Het is nu zes uur in de avond wanneer ik dit verslag schrijf. We hebben de hele dag gelopen en nu aan mij de schone taak om jullie een indruk van vandaag te geven. Ons hoofd zit vol met alle indrukken, mijn telefoon vol met foto´s en onze voeten gloeien en tintelen.
Na het ontbijt stapten we om 10 uur in de lift. We liepen eerst even naar een winkelcentrum om een telefoonwinkel op te zoeken. Albert heeft een sim/kaartje voor ons gekocht, maar daar moet nu nog wel een tegoed op komen. Mijn telefoon accepteerde het kaartje goed, dus het werkte. Nu nog ´even´ in het Spaans uitleggen wat we precies willen. De dame in de winkel was erg aardig en behulpzaam, dus het is gelukt. Nu kunnen Gea en ik volgende week ook zelf een taxi bestellen. Dat wordt nog wel een dingetje, dat hebben we later deze dag wel ondervonden. Het winkelcentrum is trouwens heel erg mooi en modern. Veel beveiliging, buiten stond een beveiliger met een hond die aan onze tassen moest ruiken of er niks verdachts in zat. Nadat we klaar waren daar hebben via een soort Uber app een taxi besteld die ons naar het oude centrum van Bogota gaat brengen. Het ligt in de buurt van de berg waar ik al eerder van vertelde: Montserrat. De oude wijk heet La Candelaria en is echt een bezienswaardigheid. Ik hoop dat de foto's een beetje kunnen weergeven hoe prachtig het is. Hier is ook een gedeelte met prachtige graffiti, ook daar veel foto's van gemaakt. Verder enorm veel stalletje en straatverkopers. Er staat er eentje met hele leuke tassen en ja hoor, ik ging weer voor de bijl. Albert vertaalde, hij kostte 30.000 pesos. Even rekenen en dan afdingen, ik kreeg hem voor 25.000 pesos, dat is ongeveer € 6,00. Zo slenteren we langs alle straatje en komen ogen te kort. Gea koopt nog een prachtige ketting gemaakt van honderden kleine kraaltjes, prachtige kleuren. Wat een geduld om dat te maken. Hoog tijd voor een kopje koffie. We duiken een leuk tentje in, dat blijkt een plek te zijn waar barrista's opgeleid worden. De serveerster maakt de cappuccino aan ons tafeltje en het worden drie prachtige kunstwerkjes. Weer verder op pad. We komen op een heel mooi plein waar het een drukte van belang is. Uiteraard weer straatverkopers, maar er lopen ook alpaca's met een zadel op hun rug, echt zielig. Om het plein staan grote gebouwen, een rechtsgebouw, een gebouw van de burgemeester en eentje van de president en een grote kerk. We zijn trouwens vandaag ook in verschillende kerkjes geweest. Dan loop je daar naar binnen en ineens begint er een dienst waar een stuk of 8 gelovigen aan deelnemen.
Wat ook bijzonder is hier in Bogota zijn de handkarren. ik doe er een foto bij van zo'n kar. Vooral aan het eind van de dag lopen er mannen met zo'n kar en halen karton en plastic en dergelijke uit de hopen afval. Dat kunnen ze ongetwijfeld dan weer verkopen. Soms zijn die karren zo zwaar opgestapeld en de wegen zijn soms echt wel lastig te begaan.

Het weer is vandaag prima, af en toe een lekker zonnetje, maar dan ineens regent het., zomaar eventjes en dan schijnt de zon weer. Dat schijnt hier heel normaal te zijn. We moeten nu echt weer eventjes gaan zitten en belanden in een leuk restaurantje. smal, klein, trappetjes en hoekjes, voor de bediening een drama lijkt me. Albert stelt warme wijn voor, dat is een soort gluhwein echt heel lekker. We bestellen er empanada's bij, ook heerlijk. Weer slenteren door de steegjes en straatjes. We komen ook wel in een gebied wat er duidelijk armer uitziet. Je moet ook echt wel oppassen waar je loopt. Soms een hoge stoep, dan een gaat in de bestrating. Mijn stappenteller geeft bijna 15.000 stappen aan en dat voelen we ook. Albert probeert weer via de app een taxi te bestellen, maar dat lukt niet erg. Nog maar een stukje verder lopen naar een beter punt. Na een paar keer proberen lijkt het te lukken en moeten we volgens het bericht op de app 10 minuten wachten. We staan en staan, maar geen taxi. Door het vele proberen is er iets misgegaan. Albert belt de chauffeur en het komt gelukkig uiteindelijk goed. Ah, wat is zitten dan lekker! Nu thuis een heerlijk kopje thee en straks gaan we lekker een hapje eten. Was dit echt maar één dag? Ik heb het gevoel dat we zoveel gezien hebben!

Geschreven door Gea-Jacq.op.reis