen en ik ga weer op pad.

De paden zijn gelukkig beter dan de voorgaande dagen, totdat ik bijna het laatste stuk bos uit ben. Het pad dat ik in moet, is een en al modder. Een laag van 15cm dik, alsof de ENCI daar een laag te natte en mislukte specie heeft gestort die niet wil uitharden. Baggeren dus. Zodra ik het bos uit ben, moet ik eerst maar eens zien hoe ik die prut van de schoenen en gaiters weet af te krijgen.

Aan het eind van de middag nog 5km asfalt naar Beauraing. Dit blijkt een bedevaartsoord te zijn in verband met diverse verschijningen in 1933. Voor mij een mooi moment om deze dag te stoppen en op zoek te gaan naar onderdak. Groepen mensen komen hier met de bus naar toe en door een paar oudere dames wordt ik gewezen op het klooster annex verzorgingstehuis. Aangebeld, gevraagd en gekregen. Of ik nog wat wilde eten. Even later zat ik met een Française in een klein eetzaaltje aan tafel. Uhh, bien, oui en hoe zat het ook alweer met dat Frans. Ik zal de komende weken nog veel moeten leren..... Een dame van het huis spreekt gelukkig Duits, voor mij wat makkelijker te volgen. Ze zijn hier erg in de ban van de verschijningen en Mariaverering waartoe het hele voorplein ook is ingericht, een mini Lourdes.

Geschreven door JohnTube