Miljaarde, potverdikke nog aan toe, is dit vakantie of wat??
Vandaag stond de wekker om 06.40 uur...
Dus tegen 07.15 uur waren we dan toch al uit bed geraakt en klaar om te gaan ontbijten!
Het was zoals gewoonlijk weer een goed ontbijt. 't Ja als alles mooi klaar staat dan is dat sowieso al aangenaam om aan de dag te beginnen.
Met ons buikje rond en vol gingen we de rugzak pakken om aan onze avontuurlijke wandeling te beginnen waarbij we Muskusossen hoopten te zien.
Om 9 uur kwamen we beneden in de inkomhal van ons hotel, waar onze privégids Erlend... (whatever... of zoiets) ons stond op te wachten.
Een vriendelijke kerel die zichzelf omschreef als een echte berggeit omdat hij opgegroeid is in de bergen.
Na een rit van een dik half uur kwamen we met het busje aan op de parking, van waar uit we te voet verder zouden gaan.
In een vlot tempo slingerden we doorheen het Nationaal park Dovrefjel, die lange magere sprinkhaan met zijn lange benen sjeesde maar door en wij met onze korte pootjes volgden zijn tempo. Gelukkig voor ons was het pad zeker niet te steil en eerder heuvelachtig.
Na een redelijk eind gestapt te hebben zagen we dan in de verte het eerste beest... Ik noemde het een wilde koe maar kreeg al vlug de deskundige uitleg dat het eerder verwant was aan geiten of schaapachtigen maar dat het als je het juist wil hebben er eigenlijk geen aanverwante dierenfamilies zijn.
Affin, voor mij blijft het een wilde koe!
We zagen dat het beest niet alleen was maar het mannetje bleef dicht bij zijn vrouwtje. Joepie dus al 2 wilde koeien gespot!!
Omdat er nog andere groepen in de buurt waren besloten we om hier niet te blijven hangen maar op zoek te gaan naar meer beesten.
Hier in Noorwegen mag je overal gaan en staan waar je wil volgens de wet dus verlieten we al vlug de "officiële" wandelpaden en doorploeterden zompige weilanden en mossige velden waar je 20 cm in wegzakt. We staken kleine waterstroompjes over en wurmde ons door klein en groot struikgewas waar de takken je om de oren zwiepte als je te vlug achter elkaar aan liep.
Onze voeten bleven gelukkig droog maar rond mijn enkels zaten al vlug allerlei onhebbelijkheden als takjes en zaadjes (dacht ik!)
Nu ik dit schrijf jeuken mijn enkels nog steeds gelijk zot en wil ik niet weten wat daar allemaal in dat stuikgewas zat want mijn enkels staan vol gezwollen plekjes al of het vlooienbeten zijn... En jeuken dat da doet!!!
Afin, ik ga jullie mijn medische dossier niet verder meedelen want we wilden jullie vertellen over onze Muskusossen...
Al vlug hadden we er weer eentje te pakken en,... die hadden we voor onszelf! Dirk kon foto's nemen en ik kreeg de gids zijn verrekijker want ja overal staat het dat je 200 meter afstand moet bewaren,... mmmmnnja dat is eigenlijk toch wel heel erg ver!! Ik snap dat ge dat beest, het is en blijft een wild dier nu niet dadelijk achter zijn oren moet gaan krabben maar 200 meter... Afin we zaten eigenlijk volgens de gids al veel te dicht bij maar hij zag dat ons 'bella' heel rustig bleef en dat we bij een eventuele aanval achter een boompje konden gaan staan.
Zoals ik zei nam Dirk foto's en het 'model' kwam vanuit het gras en ging wat dollen in de sneeuw om zich daarna neer te vleien op de ijsvlakte om wat te herkauwen. Blijkbaar gaan ze op de sneeuw liggen om af te koelen.
Hier namen we ook onze pauze. Koffie thee een kaneelkoek, de gids had het allemaal bij en dan hadden we zelf nog fruit en sandwich-achtige broodjes meegenomen.
Het was eten met een blik op de muskusos!
Na het eten doorploeterden we weer een stuk van het Nationaal park met water-, modder-, mos- en rotspartijen.
In de verte stond een groep andere bezoekers en we sloten heel even aan bij deze groep omdat we van hieruit zicht hadden op 2 Muskusossen die elkaar uitdaagden op een grote sneeuwplek. Onze gids vroeg de andere gids om weg te gaan (zijn collega) want wij hadden meer betaald voor de privétour, dus wij hadden een beetje een voorkeursbehandeling hihi!!
Dirk ging samen met Erlend (of hoe die kerel ook heette) een beetje dichterbij. Ik bleef even aan de kant zitten om mijn schoenen en kousen even uit te doen omdat ik nog steeds dacht dat er prul van die struiken mijn enkels irriteerde!
Na dit fotomoment begonnen we aan de terugweg naar de parking.
We namen de tijd om nog een koppel wilde koeien in de verte op foto vast te leggen en Dirk heeft ook nog wat vogelkes 'getrokken' hihi!
Mijn horloge gaf aan dat we toch een 14 kilometer gestapt hadden en dat we eigenlijk al veel langer van deze dag hadden kunnen/mogen genieten dan dat oorspronkelijk de bedoeling was.
Nadat we keurig werden afgezet aan het hotel zijn we ons gaan opfrissen en hebben we ons proper aangedaan want het was nodig,... Ik kon mezelf zuiken in dat buske op weg naar 'huis'.
We besloten dan ook om niet uit huis te gaan maar in het hotel zelf te eten. Volgens tripadvisor en ook volgens onze gids een uitstekende keuken.
Ik nam vis (soort kabeljauw, die eerder naar krab smaakt, volgens het meisje dat ons de menu bracht) en Dirk nam schapenvlees.
Awel het zag er niet alleen heerlijk uit, het was ook super lekker.
Op de kamer heeft Dirk nog wat aan zijn fotoreportage gewerkt en eerdere verslagjes van onze vakantie geschreven terwijl ik het zoveelste boek heb uitgelezen.
't Was een schoon verhaal met een 'happy end'.
Net als onze dag ;-) Haahhaahhahahahhahaaa

Groetjes, ondertussen vanuit Åndalsnes, of toch vanuit de omgeving ;-)

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek