Hallokes iedereen!

Hier zijn we weer, nog altijd met vertraging in onze verslagen...
We genoten opnieuw van een lekker ontbijt in het hotel. Daarna nog even naar de winkel, want proviand inslaan, om de komende dagen ook nog verder te kunnen.
Onder weg stopten we nog om wat foto's van vogels te maken die we daar in het veld zagen lopen, alez, ik dan toch :-) Tony bleef op zijn gemak in de auto zitten.
Na een heel korte rit kwamen we aan in Ramberg. Daar hadden we op een camping een chalet gehuurd.
We kregen chalet nr 1, en bij aankomst bleek die in het paradijs te liggen! Vlak naast het strand, nog geen 2 meter stappen en we stonden met onze 2 voetjes in het zand.
Vanop ons terras hadden we uitzicht over het mooie strand, de zee en verder op het dorp en de omliggende bergen.
Op de planning stond een wandeling naar de Volandstind, een indrukwekkende berg met een heel spitse top. Maar we kwamen niet op gang, en bleven maar hangen aan ons huisje.
Genietend van de kabbelende golven slenterden we wat heen en weer op het strand, en schonken ons daarna een glaasje in. Zalig zo een dagje niks doen, genieten van het mooi weer en ondertussen de voorbijgangers afloeren en er de nodige commentaar bij geven.
De uren gleden voorbij en het was tijd om iets te eten. Dat deden we in het restaurant van de camping, dat toch wel goede beoordelingen had op tripadvisor.
Tony koos na wat aarzelen voor de stokvis, een speciaal geval. De vis wordt buiten opgehangen om te drogen aan houten rekken. In zo goed als elk dorp hangen de vissen en viskoppen wel te bengelen in de wind. Het ziet er indrukwekkend en afstotelijk uit. De koppen met de muil wijd open gesperd, klaar om aan te vallen!
Na het drogen wordt de vis 24-48 in water geweekt om zo terug eetbaar te maken. Ik nam een lamsbout. Simpel en lekker.
De vriendelijke serveerster kwam met de gerechten naar ons tafeltje. Zelfs de monsterlijke vis zag er smakelijk uit!
We vonden het allebei zeer lekker. Hierna deden we rustig verder met wat we voor het eten deden, niks doen en rondhangen.
Met het vallen van de avond had Tony het terras omgetoverd tot een gezellig plekje. Kaarsje, drankje, dekentje, we waren klaar om van de mooie middernachtzon te genieten. Andere mensen kwamen ook hier en daar met stoeltjes op het strand zitten, om het spectakel te bewonderen. De zon gaat hier deze tijd van het jaar niet onder! Mooi om te zien, het lijkt wel een langgerekte zonsondergang, met bijhorende kleuren in de lucht.
Het was een waar orgasme om dit mee te maken, en druk in de weer met fototoestel zag ik alle hoeken van het strand en omgeving. De tijd gaat dan snel voorbij, als ik met foto's bezig ben heb ik niet de gewoonte mijn horloge in het oog te houden....en opeens was het 1u30 geworden.
Hoog tijd om naar binnen te gaan. Tony was ondertussen al in het bedje gekropen, dus stil zijn was de boodschap!
De nacht was kort, rond 8u stond ik op, Tony een uurtje later.
We ontbeten nog met de boodschappen van de dag tevoren, en maakten ons klaar om naar het volgende dorpje op de Lofoten te vertrekken.
Op naar een nieuwe dag en nieuwe avonturen.

Vele groetjes aan iedereen!
Tony en Dirk xxx

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek