De wekker was achteraf niet nodig, want we waren vroeg genoeg wakker. De koffertjes hadden we gisteren al ingepakt, dus we stonden al snel klaar voor vertrek. De taxi kwam ook weer mooi op tijd, we hadden een dame deze keer. De ochtendspits was natuurlijk nog in volle gang, maar blijkbaar wist zij wat sluiproutes. Het was nu vrij rustig op de luchthaven, totaal anders dan bij aankomst. Het ging allemaal vlotjes, ook bij de koffer controle, want we hebben alleen handbagage bij ons. Dan is het wachten geblazen, dus tijd voor koffie. Het lijkt erop dat onze koffertjes toch in het ruim moeten en krijgen een label. Uiteindelijk moet alleen mijn koffer blijven staan en mogen Albert en Gea ze meenemen in het vliegtuig. Dat komt natuurlijk allemaal wel weer goed. Het is een vlucht van een uur en 15 minuten, dus dat valt te overzien. De landing duurt vrij lang, we moeten door een dik wolkendek heen wat een beetje hobbelt. Of het is zo dat ze hier ook al verkeersdrempels hebben. Zodra we geland zijn zien we....regen. Dat is niet zo leuk, we krijgen netjes een paraplu aangereikt, want die hebben we niet mee en we moeten lopen vanuit het vliegtuig. Mijn koffer zie ik al meteen dus een taxi in en gáán. Het regent echt behoorlijk, dat zat niet helemaal in de planning. We rijden door de smalle straatjes van het oude centrum van Cartagena, want daar is hotel casa Gloria. We staan voor een grote houten deur, de taxichauffeur heeft geklopt en aangebeld. Terwijl de deur opengaat komt me er toch een onweersklap...echt niet normaal. Nou, dat is wel even een entree. We worden allervriendelijkst te woord gestaan door de baliemedewerkster. Ze toont ons onze kamers, Gea en ik krijgen i.p.v. een kamer met een tweepersoonsbed een kamer met 2 bedden. Op het moment dat we het vliegtuig uitgestapt waren viel er een warmte over ons heen zoals die in een tropische kas is. Heel vochtig, behoorlijk warm. Gelukkig is er airco op de kamer en terwijl ik dit verslag schrijf staat hij heerlijk op 18 graden.

Allereerst na aankomst de koffertjes uitgepakt en ondanks dat we niet heel warm gekleed waren hebben we onze korte broeken aangetrokken. Het is inmiddels 14.00 uur en we hebben best wel trek. Albert heeft aan de baliemedewerkster tips gevraagd om iets te gaan eten en vlak bij het hotel duiken we een tentje in. Het komt met bakken uit de hemel en het onweert continu. Ik ben blij met de geleende paraplu van het hotel, maar de straatjes zijn zo smal dat je de hele tijd iemands oog uitsteekt. We moeten eventjes wachten op een plekje in het restaurantje, maar dat duurt niet lang. Het is een visrestaurant, maar ze hebben ook kip. We hebben erge dorst, dus een frisse limonade met heel veel ijs, dat is lekker! We hebben snel een keuze kunnen maken van de kaart, Gea kiest voor kip met bacon en Albert en ik nemen visfilet met knoflookgarnalen. Een serveerster komt met 3 kommen vissoep, blijkbaar van het huis, het is zo verschrikkelijk lekker! Onze gerechten zijn ook heerlijk en we zitten te smullen terwijl de wolkbreuk maar doorgaat. Mensen komen tot op de draad nat binnen, want je hebt niet al te veel aan.
Na het heerlijke eten gaan we op pad, het is inmiddels een klein beetje droog gelukkig, maar de straten staan hier en daar helemaal blank. Cartagena is echt een compleet andere wereld en ik hoop dat jullie dat op de foto´s een klein beetje meekrijgen. De stad bestaat uit twee delen: een historisch centrum en een moderne wereldstad. We lopen over en langs de oude stadsmuur, die het historische gedeelte omvat. Soms moeten we een smal stenen trapje op, best griezelig. We komen een hele groep jonge politieagenten tegen, in opleiding denk ik. Terwijl ik moeite doe om heelhuids een trapje af te komen steek een van de jonge agenten galant zijn hand uit om me te helpen. Die heeft zijn punten voor vandaag wel gescoord denk ik.
We blijven de stadsmuur volgen en zien op een bepaald moment de skyline van het moderne Cartagena. Echt zo'n gekke tegenstelling! We gaan nu de straatjes weer in, overal worden terrasjes weer opgebouwd en leggen straatverkopers hun kleedjes weer neer. Er lopen ook veel verkopers met van die dienbladen voor zich uit met kettinkjes, horloges en zonnebrillen. We moeten soms moeite doen om ze van ons af te schudden. We strijken neer op een terrasje en nemen een Colombiaans biertje. Of er een engeltje over je tong fietst. Ondertussen mensen kijken, altijd leuk. We zien ook prachtig geklede Caraïbische dames met fruitschalen op hun hoofd. Stiekem maak ik een foto van ze, want vaak is het zo dat ze daarvoor betaald willen worden. We lopen weer verder, nu richting ons hotel, het is 17.00 uur geweest, we willen even onze benen strekken en ... genieten van de airco, want het is behoorlijk plakkerig. Maar het is hier echt geweldig, we hebben de Caraïbische zee al gezien en het lijkt me heerlijk daarin te gaan. We gaan straks vast nog wel even naar buiten en hopelijk kunnen we vannacht een beetje slapen.

Geschreven door Gea-Jacq.op.reis