Hallo iedereen!

Vandaag is het heel vroeg opstaan. Rond kwart na 5! Om dan helemaal alleen in de ontbijtruimte te ontbijten. Alles was mooi klaargezet, vlees, kaas, confituur enzovoort.
Daarna konden we vertrekken voor onze wandeling naar de Büllejochhütte, waarvoor we parkeerden op de grote parkeerplaats aan de Auronzo hut. Daar kan je alleen via een bergpas komen, waarvoor betaald moet worden. Als de parking vol is, is ze natuurlijk vol en worden er geen auto's meer naar boven gelaten. Daardoor is de boodschap, wees op tijd!
We vertrokken nog in de mist naar boven. Alles ging goed, tot we een paar 100 m voor de bareel kwamen waar betaald moest worden. Daar viel alles stil.
2 uur stonden we er te wachten. We hadden gehoord dat door de vele regen van de nacht tevoren er de baan opnieuw vrij moest gemaakt worden. Geduldig wachtten we tot het ongeveer 10u werd, want dat zou de baan opnieuw vrijgegeven worden. We hadden geluk, rond 9u konden we door, maar we hadden er toch 2 u staan wachten.

Eer was vandaag wel zon, maar toch minder dan de voorbije dagen, en na de middag zou er regen of onweer kunnen komen.
We wandelden vanaf de parking langs een breed en vlak pad, naar de Laveredo hut, waar we vorig jaar ook al voorbij gekomen waren. Vandaar namen we een aftakking naar de hut die we vandaag zouden bezoeken. In het begin was het even zoeken, want de weg was niet helemaal duidelijk.
In elk geval, het ging er heel ver naar beneden, dus dat viel mee. Maar natuurlijk moesten we de weg bij het terugkomen helemaal opnieuw naar boven wandelen.
We kwamen op het laagste punt van de weg, en daar zagen we opnieuw in de wei veel murmeltiere rondlopen. Het blijft toch mooi om te bekijken!
Daarna ging de weg omhoog, dat hadden wel al van ver gezien. Langs een steile rotswand al zigzaggend omhoog.
En het bleef maar duren...
Uiteindelijk kwamen we aan de hut aan. Het is de hoogst gelegen hut in die gebied, op 2528 meter hoogte. We vonden een plaatsje op het terras in de zon, en bestelden iets om te drinken en elk een spaghetti. Het smaakte natuurlijk, na een lange wandeling.
In de hut speelde iemand op zijn gitaar om het volk wat te vermaken.
We klommen nog wat verder omhoog om een ander zicht op de hut te hebben en maakten er nog wat foto's.
Daarna begonnen we aan de terugweg. De wolken werden donkerder en kwamen dichterbij...en ja, naar wat geduld vielen de eerste regendruppels.
We stapten voort, maar het begon feller te regenen en trokken elk onze regencape aan die we vorig jaar gekocht hadden. Het ding ziet er niet uit, maar is wel practisch. De hele rugzak en al kan er mee onder. Dus alles blijft mooi droog!
We kwamen op het laagste punt van de wandeling, en moesten dan natuurlijk weel helemaal omhoog. Ondertussen was het toch wel een stuk harder beginnen regenen, en iets verder kwamen we de hut tegen die we in de heenweg voorbij waren gelopen. We snelden er binnen om te schuilen voor de regen...dronken er iets, en ik nam nog een stuk Sachertorte.
De regen was minder en we besloten verder te wandelen tot aan de parking. Onderweg stelde Tony voor om nog naar een uitzichtspunt te wandelen. Het was verder dan hij dacht en rond 19u kwamen we in ons hotel aan.
Daar hadden we een tafel gereserveerd, namen eerst nog een lekkere douche en gingen aan tafel.
De menu was hier wat meer verfijnd, de porties kleiner... Ik vond het wel lekker, maar Tony beviel het wat minder.

N a het avondeten keerden we opnieuw naar de kamer om wat te prutsen aan fotootjes en vielen erna moe in slaap!

Vele groetjes,
Dirk en Tony xxx

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek