Hey Hey, op z'n Zweeds...
Hier ben ik, zijn we weer om jullie op de hoogte te houden van ons avontuur van de dag.
Wat weer rustig begon met een lekker ontbijtje en een lange autorit tot in Umea, met een bolleke op de a maar blijkbaar kunnen wij dat niet typen LOL.
Met de gps kwamen we deze namiddag bijna aan op onze nieuwe bestemming.
We zaten er deze keer maar 10 km naast! Dus heeft Waze ons weer uit de nood geholpen!! We leren alle dagen bij.
Hier in dit hotel aangekomen hebben we de auto in de buurt geparkeerd...
Je moest tot 19.00 u betalen dus hebben we tot exact 18.00 u gewacht om het ticketje te nemen.
Inchecken in het hotel was ook weer een hele ervaring op zich.
Het is hier een mega groot gebouw maar geen kat te zien.
Alles verloopt hier volledig digitaal, dus inchecken gebeurde via een computer waarna je online de betaling moest doen en vervolgens je eigen keycard voor de kamer aanmaken. Natuurlijk zijn wij modern genoeg om dat allemaal voor elkaar te krijgen!
Maar dan,.... waar vinden we nu onze kamer waarvoor we zojuist hebben zitten vloeken tegen een computerscherm???
Ah, de lift! Kamer 1018 zal wel op de 10de verdieping liggen zeker?
Maar eenmaal in de lift ging die deur dicht en kregen we dat kreng niet omhoog!!! (De lift hé!)
Keycard scannen code intoetsen wat een gedoe... Maar het was simpeler dan we gedacht hadden, met de kamerkaart 'bliepen' en gewoon op 10 duwen...
En weg waren we!
Op de kamer aangekomen hadden we een fantastisch uitzicht over de stad.
Moesten we nu nog even alles uit de auto halen voor één nachtje? Dacht het niet!!
Waar onze auto stond mag je tussen middernacht en 7 u 's morgens niet parkeren dus dan misschien best in het hotel zelf parkeren.
We waren al te weten gekomen dat je gewoon op het groene hoorntje van de telefoon kon drukken die aan de incheckcomputer lag.
Helaas was er een bandje met wachtmuziek en een boodschap in het Zweeds... pffffffffff
Daar kwam de redding, ... een vriendelijk meisje dat ook nog eens Engels sprak werkte zelfs hier in het hotel en kon ons uiteindelijk helpen zodat onze auto veilig binnen kan slapen deze nacht!
Oké, zo moeilijk was dat niet, dan is het hoog tijd om iets te gaan eten!
Na wat gepalaver over waar we zouden eten besloten we bij "Guilty pleasers" te gaan eten.
Een vrolijke blonde Zweedse kwam ons goedlachs tegemoet en we verstonden geen woord van wat dat lieve kind tegen ons aan't brabbelen was.
Maar we hadden een tafeltje en zaten goed.
Kunnen we iets eten? Geen probleem, scan de QR-code op je tafeltje doe je bestelling via de app en betaal via de app en dat komt helemaal goed!
Lap dat scannen ging nog, maar daar begon de uitdaging om eten te bestellen uit een menu in het Zweeds...
De lieve schat schoot weer in actie om die sukkelaars een beetje te helpen met de boodschap dat ze ons een Engelstalige menukaart zou brengen en uiteindelijk hadden we onze bestelling klaar...
Deel 2: betalen, onze buurman een jonge kerel had al plezier om ons te zien sukkelen en we vroegen wat en hoe het hier verder moest... jaja blijkbaar vroegen ze vooraf hoeveel fooi er aan de rekening mocht toegevoegd worden...
Afin, betalen... Mijn God nu werkte dat hier niet zonder kaartlezer... en waar ligt dat ding? Natuurlijk thuis in de kast.
Opnieuw hadden we ons blond poppemieke weer nodig. Ik denk dat ze nog net niet met haar ogen ging rollen, of toch niet in ons gezicht.
Maar daar was ze...
En toen zei ze doodleuk, Ik zal jullie bestelling wel opnemen en dan betaal je seffens binnen met de kaart...
Ik dacht dat ik iets kreeg, kon dat wicht dat niet gewoon van in het begin gedaan hebben... Troela!
Het eten heeft gesmaakt, steak met frietjes voor Dirk en ik nam de Caesarsalade.
Nu nog even betalen en terug naar ons hotel.
Wil het lukken dat de betaling niet lukt de eerste keer, ook niet de tweede keer, bij de derde keer dat ze de kaar op de terminal wou leggen riep ik wacht ' I put it in!!'
Da kind lachte haar mooie witte tanden bloot, de betaling lukte en uiteindelijk zelfs zonder fooi HIIHHHHIIIHIHHI.... tja dat zijn de moderne tijden.
Zo die je maar saaie dagen bestaan gewoon niet maar je kan overal uitdagingen in zien of bekijk het als een hoop ellende om aan uwe fret te geraken!
Wij zijn in ieder geval weer een verhaal rijker en blij dat we onze 'ellende' met jullie kunnen delen, het zou anders maar een saaie dag geweest zijn hé!
Zo ik ga mij douchen, niet dat het echt nodig is maar het is gewoon al fijn te weten dat ge achteraf geen half uur bezig moet zijn met het uitwassen en drogen van de douche.
Lieve Zweedse groetjes! van ons beiden x
De snelheid waar Tony mee typt is nog niet optimaal. Ondertussen is het alweer half 12 geworden, meneer heeft niks door, want het is hier nog tamelijk licht. Alsof de zon juist onder is, dus nog met oranje wolkjes en gewoon schemering!
Dus volgende keer niet klagen als ik binnenkort lang met foto's bezig ben :-)
Vele groetjes van ons 2-en aan iedereen! xxx
Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek