Wat een rare dag....

Frankrijk, Vendays-Montalivet

Montalivet- le Porge Ocean
84.2 km
Zonnig. 26°

Gisteravond zijn we inderdaad nog naar het strand gelopen. Prachtige avond en de zon kleurt mooi rood. We horen het ruisen van de golven zelfs op ons plekje! Wat is dat toch een oerkracht, die alsmaar aanrollende golven die met een klap stukslaan in de branding. Bij een strandtent nemen we een lekker toetje: JW een café gourmand en ik een Irish coffee. We wachten tot de zon bijna de zee raakt, maar dan wordt het toch fris en wandelen we weer terug. Vanmorgen weer vroeg wakker en we zaten al om 8 30 op de fiets. Het plan is om tot halverwege de middag te fietsen en dan nog even naar het strand te gaan. Wij denken ook dat een hele dag niks doen ons lekkere fietsritme verstoord, dus dit lijkt een goed alternatief. We gaan met een supergangetje, ca 23 km p.u. Dan zien we, gelukkig op tijd, dat we verkeerd rijden. Na de koffie zitten we weer goed, pfieuw! Het is even wennen om hier te rijden, we rijden zonder navigatie (konden we niet opladen) en het is best druk met fietsers en wandelaars. Tijdens de lunch lezen we de nieuwe reacties op de blog, altijd leuk! De reactie van Piet houdt me bezig. Wanneer we daarna weer onze weg vervolgen ga ik 'er mee aan de slag'.
Natuurlijk is er in deze pelgrimstocht ook een reis naar binnen. Dat kan niet anders! Je zit zo'n 5 uur op de fiets, meestal achter elkaar vanwege de veigheid of de breedte van het pad. Je hebt ook niet continu iets om over te praten, dus kom je in een cadans van gedachten. De eerste dagen van onze tocht had ik voornamelijk andere mensen (uit onze omgeving) in gedachten, mensen waarvan ik dacht dat die wel wat 'aandacht' konden gebruiken. Maar dan kom je toch op een gegeven moment bij jezelf uit. Vooraf had ik wel een paar vraagstukken m.b.t. mezelf meegenomen. Ik ga jullie daar niet mee vermoeien. Het rare aan vandaag is toen ik, getriggerd door de vraag van Piet, daarover nadacht we juist op het allerslechtste, allersmalste pad reden tot nu toe. Dat vond ik wel typerend: over mezelf nadenken is lastiger dan positieve gedachten sturen naar anderen. Het is een pelgrimsgewoonte om een steen (last) mee te nemen en ergens onderweg achter te laten. Voor ons geen steen als last, maar een steen van dankbaarheid. Dat besluit namen we toen het goede nieuws hoorden van de zwangerschap van Joost en Jessica. Of het nu door al die gedachten is gekomen, de vele routes die hier door elkaar lopen of de drukte, maar vanmiddag zaten we ineens helemaal verkeerd (6 km en moesten dat hele stuk terug. Loslaten, accepteren, zuchten en weer doorgaan. Wat een rare dag!! Het werd nog gekker toen we vlak voor ons einddoel van vandaag Pablo weer tegenkwamen. Wat een leuke verrassing! Hij had het de afgelopen dagen rustig aan gedaan. Hij kwam net van het strand af. Als we iets korter hadden gerust waren we hem zo voorbij gereden.
We staan weer op dezelfde camping! Toch nog om 16.30 op het strand waar we de zee even zijn in geweest (brrrr). Woeste golven, JW durfde verder dan ik. Geen boodschappen gedaan vandaag, maar genoeg eettentjes in de buurt. Dat komt wel goed!
Ook deze dag zal me weer bij blijven, ik hoop dat we al die mooie gevoelens mee kunnen nemen naar huis.

Ps. De mooie foto's die jw gisteren op het strand heeft gemaakt kan ik niet uploaden. Die komen later wel
Ps.2. @piet: hier praten wij nog wel een keertje over!!

Geschreven door

Al 9 reacties bij dit reisverslag

Lieve Jacqueline ...net als Piet vroeg ik me , al eerder bij de start van jullie tocht af , wat je van binnen mee nam , wat je tegen zou komen , waar je misschien mee in het reine wilde komen . Maar ik vond niet dat ik daar iets over mocht/kon zeggen . Niet op deze plek ! Maar Piet zijn opmerking moedigde me aan ! Lieverd , soms , als ik een zinnetje lees , voelt het alsof ik op de eerste rij [ in het kerkje van E. zit ] zit en je toeknik , je energie mag geven , met in gedachte slechts 1 zin.....heb vertrouwen , het is/komt goed . Ben trots op je ! Liefs van mij ! <3

Blauwe Vlinder 2018-08-20 19:54:52

Beste lieve door stampende fietsers wij hebben bijzondere bewondering voor jullie prestaties lekker ontspannen door blijven gaan en niet te veel hooi op de vork nemen dat moet het motto wezen. Wij hebben net op de TV gezien dat Maarten v. d. Weijden in Leeuwarden werd in gehaald onder massale belangstelling ,zo´n grote sterke man zo moe en uitgeput en ook een beetje teleur gesteld dat hij het niet hele maal heeft gehaald ,dan krijg ik ook de tranen de ogen ,maar hij is net zo'n kanjer als jullie maar van ons mag het bij jullie veel rustiger gaan !!!

S en L 2018-08-20 21:14:30

Wat een bijzondere dag !! Voor ons bekend gebied met woeste zee, begrijpelijk dat je niet ver de zee in durfde, je raakt gauw je evenwicht en zwemkleding kwijt.😀😞 We wensen jullie voor morgen een mooie goede route langs de fraaie kust.(mama). Hoi, J en J. Ik !ees

Pama 2018-08-20 22:44:06

Gelukkig ook Pablo weer in beeld, je bouwt toch iets op nav jullie verhalen, Truste🌛😇🤫😴😴😴😴😴😴

Marijke 2018-08-20 22:49:07

Hoi lieve actievelingen, wat en bijzondere dag, verzamel maar mooie dankbaarheidstenen! Samen deze reis kunnen maken, wij reizen een beetje mee! Leuk dat jullie die Pablo weer tegen kwamen. Hoop dat jullie lekker hebben gegeten..en nu lekker slapen. Liefs.

Cocky 2018-08-20 23:27:37

Wat een mooi verhaal weer geen verhaal het is echt en dat doet wat met me is niet te omschrijven. Veel fiets plezier morgen denk aan jullie. 🌹

Roos 2018-08-20 23:54:13

Na het lezen van jullie belevenissen, blijf ik toch jullie fietstocht zien alsof het een bijbelverhaal is. Kijken in je ziel waar niemand bij komt, is soms confronterend en soms ben je blij wat je daar aan dankbaarheid kan aantreffen. Je hoeft niet altijd alles te delen er mag ook een stukje voor jezelf houden. Een intense blik in de ogen van de ander of in jouw ogen naar de ander zegt soms al zoveel. En fijn dat jullie samen erg genieten van alles wat op je (fiets)pad komt. En die Pablo, is hij niet als een engel, die je soms meereist op jullie tocht? Denk aan Pete Pronk ooit in de Handwegkerk: De engel in mannengedaante in de tram in Amsterdam. Doe hem de groeten van jullie volger. Wat heerlijk verfrissend dat de tocht ook langs de oceaan gaat. Even heerlijk duiken in het koele water van de zee/oceaan. Succes met de kilometers die jullie nog willen gaan.

Het Marketentstertje 2018-08-21 11:17:59

Jullie hadden weer een geweldige dag zo mooi die zee maar wel woest dan durf je niet ver te gaan nooit doen .Wat bijzonder dat je Pablo weer gezien hebben Was het vandaag weer een fijne dag? Gisteravond ging het niet te beantwoorden had weer een vergissing gemaakt .maar de buurvrouw kwam vanmorgen niks aan de hand .dan ben ik bang om iets verkeerds te doen .we kijken uit naar vanavond liefs Pa Mam

rienenlien@gmail.com 2018-08-21 13:15:21

Ze zeggen 'toeval bestaat niet' Maar wanneer jullie niet die 6 km verkeerd waren gereden hadden jullie Pablo dus ook misgelopen! Het blijft bijzonder. Wanneer jullie straks weer gewoon thuis zijn zal het wel weer wennen zijn om mee te doen met het leven van alle dag , ik bedoel heel anders dan na een 'gewone' vakantie. De overgang is nu denk ik groter! Maar zover zijn we nog niet. Geniet lekker verder van jullie geweldige reis!

Ellen 2018-08-21 17:54:54
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.