Hallo iedereen!!!

Vandaag het eerste ontbijt in ons verblijf in Runde! Christineborg gjestehus...
De dag ervoor bij aankomst hadden we al gezien dat er zo goed als geen personeel te zien was, en ook deze morgen was dat het geval.
Het ontbijt stelde wat teleur, alles was er wel, maar toch niet zoals op andere plaatsten, en ik mistte de verse zalm die ik gewoon was 's morgens te eten.
Er was enkel een jonge gast in de keuken, volgens ons een jobstudent, die maar zich maar heel af en toe liet zien om te kijken of er van alles nog voldoende was.

In elk geval, de dag was zoals zovele dagen ervoor weer nat en grijs begonnen. Maar vandaag zou het iets beter weer worden dan gisteren en zeker na de middag zou er zon komen.
We maakten ons klaar op de kamer, wandelbroek en kousen, iets tegen de regen, iets voor als het koud is, water en wat te eten enz. Het leek toch iets op te klaren, dus dit was het moment om van start te gaan! Alles snel de auto en en hup, rijden naar het volgende dorp waar de wandeling begint. We hadden onze auto juist geparkeerd, en daar was de regen alweer....
Druppels op de voorruit werden straaltjes water...we konden niet anders dan wachten en wachten. Hier konden we toch niet doorgaan. Ondertussen was er ook nog een auto naast de onze komen staan. De bestuurder keek vanuit de auto naar ons, met een gezicht van....wat gaan we hier in hemelsnaam mee doen....hierdoor wandelen was echt geen optie.
Ons geduld werd toch op de proef gesteld en we dachten al om stillaan terug naar het hotel te rijden. Maar de aanhouder wint, en na nog wat wachten stopte het toch met regenen! Dit was onze kans, de auto uit, rugzakken over de schouders, wandelstokken paraat ( Tony dan toch) en wij op weg!

We hadden afgesproken op het gemak naar boven te wandelen. De dag ervoor hadden we al kennis gemaakt met het eerste steile stuk naar omhoog. Op het gemak ging het blijkbaar toch wel gemakkelijker dan de dag ervoor! Eenmaal boven op het plateau gekomen, gingen we niet naar de papegaaiduikers, maar langs de andere kant helemaal tot boven. Het padje was door de vele regen omgetoverd tot een slijkbaan. Echt vuile boel onderweg, een arena voor modderworstelen was er niets tegen. En er stond ook een heel harde wind. Toen we helemaal boven kwamen, maakten we wat foto's, keken we wat rond, maar het was veel te koud om daar echt lang te blijven staan. We hadden ons wel voorzien om boven iets warm bij aan te kunnen trekken, maar de wind was gewoon te fel.

We wandelden verder, en genoten ondanks het mindere weer toch van de uitzichten. We wandelden opnieuw naar beneden, en plotseling riep Tony. Hier naast u, link link!!!! En inderdaad, een heel grote vogel was kortbij in het gras komen zitten. Snel mijn kanon klaar, en schieten maar. Bij elke beweging een salvo klikken! We hadden een grote jager te pakken, de grootste soort van de roofmeeuwen.

In elk geval, ikke blij, Tony blij en koud :-)

We wandelden verder naar beneden en kozen onderweg al via tripadvisor enkele mogelijke restaurants.
Tony had er wel een paar in het vizier, niet te veraf. Want wij slapen helemaal op het laatste eiland van 3 eilanden naar mekaar, en helemaal opnieuw via bochtige wegen naar het vasteland rijden, zou te lang duren. Hij vond een Thai restaurant en belde ernaar om een tafeltje te reserveren, zodat we zeker plaats hadden! De vrouw nam vriendelijk op en vertelde dat het eigenlijk niet echt een restaurant was, eerder afhaal, maar er buiten wel een tafel stond waar we konden eten. Het klonk wat raar, maar bon, na de douche vertrokken we om te eten. Adres in de gps, en wij op weg. Na een paar minuten kwamen we al op onze bestemming. Onze hongerige buiken waren en dankbaar om. De parking van een soort carrefour, en helemaal achteraan in het hoekje.....een Thai barrakje, zoals een frietkot. We keken mekaar aan, dat was toch wel niet de bedoelden, draaiden de auto en reden we weg, op zoek naar iets anders. Tony had al snel een pizzeria gevonden, dus alleen daarheen! We kwamen er aan, gingen binnen en zagen al dat gauw dat het een combinatie was van pizzeria/kebab. Afin, een beetje teleurgesteld ( ik dan toch) maar we lieten het ons in elk geval smaken!
Daarna terug naar de kamer, en ik nam nog wat fotootjes van de avondzon en enkel vogeltjes :-)
Daarna genoten nog van een serie op netflix.

Vele groetjes, en tot de volgende keer!
Dirk en Tony xxx

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek