Het was een heerlijke rustige plek en slapen kostte geen enkele moeite. Lekker op de camping gedoucht, grijs water geleegd, chemische toilet geleegd. Het bijvullen van vers water alleen lukte niet erg, nou ja, vanavond maar verder proberen.
Gisteravond hebben we eindeloos zitten puzzelen, googelen en zoeken om in de buurt van Brussel te staan. Onmogelijk. Ook met openbaar vervoer met de scootmobiel is een onmogelijke actie. We besluiten om het hele plan overboord te kieperen en naar Tilburg te gaan. Dat is 2 uur rijden, we doen het op ons gemakje. We lunchen in de plaats Poppel, nooit van gehoord. De bediening is vriendelijk, maar traag, wat kan ons het schelen. We hebben al gereserveerd en betaald voor de stadscamping in Tilburg, op loopafstand van het centrum.

In eerste instantie zijn we een beetje verbaasd over de lokatie bij aankomst. Het is een sport parkeerterrein achter een flat. Het wordt gerund door vrijwilligers. We hebben een code gekregen waarmee we een hangslot kunnen openen. We parkeren de camper, ietsje scheef, nou ja...we staan. Elektra aansluiten en dan poging nr 2 met het bijvullen van het water. Intussen komt onze buurman een kijkje nemen. Terecht wijst hij ons erop dat we niet goed geparkeerd staan en wanneer er nog iemand naast ons komt staan, dan kunnen we de deur niet meer open doen. Wij zeggen dat we redelijk onervaren zijn en hij bevestigt dat hij dat al gezien had...dus... Het is een aardige en behulpzame man, dus we vergeven hem die opmerking. We vertellen meteen over ons probleem met het watervullen. Hij gaat op onderzoek uit, het zou een vorstbeveiligingkunnen zijn. Overal gekeken, kussens van de bank ondersteboven, alleraardigst, maar uiteindelijk blijkt dat we de slang gewoon niet ver genoeg in de opening hadden gedaan. We praten nog wat met hem en ik had al meteen een Zeeuwse tongval gehoord. Dat klopte inderdaad. Ach ja, Zeeuwen, dat zijn gewoon aardige mensen!

We zitten niet ver van museum de Pont, daar gaan we naar toe. Een museum voor moderne kunst. Altijd weer verrassend wat je daar aantreft. Er is een expositie van Laure Prouvast. Eerlijk gezegd nog nooit van gehoord. Conceptuele kunst is zeg maar niet helemaal ons ding. We doen ons uiterste best om het te begrijpen, maar we worden er een beetje ongemakkelijk van. We zijn wel onder de indruk van een kunstwerk van Ai Weiwei, een compositie van krukjes inelkaar, waarbij het derde pootje van de kruk niet zichtbaar is, omdat er weer een ander krukje bovenop staat. De verwijzing is dat je elkaar nodig hebt om te bestaan. Je kan niet op jezelf staan, je bent afhankelijk van elkaar.

Het is te laat om nog een ander museum te bezoeken of het centrum in te gaan, dus we besluiten nog een nachtje bij te boeken hier. Het is trouwens een oud spoorwegemplacement. Er loopt ook nog een spoorrails langs en er staan op die rails wagonnetjes, dat zijn slaapplaatsen die je kunt boeken. Er is een mooi kunstwerk op het terrein, een rits. Een foto voeg ik bij, hopelijk is het goed te zien.
Morgen dus nog een dagje Tilburg. Brussel doen we wel een andere keer, maar dan niet met de camper.

Geschreven door Gea-Jacq.op.reis