Hallo iedereen!

We doen door! Verslagje 3 van vanavond, en we zijn weer bij!
Vandaag een gemakkelijke wandeling naar een bergtop: de " Hohe Trett". Een topje van maar slechts 1681 m.
Na het ontbijt in de oubollige kamer, vertrokken we op pad. De dag zou in 1 woord kunnen samengevat worden: HEET!!!

Om te beginnen reden we eerst de verkeerde kant uit, richting Schladming. De afslag richting Aigen vonden we niet. Even zoeken op de gsm in plaats van de gps, en het werd helemaal duidelijk. We moesten duidelijk rechtsomkeer maken, en in Aigen zoeken naar het gehucht Ritzmannsdorf.
We vonden onderweg nog een NKD, even binnenlopen...niks te vangen.

Even onderweg in Ritzmannsdorf vragen waar we juist moesten zijn, en al snel vonden we de parking. Een plaatsje onder de bomen, voorzien voor maar een paar auto's.
De tocht bleek toch zwaarder dan verwacht. Al snel verdween het pad het bos in, en ging over in een marteling. Enkele stukken waren enorm stijl. Tony stapte verder in de bekende stijl, gaan met die banaan! Ni opgeven en doordoen. Ik volgde in opa-tempo!
Het was zo heet geworden, dat zweten als een paard echt niks voorstelt!

Op internet zeggen ze " Leichte Wanderung" 3,5 uur tot boven en 870 hoogtemeters te overwinnen. Zeker niet weinig. We slaagden erin de top op 2u te bereiken..nat in het zweet!
Boven aangekomen, was er nog iemand van een omliggend dorp die met de mountainbike ( met batterij) naar boven was gekomen. Ongeveer 1,5 uur had hij erover gedaan. We hadden dus niet zoveel trager gelopen dan hij gefietst! De crème-glace calorieën zullen er wel afgelopen zijn???

Onze drinkbus ging er in 1 keer in op een paar slokken na die we spaarden voor de terugweg. Bovenop deze berg heb een 360° uitzicht op de omliggende dalen en bergen. Door de regenval van de voorbije nacht en de hitte van vandaag, was er heel veel nevel in de lucht, zodat mooie foto's maken helaas niet mogelijk was.
Dan maar naar beneden, via een andere, iets gemakkelijkere weg, die we toevallig gevonden hadden.
Onderweg stopten we nog bij een privé hut, waar een uitnodigende waterbronnetje ons verleidde om onze drinkbussen te vullen. We genoten van het frisse water!
We stapten verder naar beneden, de weg was nog een heel stuk langer dan verwacht, en kwamen uiteindelijk aan de auto aan. We hadden het goed voorzien, en de auto stond nog steeds in de schaduw van een boom. Geen snikhete rit deze keer.

Onderweg op de terugweg nog even binnengevallen in de spar om onze voorraad wandelsnacks en drankjes aan te vullen.
We genoten op de kamer van een welverdiende douche! De benen en voeten waren doodmoe, en elke extra meter zou teveel geweest zijn.
Om 19u werden we opnieuw in hetzelfde restaurantje verwacht waar we gisteren lekker gegeten hadden. In ons hotel hadden ze ons deze morgen al vriendelijk uitgenodigd voor een grillavond, maar waren er toen niet op ingegaan. Bij vertrek naar ons restaurant kwamen we de receptioniste opnieuw tegen, en herinnerde ons aan de grillavond. Beetje lastig, en zeker met de herinnering van het teleurstellende eten hier van eergisteren. We antwoordden vriendelijk dat Tony niet zoveel vlees eet, en kregen te horen dat er ook groentjes waren :-)
We vertrokken naar het restaurantje en genoten ook deze keer opnieuw. Tony nam....zoals de traditie wil, salade met kip, ik ging voor de lamskroontjes met portosaus, aardappelgratin en groetjes. Alles was opnieuw heel lekker!
We geraakten nog aan de praat met het tafeltje naast ons, een Nederlands koppel dat hier wel 5x per jaar komt, want ze hebben hier een vakantiehuisje.
Tijdens het gebabbel namen we ook nog een dessertje.
Weer later dan voorzien kwamen we aan op de kamer. Hoog tijd om wat verslagjes te schrijven. 2 dagen was er niks gestuurd, en sommigen maakten zich al ongerust dat er iets met Tony en Dirk gebeurd was. Maar dat is ondertussen rechtgezet en het is voor ons fijn te horen dat er wordt uitgekeken naar onze belevenissen!

Mijn taak zit erop! Nu te hopen dat we snel in slaap vallen in onze superwarme kamer! Geen airco, Dirk verkoopt zou hier nog zaakskes kunnen doen!
Morgen vertrekken we naar Alpbach, een rit van ongeveer 250 km.

Vele groetjes,
Dirk en Tony

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek