Hallo allemaal.
Deze ochtend worden we niet idyllisch gewekt door het goudgele ochtendgloren en de opkomende zon die door de ramen naar binnen schijnt... Nee nee, het is het romantisch getokkel van de regen op ons dak waar we mee ontwaken.
De ontbijtkorf was weer heerlijk goed gevuld met als specialiteit van de dag een soort croque'skes die overheerlijk waren. Na het ontbijt hebben we de kamer mooi achtergelaten en het beddengoed afgedaan en de handdoeken mooi op een stapeltje gelegd. De auto werd vakkundig leeggehaald om er vervolgens alles weer opnieuw in te puzzelen, terwijl het zachtjes bleef regenen.
Vervolgens namen we de bus naar het centrum van het dorp en lieten onze auto achter bij ons vorige verblijf.
In het centrum aangekomen zijn we eerst weer langs een winkel gegaan want Dirk zijn zolen vielen zowat van zijn bergschoenen. En we (Tony dus) hadden er al mooie zien staan. De vorige waren ook al een aantal jaren oud en hebben genoeg bergen overwonnen... dus tijd voor nieuwe. Ze pasten als gegoten en natuurlijk moest ik als "Finanzminister", zoals Dirk mij noemde even onderhandelen. DUS ik duwde de brave verkoper een website onder zijn neus en zei dat we ze zouden nemen als we korting kregen want anders zou ik ze wel online bestellen. De mens wist effe niet goed wat er gebeurde maar... HELA... WE KREGEN KORTING!!
Met de nieuwe schoenen aan namen we een 25 minuten durende lift naar berghaus First waar we ook zouden blijven slapen.
De teleurstelling was wel groot toen we gaandeweg hoger en hoger de berg op gingen met de kabelbaan steeds minder zicht hadden door de dichte mist. Toch vertrokken we richting Bachalpsee, een relatief rustige wandeling van zo een 50 minuten.
Ook al zagen we niet veel het was een fijne tocht en mijn Dirkske was blij met zijn nieuwe bergschoenen. Aangekomen bij het meer was het weer volle bak camping Esmeralda... we zagen het al boven aan de lift... dit is massatoerisme van de ergste graad. De lompste sukkels en trezen lopen hier op teenslippers de bergen in met kinderwagens die vast komen te zitten, vrouwen die duwen en trekken en sleuren aan de voituurkes van hun verwende jung die ook beentjes hebben en zelf zouden kunnen stappen...
Maar oké... we zochten een rustig plekje en amuseerde ons met het maken van fotookes en filmkes. Wonder boven wonder trok de mist wat weg en genoten we van de mooie omgeving. Zeker toen ook plots de meeste toeristen vertrokken om de laatste lift naar beneden te halen.
Dat was pas echt genieten in alle rust!
De mist hulde weer heel het landschap in een deken van waas dus besloten we terug te wandelen naar het berghaus. Op weg naar de Bachalpsee hadden we al een Murmeltier gezien ( een soort van grote marmot) en op de terugweg zag Tony in de verte een grote kudde gemsen. Ze liepen de bergweiden door, en er kwamen er altijd maar meer en meer. Zeker 30-40 stuks. Daarna zagen we ze in de verte op de bergkam gekke bokkesprongen maken. Geweldig om te zien, maar veel te ver om een duidelijke foto te kunne maken. We kwamen aan in het berghaus, en waren klaar voor het avondeten.
Het was een slaatje gevolgd door leberkäse, spinazie en frietjes en werd afgesloten met een sinaasappelmouse. Een wat rare combinatie met de spinazie, maar het smaakte wel na een dag in de buitenlucht.
En als extraatje werden we getrakteerd op enkele gaten in de mist waardoor we enkele ogenblikken konden genieten van de bergen rondom ons.
Omdat we morgen op tijd willen opstaan kruipen we vandaag dus ook een vroeg onder de wol.
Liefs Dirk en Tony

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek