Hallo iedereen,

Zoals jullie in het vorig verslagje al een stukje van deze dag gelezen hebben, volgt hier de rest van de avond.
Na het avondeten op onze boerderij, hadden we nog van onze gastvrouw gehoord dat het rond 22u wel zou kunnen opklaren. Heet leek wel heel twijfelachtig.
De hele dag was het al wel zwaar bewolkt en hadden we regelmatig sneeuw gekregen, maar ze zei ons dat het weer hier echt op 5 minuten kon veranderen.
Dit hebben we al ondervonden in het zomerse Noorwegen, en ook in Ijsland is dit het geval. Typisch voor noordelijk gelegen plaatsen.
Na het avondeten was de hemel inderdaad helemaal open, en de sterren waren goed zichtbaar. Kans op noorderlicht!
Dus opnieuw onze jassen aan, muts en handschoenen en naar buiten.
Al van op de boerderij was het noorderlicht goed zichtbaar. Een grote ovale veeg, die vertrok van aan de bergen, helemaal het dal/fjord over. Vlug een paar fotootjes en op zoek naar een betere locatie, met minder lichtvervuiling.
We kropen weer in onze marteltoyota op weg richting Sommarøy. Daar hadden we in de namiddag een plaatsje gezien waar je aan de kant kon.
Inderdaad, in de winter doe je niet wat je wil. Alles licht hier vol met pakken sneeuw, dus gewoon even langs de kant van de weg parkeren zit er niet in. Het is niet te zien hoe diep de sneeuw is, dus dat kunnen we niet riskeren. Op sommige plaatsen is de sneeuw zo hoog opgespoten om de weg min of meer vrij te houden dat de sneeuw tot aan het dak van de auto komt. Het lijkt dan wel of we rijden op een eindeloze skipiste.
Gelukkig hebben we spikes op onze banden, want er is nergens een stukje asfalt te zien. Overal is de baan bedekt met een laag ijs en sneeuw. Toch banen we onze weg in het winterlandschap tegen 60-70 km/uur. Het ding rammelt langs alle kanten, de achterzetels liggen plat, dus het lijkt of we met een oldtimer camionette onderweg zijn.
Alles rammelt, kraakt en piept. Elke keer dat we vertrekken nadat de auto een tijd heeft stilgestaan, komt er een raar kreunend geluid vanonder de motorkap. Even doorbijten, het komt vanzelf en het gaat ook vanzelf weer weg.
We rijden de donkerte door, met links en rechts hopen sneeuw en komen op onze parking aan waar we genieten van het noorderlicht. Het is deze keer zoveel feller dan dat we vorig jaar in Ijsland zagen, en zelfs met het blote oog is er een schijn van groen te zien. Jammer dat het niet echt een wolkeloze hemel is, maar je kan niet alles verwachten tijdens deze pech-vakantie :-)
We zijn er niet de enige, en menig ander fotograaf is er druk in de weer met statief en fototoestel. De ooh's en aaah's volgen mekaar in sneltempo op. Tony haalt nog snel een fleeceke in de auto, kwestie van nog beter tegen de koude bestand te zijn. Een echte Viking zal hij niet worden :-)
We trotseren opnieuw de ijs- en sneeuwbanen tot aan onze boerderij. Onderweg was het opnieuw opboksen tegen felle sneeuwbuien. Met koplampen die niet veel licht geven, en ruitenwissers die meer lawaai maken dat dan ze de ruit proper vegen is het geen lachertje.
We komen veilig aan, kijken nog vlug naar de fotootjes en kruipen het bed in! Het is al een stukje na middernacht dus hoog tijd om schaapjes te tellen.
Er was jammer genoeg nog 1 groot probleem: de koude voeten van Tony. En er is maar 1 manier op deze te warmen. Steek ze tussen mijn benen en wacht enkele minuten. De ijskoude voeten zaten plotseling tussen mijn billen. En koude golf van bevroren ijsblokjes verspreide zich, maar ik zette de thermostaat wat hoger en na een paar minuten waren de voeten (van Tony) opgewarmt.
We konden gerust slapen!

Vele groetjes vanuit het prachtige noorwegen!
Dirk en Tony

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek