Hallo iedereen,

Vandaag onze eerste wandeldag in Zwitserland, en het ziet er maar grijs uit.
Na vroeg te gaan slapen, vertrekken we deze morgen richting ontbijt. 2 verdiepjes lager dan onze kamer, natuurlijk met de lift! worden we vriendelijk ontvangen.
Er is alles wat we nodig hebben, vers brood dat nog warm is, zelf in rechte sneetjes te snijden, en voor de rest wat er zowat overal te vinden is.
Confituur, kaas, vlees, wat zoet, wat groentjes, yoghurt enz enz.
We kiezen een tafeltje uit naast het raam, met zicht op de parking en de omliggende bergen. Wolken en grijs, het belooft nat te worden vandaag. Ook op internet lijkt het vandaag niet droog te blijven...
We pakken in elk geval onze zaken in en vertrekken met de auto richting Lauenen, waar de wandeling begint...dat dacht ik tenminste. Het was maar een klein dorpje, geen lift te ontdekken, dus toch dan maar snel even mijn paperassen bekijken. En inderdaad, we waren de verkeerde kant uitgereden en moesten richting Lenk.
Daar aangekomen, parkeerden we de auto en namen er de lift tot aan het middelstation, half op de berg. De prijzen in Zwitserland zijn natuurlijk duur, en we hadden geen gastenkaart, want verbleven niet in de omgeving. De kassierstel stelde voor om 1 euro op te leggen, en daarmee hadden we boven in het middelstation nog voor ons 2 een warme maaltijd erbij. Dat was natuurlijk goed meegenomen. Kwestie zei de vrouw, om de prijs toch wat te drukken en zo wat van wat "korting" te genieten.
Dus wij met de lift naar boven en daar vertrokken we op een gemakkelijk, zo goed als plat wandelingpad richting de Gryden. We waren misschien nog maar een half uurtje vertrokken en het begon al te miezeren, snel erna te regenen. Snel onze k-way uit de rugzak, en onze rugzak zelf kreeg ook een anorakske, zodat alles erbinnen droog bleef.
Na 5-10 minuutjes was het alweer droog, maar de grijze wolken bleven. We stapten verder en niet lang erna kregen we de volgende douche over ons heen. Ik vroeg Tony wat we zouden doen, terugdraaien of verder wandelen... Doe maar verder zei hij, we zijn hier nu toch al, en nat zijn we ook al.
Zo gezegd zo gedaan, en niet zo heel lang later kwamen we min of meer op onze bestemming. We wandelden nog even verder, want in het verdere stuk zijn vooral de bizarre gaten in de berg, waartussen je op smalle paadjes verder wandeld. We hadden wel pech, want er was veel mist, en het begon opnieuw te regenen.
Vliegen met de drone zat er al helemaal niet in. Dus geen luchtfoto's van deze bijzondere berg. Het zij zo.
We liepen langs de andere kant van de berg terug, kwamen terug aan het platte wandelpad waarover we gekomen waren, en wandelden terug tot aan het middelstation. Maar niet getreurd, onderweg kregen we nog een paar plensbuien te verwerken...
We kwamen in de hut toe, het was er een zelfbedieningsrestaurant, niet zo gezellig en vooral voorzien voor grote groepen. Het was 15u30 en de keuken was maar open tot 15u30...
Alles was al schoongeveegd, geen enkele pot of pan stond nog in de open keuken te pruttelen, de gasvuren waren gepoetst, en het leek of er niks meer te krijgen viel.
Alsof ik van niks wist, gaf ik het tegoed bonnetje van beneden aan de kassa af. Dit hebben we beneden gekregen.
Ze konden opnieuw beginnen, een menu....twas precies niet met volle goesting. De serveerster overlegde met een man uit de keuken. Gewoon alles op een bord, en opwarmen in de oven. Ze zou het bij ons aan tafel brengen.
We moesten niet lang wachten, en kregen de soep voorgeschoteld. Broccoli soep, maar echt hele dikke. Het kon bijna puree zijn! :-)
We kregen zelfs een mandje brood erbij.
De soep was nog niet helemaal binnen, of daar kwam de hoofdschotel. De handdoek werd erbij gelegd want de borden waren heel warm. Als de soep binnen was, konden we zelf onze borden nemen. Puree met gestoomde broccoli en 3 schijven vlees met saus. Geen idee wat voor vlees, het was niet te herkennen. We aten zo ongeveer alles op, behalve de puree, want die was toch wel wat droog. Tony liet ook nog wat vlees en broccoli achter voor de volgende gast :-)
Daar namen we de lift naar beneden en kwamen tot aan de auto. Een na een ritje van ik denk een half uurke, kwamen we thuis aan.
Tony legde zich op bed, ik ging nog even buiten met kodak en drone...maar het mocht niet lang duren, de regen viel weer naar beneden.
Voila, de eerste echte vakantiedag zit er alweer op.
We hopen op beter weer voor de komende dagen!
Vele groetjes,
Dirk en Tony xxx

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek