Hallo iedereen!

Vandaag was de laatste dag in Sankt Peterzell in Zwitsterland, maar geen nood, we blijven nog een tijdje rondtoeren in het wondermooie (en momenteel heel warme) Zwitserland.
Afscheid nemen van onze lieve dames in de stal zat er niet in, ze graasden al lekker in de sappige weiden rond de boerderij waar we verbleven. Maar op een boerderij zijn nog andere dieren, waarvan we wel nog afscheid konden nemen. Een schattige mama poes liep er met haar kleintjes rond.

We tastten alles opnieuw in onze auto, na eerst bijna ons hele hebben en houden eruit te zwieren en hadden een rit van ongeveer 230 km voor de boeg. Deze keer richting Grindelwald, naar de "echt" hoge bergen. De bergen gaan hier vlotjes over de 4000 m.
Maar eerst stond er nog een mooie wandeling op het programma. Met de gondelbaan vanuit Staubern naar omhoog, om daar een mooie graadwandeling te doen naar het uitzichtpunt op de Saxer Lücke, een beroemde rotsformatie hier in het Appenzeller land.
Het eerste gedeelte was zoals dat gaat in de bergen, wat omhoog, wat omlaag, maar voor ons leek het toch meer omhoog dan omlaag. En er waren toch alweer een paar steile stukken bij. Daarna werd het gelukkig wat platter, want ondertussen scheen de zon ook alweer op volle kracht, en was er weinig of geen schaduw tijdens de wandeling. We liepen hoog boven de boomgrens. We genoten van het mooi uitzicht, en maakten wat foto's van wat er rondom ons allemaal te zien was. Daarna keerden we via dezelfde weg terug naar het begin van onze wandeling, de lift naar beneden. Daar dronken we eerst nog iets op het terras.
We stapten de lift in, en moesten nog 20 minuten wachten alvorens de gondel naar beneden vertrok. Ofwel vertrok deze als hij vol was, ofwel om de 20 minuten. Wij hadden pech en konden 20 minuten wachten...
We kwamen terug aan de auto, die we ergens in de kant geparkeerd hadden. Zilverfolie en witte lakens hielpen om de auto koel(er) te houden. Geen zicht, maar ja, het steekt in de bergen allemaal zou nauw niet. Nu begon de echte rit naar Grindelwald!

Aangezien we geen vignet voor de autostrade in Zwitserland gekocht hadden, was het de bedoeling via de gewone wegen tot in Grindelwald te geraken. Maar na een kleine check van de gps hadden we snel door dat dit echt geen doen was. De gps gaaf 5u aan, zodat we pas rond half 10 in Grindelwald zouden aankomen, en dan hadden we nog geen pauze genomen om iets te eten.
We besloten toch een vignet te halen, dat scheelde 2u auto, en God zei dank was er een tankstation open op zondagavond!
Ondanks de autobaan en het vignet werd het toch nog later dan verwacht en kwamen we rond 21u30 aan. De wegenwerken onderweg, rode lichten, grote drukte en sukkels op baan hielden ons onderweg te veel op.

We vonden de kamersleutels in een kluisje met cijfercode aan ons huisje. Dat hadden we op voorhand via email gelezen.
We bewonderden de kamer, alles piekfijn in orde, en supergezellig. Een echt paleisje.
We installeerden ons zo snel mogelijk, hadden ook nog een babbel met de bazin, en prulden nog wat aan de foto's. 1u, dus echt hoog tijd om het bed in te kruipen!

Vele groetjes van ons 2en aan iedereen!
Dirk en Tony xxx

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek