Hallo iedereen!

Zoals jullie al weten, werkt het internet bijzonder slecht en valt constant uit...dus het is weer een heel gevecht om dit verslagje online te krijgen...

Deze morgen stonden we rond 7u30 op, zodat we klaar waren om rond 8u00 naar het ontbijt te gaan.
De keuze is nog steeds uitgebreid, allerlei soorten vlees en kaas, aangevuld met verschillende soorten fruit, yoghurts, enz enz. En ik ben ook gelukkig, ik hou het simpelweg bij Nutella. De enige echte!

Op het programma van vandaag stond de Königssee, en de Fischunkelalm. Vanaf 's morgens werd het al duidelijk dat het ook vandaag weer heel mooi weer ging worden.
Tony had deze morgen de tickets gereserveerd voor de boottocht op de Königssee. Om 11u vertrok onze boot, richting Sint-Bartholomeüskerk aan de königssee. Deze licht zo ongeveer in de helft van het 8 km lange meer. Daar gingen we niet aan wal. Onze bestemming was Salet, vanwaar de gemakkelijke wandeling naar de Obersee en verder door naar de Fischunkelalm vertrok.
De zon scheen ondertussen inderdaad volle bak. Het plein aan de Königssee met bijhorende pieren voor de boten en kassa's liep vol met zwetende mensen. Aanschuivend aan de kassa's in volle zon, of aanschuivend op de door hen gereserveerde vaart over het meer. Het viel ons meteen op dat er daar een grote massa aanwezig was, en de meeste zonder mondkapjes. Ze hadden ze wel bij, hielden ze in de handen, of waren nog verder weg te zoeken in de rugzakken of handtassen...
Op de boot was mondmasker natuurlijk verplicht, maar hier en daar kwam er toch volk op zonder, en voor de afvaart werd er omgeroepen dit zeker te dragen. Dan werd er nog her en der gezocht in rugzakken of jaszakken.
We hadden geluk dat we nog meekonden. De tickets die Tony online gereserveerd te hebben, bleken geldig voor morgen 09/07. We stonden er dus een dag te vroeg, en dit was onze laatste dag in Berchtesgaden... Zoals ik al zei, avonturen zouden er opnieuw tijdens deze reis opduiken. We werden in afwachting met onze foute tickets aan de kant gezet, en konden mee indien er nog plaats was. Gelukkig was dit het geval!

Eenmaal aangekomen aan de aanlegplaats "Salet" konden we aan onze wandeling beginnen. De omgeving is supermooi, maar veel te toerischtisch. Het bootje, de gemakkelijke weg langs de eerste alm op weg naar de Obersee. Het was een platte breed pad, die slingerend tussen de weien en rotsen 100derden mensen het alpenlandschap inleidde.
Een foto bij het boothuis aan de Obersee zat er niet in. Teveel mensen op een te kleine plaats... Dan maar verder langs de Obersee op weg naar de Fischunkelalm. Een mooie, rustige wandeling langs de oevers van het meer,tenminste, als er niet teveel volk zou lopen. Een maal het meer omlopen kwamen we aan de Fischunkenalm aan. Vele modellen, dikke, dunne, scheve en lange lagen er in hun ontblote bovenlijven te genieten van de zon en sommigen waagden de duik in het ijskoude water van de Obersee. De Fischunkelalm ligt aan de andere kant van hetzelfde meer.
We zochten een plekje in de schaduw, aten onze appel en keken in het rond, en we zagen dat het goed was. Aanschuiven voor een drankje bij de alm zagen we niet zitten, de wachtrij was veel te lang...
Na een tijd in de schaduw vertrokken we weer op de terugweg, een hielden nog een kleine pauze aan de eerste alm.
Vandaar zagen we "Salet" al liggen. Onze vertrekplaats richting vertrek van deze morgen. En ja hoor, een enorme wachtrij om de bootjes terug te nemen, zonder de welgekende mondkapjes...
Op de boot, deed iedereen wel zen mondkapje op, maar zo werkt het niet echt...
Eenmaal aan de auto aangekomen, keken we op tripadvisor om een goed restaurant te vinden. We kozen uiteindelijk voor een soort stoofpot met spatzle en preiserberen. Dat laatste is dat de kers op de taart. En we genoten van ons avondeten. Er was nog plaats voor een dessert. Ik ging voor de klassieke dame blance, onder de Duitsers/Oostenrijkers gekend als coupe Dänemark. Tony liet zich verleiden door een "windbeutel". Een gevulde soes, met aarbeien.
De dame blanche was normaal, de soes kwam in mega-formaat. De foto volgt nog wel, maar staat nog op de telefoon.

Naderhand hielden we nog halt op de Rossfeldpanoramastraße in de hoop een paar mooie foto's van de roze gekleurde wolken te kunnen maken. Het roze bleef jammer genoeg achterwege...

Morgen vertrekken we naar onze volgende bestemming, nl Sankt-Gilgen , gelegen aan de Wolfgangsee. Een ritje van ongeveer 50 km. De weersvoorspellingen voor Oostenrijk zien er minder rooskleurig uit. De 27 graden die we vandaag haalden zullen we jammer genoeg de volgende dagen niet meer moeten verwachten.
Een beetje minder is voor mij geen enkel probleem, ik kijk er naar uit. Mijn ogen weten, zoals altijd van de zon. Ze zien weer goed rood en tranen. En hopelijk de komende dagen minder hard licht, want de foto's staan mij compleet niet aan...

Vele groetjes en tot later!

Dirk en Tony

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek