Hallo iedereen!

Opnieuw een grijze dag....zo goed als geen bergen te zien, en het regende...geen schitterend vooruitzicht.
Tot overmaat van ramp, kreeg ik mijn gsm niet meer opgezet. Die had de hele nacht opgeladen, dus aan een platte batterij was het niet gelegen...ik had al vanalles geprobeerd, maar jammer genoeg zonder succes. Het ding bleef zo dood als een pier...
Na ons laatste ontbij in in het wereldberoemde Russbach am Pass Gschütt, betaalden we de rekening van ons verblijf en vroegen we wat info aan onze gastvrouw. Gsm's zonder abonnement waren zeker te verkrijgen in Abtenau bij de post. Waarschijnlijk niet het grootste aanbod, maar ik moet geen extra buitengewoon superdeluxe model hebben. Bellen, sms, messenger en WhatsApp zijn zowat het belangrijkste. Een goede camera in de telefoon heb ik niet echt nodig, ik heb al een ander geval mee op sleeptouw :-)
We vertrokken met de auto, en onderweg toch maar even checken hoever we van Salzburg zaten. Daar zou waarschijnlijk bij een mediamarkt of dergelijke wel meer keuze zijn. Een 45 mijn rijden, niet onoverkomelijk, dus vertrokken we op jacht voor een nieuwe gsm naar Salzburg.
We hadden de mediamarkt snel gevonden ( dankzij gps!) en konden gratis ondergronds parkeren. Het regenen was gestopt, tenminste in de ondergrondse garage :-)
We lieten ons bijstaan door iemand van mediamarkt, en konden snel een keuze maken. We dronken er iets in het shopping center zodat we de eerste instellingen in orde konden brengen. Veel gesukkel en geprul, maar het een en ander was al gelukt. Internet enkel via wifi, bellen lukte nog niet, en internet via het abonnement werkte ook nog niet. De gsm herkende de simkaart niet. Zorgen voor later!

We hernamen onze weg om ons nieuw verblijf te ontdekken. Bij aankomst bleek er niemand aanwezig. We belden een paar keer aan, maar we zagen niemand. Uiteindelijk kwam er toch een vrouw opendoen, waarschijnlijk iemand die hier werkte. Ze wist van niks, en belde de eigenaar. Alle kamers waren volzet, en dus kregen we een appartement in de plaats. Heel groot, 6 ramen breed, met eetkamer, keuken, ruime badkamer...een luxe!
We hadden nog maar pas onze spullen uit de auto in het appartement gedragen, of er belde al iemand aan. De vrouw was vlak na ons vertrek al vertrokken, dus Tony nam dan maar de telefoon aan. Nieuwe gasten uit Tjechië. Ook zei stonden voor een gesloten deur. We hadden hen gezegd de eigenaar te bellen om meer info. Het was een moeilijk geval, de eigenaar sprak Engels dat niet te verstaan was, het kopel geen Duits. Ik gaf te kennen dat Duits geen probleem was, en de nieuwe gasten gaven me de gsm om alles af te handelen. Ok, een beetje uitleg hier en daar, ik kreeg de code van de kluis waar de sleutels hingen, overhandigde onze nieuwe gasten de sleutels, en vroeg ook per telefoon de wifi code zodat onze nieuwe gasten alles hadden wat nodig was. De kamer A3 was niet direct te vinden. Ik liep ook even da gang in, vond de kamer, en begeleide ze als een ervaren gastheer tot ze terecht kwamen :-)

We vertrokken daarna nog even naar Schladming. Even checken bij NKD of er nog koopjes te halen waren. Jammer zonder succes.
Ondertussen hadden we al via de telefoon gereserveerd bij ons favoriete restaurant in de omgeving. We werden er tegen 17u30 verwacht. Later ging niet, vroeger ook niet. Alles was volzet. We haastten ons naar ginder en genoten van het lekker eten. Tony een wienerschnitzel, ikzelf vakensmedaillons met een of andere champignonsaus en butterspätzle. Zoals we konden verwachten lieten we ons verleiden tot een dessert. Het had alweer gesmaakt. We hadden niet anders verwacht. Vorig jaar aten we er ook elke keer zo lekker! De reservatie voor morgen werd ook al geregeld.
Voor het vertrek naar huis nog even naar het toilet. Ik voor de grote boodschap, Tony voor de kleine. Ik weet dat jullie je afvragen waarom het nodig is dit te vertellen, wel hier komt weer " een goei grap". Tony was al snel klaar en ik hoorde hem vertellen dat het ontsmettingsmiddel voor de handen ( corona!) zo lekker ruikte. Een frisse bloemengeur...tot ik hem opeens hoor zeggen: " oei, dat is geen ontsmettingsmiddel voor de handen". En inderdaad het bleek een bus te zijn om in schoenen te spuiten, of tapijten en allerlei badkamer toestanden... :-) Goed voor alles! Behalve de handen :-)

Na het eten reden we nog even naar een klein meertje hier wat verderop in de bergen. De toegangsweg was betalend, maar ok, dat was dan maar zo. We maakten nog een avondfoto, de enige van vandaag.

Het was ondertussen al pikdonker geworden, dus op het gemak naar onze nieuwe kamer.
Vanaf morgen zou het een stuk beter weer worden. We kijken er al naar uit!

Groetjes,
Dirk en Tony

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek