Hallo iedereen,

Deze dag is er niet veel te vertellen. Jammer voor diegene die graag veel nieuws een roddels lezen, gelukkig voor diegene die niet graag lezen :-)
De dag is zo ongeveer hetzelfde als de dag ervoor... kwakkelweer in de bergen.
We besloten nog eens te genieten van onze Sommerkarte en namen de gondel naar "Planai", een ander skigebied (in de winter dan toch) dat tot Schladming behoort.
We maakten er een kleine wandeling vanaf de lift en genoten van het uitzicht en de omgeving, ondanks het mindere weer. Zoals op de foto te zien is, deze keer geen vermoeiend en steil pad omhoog.
Daarna kwamen we opnieuw met de lift naar beneden en verkenden we het centrum van Schladming.
Moeder natuur liet zich horen, we hadden ondertussen honger gekregen, en kozen een terrasje uit waar Tony genoot van een pannenkoek met ijs en warme kersen, en ikzelf koos de pannenkoek met chocoladesaus, ijs en natuurlijk nutella!
Na ons hapje en drankje bezochten we de sportwinkel, waar we alle 2 wat shorten kochten. Moeder natuur riep opnieuw! Hoog tijd voor een hoogdringend toiletbezoek! Blij om het paskot te mogen (en moeten) ontvluchtten, dumpte ik al de gepaste, en nog te passen kleding in de armen van Tony en haastte me vol ongeduld naar de kassa. Gelukkig was er een toilet in de kledingwinkel aanwezig, waar ik dan ook dankbaar gebruik van maakte!

Op de terugweg naar de auto liepen we nog een andere winkel binnen: NKD. Nog nooit van gehoord, maar mijn commerce-instinkt had al van in de deuropening gezien, dat daar gouden zaakjes te doen waren. Als een vastberaden bedrijfsleider, econoom, magazijnier en verkoper, stapte ik de zaak binnen. Wablief? Stofzuigerss? In "afslag"? Aha, met nog eens 30% korting? kopen! alles! ja, alle dozen. Jammer voor mij, stonden er maar 2 dozen in de winkel. Geen in de voorraad. Gelukkig voor Tony waren het er niet meer. De armen vol met 2 dozen stofzuiger, en helemaal in mijn nopjes vanwege de geweldige slag die ik had kunnen slaan, doorkruisten we half Schladming om aan de auto te geraken. De dozen begonnen zwaarder en zwaarder te wegen...ik had de indruk dat mijn handen over het asfalt sleepten...
Gelukkig nam mijn liefhebbende man onderweg een doos voor zijn rekening. We kwamen aan de auto. Wat een verlossing! De voorraad van "Dirk verkoopt - (zie facebook voor diegene die het nog niet kennen) kon weer aangevuld worden! Alle splinternieuwe huishoud- en keukenapparaten aan zeer democratische prijzen, en alles 100% nieuw. Kom dat zien, kom dat zien! (Een beetje reclame kan nooit kwaad).

We hadden ook gereserveerd in ons restaurant in rohrmoos, waar we de voorbije dagen elke keer opnieuw genoten van lekker eten, en bovendien al lang als "vaste klanten" werden ontvangen, alsof we er al jaren kwamen. We kregen elke keer opnieuw dezelfde tafel, die bij onze aankomst voor ons klaar stond. Tony koos voor een plaatselijke vis met risotto, ikzelf koos voor de Schnitzel (met kaas - nee geen gordon bleu) met peterseliepatatjes. Een dessert kon niet achterwege blijven, het was trouwens de laatste keer van dit verlof dat we er zouden eten. Tony ging voor ijs met Heidelberen, ikzelf de klassieke Coupe Dänemark ( ofwel dame blanche in het Vlaams ?) Als afscheid kregen we nog een schnapps van het huis aangeboden.
De eigenaars wensten ons nog een fijne verderzetting van de reis en een goede thuiskomst achteraf.

Het was absoluut geen zware wandel-dag, maar toch weer een geslaagde dag in onze vakantie!

Vele groetjes,
Dirk en Tony

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek