Hallo iedereen!

Wat zou deze nieuwe dag brengen? Een uitstapje naar Tromsø.
Rond 8u30 zaten we aan de ontbijttafel. Een buffet van allemaal lekker dingen lachtte ons toe. Lekker omelletjes met groentjes en kruiden, wafeltjes, confituurtjes, yoghurtjes met granola, verschillende kazen en vers fruit. Allemaal gezonde dingen. Geen choco! En toch was het een lekker ontbijt.
Na het ontbijt maakten we ons klaar om met de auto naar Tromsø te rijden, een trip van ongeveer een uurtje.
De auto was tijdens de nacht goed ondergesneeuwd, maar we hadden ons voorzien en de ijskrabber mee in de kamer genomen. We hadden al de dagen ervoor ondervonden dat door de vrieskou de deuren soms heel moeilijk open te krijgen waren, en als geen enkele deur open kon, hadden we ook geen ijskrabber. Als de deuren toch waren vastgevroren hadden we natuurlijk ook geen ijskrabber nodig en waren we verplicht in de omgeving van de boerderij te blijven. Maar eindelijk stond het geluk aan onze kant, alles ijs- en sneeuwvrij en we konden vertrekken.
Onderweg stopten we nog af en toe om een foto van het wondermooie landschap te maken. Tussen de sneeuwbuien door wel te verstaan. We deden er een stuk langer dan een uur over, door de sneeuw, en door de foto-pauzes.
Eenmaal in de stad aangekomen, diende zich een volgend probleem aan. In het begin vonden we geen parkeerplaatsen, tenzij met parkeermeter. Voor ons niet mogelijk, want we hebben hier geen Noors geld, laat staan muntjes. Alles kan hier namelijk met de kaart betaald worden.
We dwaalden met de auto nog wat verder de stand rond, en vonden uiteindelijk een kleine parking waar aan de automaat ook met de bankkaart kon betaald worden.
Jammer genoeg stond deze in het Noors ingesteld, en nergens een mogelijkheid om de taal naar Engels te veranderen. Maar een voorbijganger (toevallig een Belg die in Tromsø woonde) kon ons verder helpen. Er was een probleem met de automaat, en de bankkaarten werden niet aangenomen. Tony installeerde een app, waarvan op de automaat een advertentie plakte, en zo betaalden we dan toch onze parkeerplaats. Wat een technologie, zelfs in het hoge noorden!
We verkenden de winkelstraat en vonden een gezellig zaakje waar we appeltaart aten, Tony een latte machiato dronk en ikzelf een cola zero. Te laat dacht ik aan een warme choco. Binnenin stonden nergens 2x dezelfde stoelen of tafels. Ook de ouderwetse bankstellen van de bomma en bompa deden dienst om de klanten de nodige ontspanning te bieden. Het was er uiterst charmant! Ondertussen was het de zoveelste sneeuwvlaag die we- nu van binnen - zagen voorbij komen. Ook in het stadscentrum liggen alle straten wit van het ijs en de sneeuw.
Na onze pauze wandelden we de winkelstraat verder af op weg naar de auto. Nog even alles sneeuwvrij maken en we kropen opnieuw onze sportmachine in op weg naar de boerderij, onze veilige thuishaven.
Onderweg zagen we nog de laatste zon boven de bergen. De sneeuw kleurde er helemaal oranje van, net zoals het water in het fjord. Een prachtig zicht, maar jammer genoeg geen plaats om even aan de kant te staan en een foto te nemen. We reden immers nog op een drukke baan vanuit het stadscentrum richting luchthaven.
Tijdens de rit naar huis reden we nog door een aantal fikse sneeuwbuien. De sneeuw was op plaatsen ook op de baan dieper geworden, en net zoals op andere dagen, reden de sneeuwruimers constant op en neer, om de banen berijdbaar te houden. Op de parking maakten we onze auto klaar voor de overnachting. Nog een laatste keer alles sneeuwvrij maken. Ook de bumper achteraan moet mooi sneeuw- ijsvrij zijn. Als dit niet zou zijn, en alles vriest goed vast, is de koffer met geen stokken open te krijgen. Een gewaarschuwd man is er 2 waard!
Eenmaal op de kamer maakten we ons klaar om te gaan eten. We hadden deze morgen onze keuze al doorgegeven: 2 x lasagne. Onze kamer is in een apart gebouw, dus het is elke keer opnieuw, zowel voor ontbijt als avondeten, jas aan, muts op, schoenen aan. Dan het gebouw met restaurant binnen, daar jas uit, muts af, en schoenen uit.
Inderdaad, in de eetruimte ligt een mooie houtvloer, en iedereen doet in de hal de schoenen uit, om op de pantoffels of op kousen de diner-ruimte ( is ook de ontbijtruimte) rond te lopen. Het is geen restaurant waar ook andere komen eten. Daarvoor zitten we hier te afgelegen. Enkel eigen gasten komen hier over de vloer, en iedereen heeft ondertussen iedereen al wel eens gezien. Dus het is een lekker onderonsje op kousevoeten :-)
Omdat het vanavond nog steeds dicht zit van de wolken, laten we de hoop op noorderlicht toch een beetje varen. Volgens de weersvoorspellingen zou vooral na overmorgen de zon iets meer te zien zijn, en zou dus ook de kans op een open hemel wat groter zijn. We blijven uitkijken en houden jullie op de hoogte!

Vele groetjes vanuit Bakkejord ( de gemeente waar we overnachten).
Dirk en Tony

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek