Hallo iedereen,

Alweer een nieuwe dag vol avonturen!
Na het ontbijt vertrokken we richting parking aan de Seealpsee. We parkeerden ons een stuk eerder het het dal, zodat we zeker waren nieuw opnieuw te worden getrakteerd met een briefje van de politie, om het nieuwjaarsbal te sponseren.
Daardoor hadden we wel een extra dikke km te wandelen, maar dat kon er dan ook maar bij.

In het begin zagen we er een beetje tegenop, we wisten wat ons te wachten stond. Een steile klim naar boven, want het begin van de wandeling tot aan de Seealpsee was hetzelfde als de dag ervoor.

We namen onze tijd, want we hadden de hele dag om uiteindelijk tot onze eindbestemming van vandaag te geraken. Aescher gasthaus, dat spectaculair gelegen was tegen de rotswanden, hoog in de Zwisterse Alpen. Het is ook de oudste berghut in Zwisterland.
Met enig gepuf en gezweet kwamen we aan de Seealpsee. Een korte pauze, met een meegedragen eitje en druifjes deden deugd om wat op krachten te komen.
Van onze 4 vriedinnen die we gisteren hadden ontmoet, wisten we dat we rechts voorbij de Seealpsee moesten wandelen om daar ergens steil naar boven te klimmen.
De weg liep bijna vertikaal tegen de bergwand omhoog. De hele tijd waren er kabels gespannen om onszelf omhoog te trekken. 10 kg minder, zou hier toch van pas komen... Het zweet liep van onze gespierde, afgetrainde lichamen, dat het geen naam had!
Puffend kwamen we boven de boomgrens uit, en na een laatste klim door de bergweiden kwamen we aan de Altenalp aan. Een oude bergalm, compleet met koeien, boer in overall en melkbussen tegen de gevel. Daar waar de tijd bleef stille staan...dat plekje hadden we hoog in de bergen gevonden.
We genoten in elk geval van een verse kom koeienmelk, en schuilden er even voor de regen. Daarna werden we getrakteerd om een mooie regenboog in de bergen.

We stapten dapper verder langs de bergwand, dan weer omhoog, dan weer naar beneden, tot we uiteindelijk aan onze slaapplaats aankwamen. Aescher gasthaus, geplakt tegen de indrukwekkende rotswand. We bestelden er ons avondeten, en wisten niet echt wat we konden verwachten. De menu in het Zwitsers-Duits is toch iets anders dan wat we in Oostenrijk gewoon zijn. Ook de gerechten zijn helemaal verschllend. We kregen uiteingelijk een soort pasta, met tomatensaus, en verse geitenkaas, en een potje appelmoes.

Daarna bleven we nog buiten rondopen. Genieten van het prachtige uitzicht, de grot wat verder verkennen, en het kerkje daarboven. En natuurlijk om wat foto's te maken.
Rond 22u was onze kaars uit, we beslotten ons terug te trekken op onze marmotten kamer. Een piepklein zoldertje in de hut. Al snel bleek dat we er niet alleen lagen...het is te zeggen, onze vloer was het plafond van de slaapzaal eronder, en was niet helemaal dicht. Door de opening konden wij van boven in de slaapzaal kijken.
We werden verrast door een concert van gezucht, gesnurk en gepiep...maar uiteindelijk vielen onze oogjes toch dicht, en waren we vertrokken naar dromenland.

De nacht zou ons deugd doen, na een wandeling van 6,5 uur!

Goede nacht en slaapwel!
Dirk en Tony

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek