Hallo iedereen,

Deze dag hadden we voorzien om de benen wat te laten rusten van de voorbije dagen, dus daarom geen zware bergwandeling, maar alles een beetje kalmer aan.
Na het ontbijt vertrokken we met de auto, helemaal de grens over naar Oostenrijk, om eens rond te kijken bij de Lünersee. Daar was ook een groot treffen van Alpenhoorn blazers.
Na het ontbijt vertrokken we met de auto. Iets lager dan de bedoeling was, maar geen probleem natuurlijk, we zijn op vakantie.
Toe we er aankwamen stond de parking al stampvol, dus opnieuw naar beneden rijden was de boodschap, en verder af van de gondelbaan een plaatsje zoeken.
Na de wandelingen van de voorbije dagen voelde het stuk te voet toch ook al als een hele opgave.
Er was ook een bus aangekomen, vol oudere mensen...wie wilden we toch voor zijn aan de kassa, en we zetten een laatste sprint in dwars over de parking.
Nadat we onze ticketjes gekocht hadden, bleek dat de hele groep al op voorhand ticketjes aangekocht dat, dus we konden niets anders dan aanschuiven tussen de hele groep, om in de gondel te geraken.

Boven aangekomen stond er veel wind, maar echt veel wind en was het nogal fris. We haalden alle 2 onze "frak" boven en begonnen aan een wandeling rond het stuwmeer. In de verte zagen we een groep mensen staan en hoorde we de klanken van de alpenhoorns.
Toen we er aankwamen, ruimden ze hun spullen bijeen...was dat dan alles??? Nee hoor, de bedoeling was dat ze nog verder op een andere plaats rond het stuwmeer wat speelden. En andere groepen deden hetzelfde, langs de andere kan van het meer.
Zoals echte fans, wandelden we mee met hen, en wachtten geduldig tot ze een plekje hadden uitgekozen dat hen ok leek.
Het geeft toch een speciale sfeer met de alpenhoorns in de bergen, ronden hoge rotsige bergtoppen... We applaudisseerden gelijk echte kenners :-)
Om 14u was er nog een alpenhoorn concert voorzien met alle alpenhoornspelers die daar rond het stuwmeer eerst in verschillende groepjes speelden. We besloten de rondgang toch niet te maken rond het hele meer, want dat waren we misschien niet op tijd terug.
Onderweg maakten we nog wat foto's en wandelden op het gemak terug naar de Douglass hütte waar we met de kabelbaan waren bovengekomen. We zochten een plaatste op het terras en aten en dronken in afwachting van het groepsconcert iets kleins. Verschillende muzikanten zaten er ook, en hier en daar stond al een alpenhoorn te bewonderen.
Uiteindelijk werd het 14u, maar zoals dat ook bij een fanfare gaat, 14u beginnen....dat is zo ongeveer rond 14u he! Ik weet het nog van vroeger :-)
In elk geval, alle muzikanten waren opgesteld de dirigent stond klaar, en daar stroomden de alpenhoorn klanten over het publiek en de prachtige bergwereld in.
En ik moet zeggen, het was echt indrukwekkend. Maar ècht he! Met zoveel tegelijk in zo'n decor is toch iets unieks!
Tony dacht eerst blijkbaar, och, meent ge dat??? Gaan wij nu vanuit Zwitserland terug naar Oostenrijk voor een paar alpenhoorns...maar zo in groep, hij werd er stil van!
Echt de moeite!
Nadat ze klaar waren, wandelden we nog even over de stuwdam, en namen ook opnieuw de gondel naar beneden. Verschillende muzikanten en hun vrouwen namen met ons de gondel. 80 personen in zo'n bakje...het was gelijk de bus nemen in Brussel. Niks nieuws onder de zon dus :-)
We kwamen goed beneden, en wandelden naar de auto. Daar beneden in het dal viel het ons pas op hoe warm het was. Boven was ondertussen ook de zon aan het schijnen, maar door de hoogte, en de wind was het daar allemaal nog ok. Eens beneden viel de warmte als een blok op ons...

Omdat we voor èèn dag nog eens in Oostenrijk waren, moesten we ervan profiteren. De prijzen liggen toch een stuk lager, wie sjiek is, gaat naar Zwitserland, wie sjiek wil doen, gaat naar Zwitserland, maar speelt af en toe vals, door Oostenrijk binnen te wippen -)

We haalden nog het een en ander bij de spar, aten onderweg in de werkstatt ( ja zoals in Imst, maar dan ergens onderweg) en reden terug naar huis.
Het was toen al laat geworden en dus stillaan tijd om naar de kamer te gaan.....maar....we babbelden nog even met de zoon, en we gingen naar onze grote liefde! ( Voor de muzikanten onder ons, die kennen nog mijn geschiedenis van het koeien melken in Oostenrijk, lang geleden).
Dus....wij de koeienstal binnen.....het was er zaaaalig! Al die mooie dames netjes op een rij links en rechts. Een grote ventilator bracht verkoeling voor deze lieve prinsessen, terwijl uit de radio in de stal de alpenmuziek galmde. Sommigen waren in het begin nog wat schuchter, maar lieten zich na een paar minuutjes onze professionele massage welgevallen.
Als echte kenners gingen we te werk. Eerst langzaam strelend op het voorhoofd, de kaak en rond de oren, daarna lekker zwoel in de nek en hals. En...de dames genoten ervan!
Sommigen kregen er niet genoeg van en kwamen zo ver mogelijk naar voren, zodat we overal goed bij konden. Anderen zagen onze talenten en reikten ook naar voren om ons te overhalen ook hen te komen verwennen.
Na wat samen te knuffelen en te doen, werd het wat intiemer. Hier en daar werd er zelfs gekust en gelikt...En...de stier zag dat het goed was :-)

We konden ook nog kalfjes van een week oud bewonderen, en eentje dat pas de dag tevoren geboren was. Wat onwennig stond het te kwakkelen op de benen...zo lief!

Voldaan na onze intieme momenten keerden naar onze kamer waar we nagenietend van deze schitterende dag in slaap vielen.

Vele groetjes aan iedereen!
Dirk en Tony xxx

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek