De titel van dit complete reisverslag is: oma's op avontuur. Dat hebben we gisteravond wel tot uitvoer gebracht. Aangezien we 's middags al lekker geluncht hadden, kon het avondeten volstaan met een crackertje. 's avonds nog een spelletje tokken en dan is het mooi geweest. Ik neem eerst nog even een snelle douche en dan liggen we lekker in onze bedden te genieten van de rust op de camping. Totdat ik een irritante zoem hoor. Geen mug, maar een apparaat dat staat te brommen. We hebben alles goed uit gedaan, de koelkast zit dicht, wat is het toch? We horen het in de buurt van de douche. Gea is dapper en gaat in haar pyjamaatje naar buiten en duikt de garage in. Ze ontdekt een luikje daar zit een apparaat dat die bromtoon maakt. Wat het is weten we niet. We slaan alle boekjes uit de infomap erop na, maar niks. Er is een telefoonnummer dat 24/7 bereikbaar is, dus dat gaan we maar bellen. De baas van de camperverhuur, Ernst, neemt op. We leggen uit wat eraan de hand is en hij vraagt ons om met de telefoon naar dat ding in de garage te lopen. Daar gaan de oma's in nachtkleding in het pikkedonker. Het heeft met het water te maken, pomp ofzo.
Terug in de camper moeten we alle kranen even open en dicht doen en nadat de douchekraan open en dicht is geweest houdt het geluid op. Hoera! Ernst is allervriendelijkst en wenst ons welterusten. Alle lof voor de camperverhuur! Klaarwakker zijn we nu wel, dus dat wordt iets langer lezen.

We slapen gelukkig heerlijk en het is zondag 27 april. De koning is jarig, Hoera! (Even een zijweg: als je "liften naar de hemel" hebt gelezen, kun je nooit meer zonder glimlach het woord "hoera" gebruiken...leestip).
Wij hebben koningsdag niet gemist, maar hopen dat jullie het goed gevierd hebben.

Wij gaan de route van het boekje volgen en pakken de D940, een fijne weg dwars door het schitterende landschap. Met een mysterieuze nevel ziet het er helemaal prachtig uit. De zon doet flink haar best om de mist op te lossen.
We rijden door leuke kleine dorpjes met mooie kerken, helaas kunnen we niet overal stoppen om foto's te maken. We zien een lappendeken van kleuren groen afgewisseld met knalgele koolzaad velden. We voelen ons rijk dat we dit mogen ervaren. Dat gevoel is er helemaal als we een hele groep asielzoekers zien die zo te zien op vervoer wachten. Politie begeleid hen op de achtergrond. We zijn er stil van.

We komen langs een groot memorial plaats 'colonne de la grande armée'. Een enorme zuil met daar bovenop Napoleon. Het verhaal gaat dat hij zo naar Engeland staat te kijken. We maken wat foto's, je kunt ook helemaal naar boven, maar dat doen we niet.

We rijden verder en hebben zin in koffie. Waarom komt er toch nooit een restaurantje als je dat wilt? In een dorpje zien we een café, het is open en er staan flink wat auto's. We parkeren de camper en lopen het etablissement binnen. Knettervol mensen die allemaal bier, wijn en iets van bingo of lotto formulieren voor zich hebben. Gelukkig vinden we een zitplek aan de bar en de dames achter de bar werken zich een versuffing. Wij bestellen cappuccino en een croissant voor mij, Gea wil een saucijzenbroodje, maar dat hebben ze niet. Ze krijgt een hard worstje op een soort guillotine. Je schuift de guillotine naar voren en snijd zo een stuk worst af. We liggen dubbel van het lachen, want het afgesneden stukje worst blijft keurig liggen, maar de rest van de worst schiet over de bar. Huilend van de lach genieten we van de koffie, croissant en worst. En dat alles voor € 10,30.

We vervolgen de D940, het is goed te volgen op de gekochte routekaart, toch wel weer leuk om ouderwets te kaartlezen! Al is google maps nog steeds onmisbaar. We gaan naar Le Treport. Daar hebben we meerdere camperplaatsen gezien. Het is echt druk in het stadje, heel gezellig. We moeten een smalle steile weg naar boven, want de camperplaats staat bovenop de krijtrotsen. Het zijn de grootste van Europa! De eerste camperplaats is vol, maar bij de volgende zien we lege plekken, hoera!
De slagboom staat open en het betaalsysteem blijkt stuk te zijn. Andere campereraars bevestigen dat je er zo kunt gaan staan, als ze geld willen hebben komen ze er wel om. Voor € 8,50 per nacht maken we ons ook niet zo druk.

De zon schijnt heerlijk, maar af en toe komen er flarden nevel of mist. Toch kunnen we lekker in het zonnetje zitten. We zitten dichtbij een funiculaire (kabelbaan), daar gaan we morgen gebruik van maken. Lijkt ons heel spectaculair, dus hopen op helder weer.
Terwijl ik dit schrijf kookt Gea ons maaltje voor vanavond. Daar gaan wij van genieten en kijken alweer uit naar de dag van morgen.

Geschreven door Gea-Jacq.op.reis