Hallo iedereen!

Zoals jullie al kunnen lezen hebben staan we vandaag heel vroeg op. We nemen een snel ontbijtje in ons hotel en vertrekken met de auto naar de ferry.
Op een paar minuten rijden komen we aan de kaaien, waar we de ferry zullen nemen naar de gemeente Moskenes op de Lofoten eilanden.
Ik kijk er echt naar uit, want de Lofoten zijn een waar paradijs. Wilde ruwe bergen steken torenhoog uit boven de oceaan en fjorden. Het water is er azuurblauw gekleurd. Het lijkt wel op een tropisch paradijs, maar in het noorden.
Na een paar uurtjes varen komen we in Moskenes aan. We zijn natuurlijk niet de enige. Dit is een populaire vaarroute en we volgen de stroom auto's naar Reine.
De straatjes en bruggetjes over de fjorden zijn smal. De auto geraken we niet kwijt. Het is duidelijk dat we hier niet alleen zijn. We vinden een parking en betalen de nodige Noorse Kronen. Onder een stralende zon verkennen we Reine, Sakrisøy (met de gele huisjes), en Hamnøy. De omgeving is fantastisch mooi.
Het is ondertussen na 15u geworden en we kunnen onze intrek nemen in de kamer. Onze nieuwe verblijfplaats blijkt vlakbij de betalende parking te liggen en we hadden dus gratis kunnen parkeren... We worden heel vriendelijk ontvangen door een Spaans meisje dat hier een paar maanden werkt en daarna vrije tijd heeft om zelf met het verdiende geld de Lofoten te verkennen. Ook de eigenares blijkt opnieuw een supervriendelijke Noorse te zijn en we krijgen de (toeval of niet) roze kamer ter beschikking.
Het is al later in de namiddag en voor de rest van de dag hebben we niet echt plannen. De echte beklimming komt morgen pas. Omdat het toch lang klaar blijft, besluiten we nog die namiddag de Reinebringen te beklimmen. Eenmaal boven heb je een geweldig mooi uitzicht over Reine, het Reinefjord en omliggende plaatsjes. Maar eerst moeten hiervoor ongeveer 1500 trappen bedwongen worden die met rotsen door de Nepalese sherpas hier werden aangelegd. De aanleg hiervan was pas vorige week klaar. De trappen lopen echter niet helemaal tot boven. Er moet nog een heel steil stuk door het gras worden beklommen. Van en echt pad is moeilijk sprake, het loopt recht omhoog de berg op. Geen zig-zag hier. Vermoeid komen we boven, maar het uitzicht is adembenemend! Dit is het wel allemaal waard.
We klimmen nog een stukje hoger naar een 2e uitzichtspunt en genieten met volle teugen van het panorama en de zon. In de wind is het wel fris daarboven, maar zodra je je achter een rots kan zetten, is het veel beter.
S'avonds lopen we nog wat rond in dezelfde dorpjes en maken wat fotootjes in de avondzon.

Vele groetjes vanop de Lofotoen!
Dirk en Tony

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek