Hallo iedereen!

We besloten het vandaag kalm aan te doen. De voorziene wandeling naar de Pfeishütte lieten we voor wat ze was. De bedoeling was om met de gondelbaan in Innsbruck omhoog te gaan en daar een +/- 11 km lange wandeling te doen naar de hut. Maar het einde van de vakantie komt in zicht, en een lange wandeling zagen we niet direct meer zitten.

We genoten vanaf 's morgens het zonnetje! Op aanraden van onze gastvrouw vertrokken we rond de middag naar de Moosalm. Een café/restaurant op het Mieminger plateau. In de omgeving konden we een gemakkelijke rondwandeling doen, zonder veel stijgen of af te dalen. Als ze tijd zou hebben, wilde ze zelfs met ons graag eens meekomen.

We vertrokken op het gemak, zochten met gps en gsm onze weg en vonden de Moosalm. Bij aankomst was het tijd om iets te drinken en te knabbelen natuurlijk. Tony ging voor een warm chocoladecakeje met vanilleijs, ikzelf voor de Sachertorte.
We genoten ervan, en zaten er op ons gemak. Daarna maakten we nog een korte wandeling in de omgeving, en vertrokken we naar de Friedensglocke ( vrede-klok) in Mösern ( Telfs).

Als zovele jaren kom ik elke keer voorbij het paneel gereden waar de klok op vermeld staan, maar was er nog nooit geweest. Dat moesten we dan toch een keer gezien hebben! Deze klok is de grootste vrijhangende klok in de Alpen en heeft de tekst " Ich läute für die gute Nachbarschaft und den Frienden der Alpenländer". ( Ik luid voor nabuurschap en vrede in de Alpenlanden). Een mooie gedachte. Elke dag om 17u00 begint de klok met een hels lawaai te bellen om deze boodschap te verspreiden. Vanaf de plek waar de klok staat, heb je een prachtig uitzicht over het Inntal.

We waren op tijd aangekomen, en wachtten geduldig tot de klok begon te luiden. Eerst kwam er weinig beweging in de zaak, maar na een paar zwaaien begon de klepel al tegen te klok te komen. Eerst voorzichtig en zacht tot de klok volle bak heen er weer ging en de klepel in volle kracht tegenaan sloeg. Een oorverdovend lawaai! Een klok van 10 ton laat zich wel horen!

Naderhand reden we terug naar de kamer, namen een douche en reden naar Martina en Bani. We waren uitgenodigd voor een Tiroler avond, met hoe kan het ook anders Tiroolse gerechten. We werden natuurlijk hartelijk ontvangen, en kregen ook een klein geschenkje. Een flesje schnapps, met 2 glaasjes waarop onze naar gegraveerd stond. Heel mooi! Voor wie benieuwd was naar onze menu:

Voorgerecht: Drierlei vom TirolerSpeck
Hoofdgerecht: Tiroler Gröstl
Naagercht: Paunzelen mit Zuckermilch

Het was een heel fijne avond, het was ook al lang geleden dat we mekaar nog gezien hadden, en hadden dus veel te vertellen. Veel te laat reden we van Imst terug naar Oetz om ons bed op te zoeken.

Inpakken zou voor de dag erna zijn. Het was ondertussen veel te laat geworden om noch maar enige moeite te doen alles klaar te zetten voor de rit naar België.

Vele groetjes!
Dirk en Tony

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek