Goede morgen iedereen!

Na een zalige nacht in ons eigen bedje, hier het vervolg van de reis!
Die dag reden we het laatste gedeelte van de Icefields parkway tot in Jasper. Na onze basis-overnachting op de Wilcox-campground was het vooruitzicht naar onze volgende slaapplaats in Jasper iets beter. We sliepen er namelijk weeral in onze tent, gedurende 3 nachten, maar op de camping waren wel douches en toiletten voorzien. Zoals jullie op de foto's zien, hebben we veel geluk gehad met het weer. Veel zon. We kwamen onderweg een Belgisch koppel tegen dat al 4 jaar na mekaar naar Canada op reis gaat, en hadden nog nooit zo goed weer gehad. Telkens veel bewolking en een stuk kouder. Wel, bij onze overnachtingen in de tent was het ook elke keer zo, van zodra de tent opgesteld stond, begon het te regenen. Ook 's nachts of in de morgen. Gelukkig werd het elke keer opnieuw overdag goed weer.

Vlak na ons vertrek op de campground, we reden nog maar een kwartierke, moest er al gestopt worden. Vlak aan de zijkant van de baan zijn de Tangle falls (watervallen) te bewonderen. Omdat we nog tamelijk vroeg in de ochtend voorbijkwamen, stond het er nog niet overvol met toeristen. Een meevaller!
Een dikke 5 km verder stopten we alweer. Ik had thuis op internet toevallig iets gevonden over "Beauty Creek", alleen de naam alleen al, daar moesten we toch even gaan kijken. Verders stopten we ook nog aan de Upper en lower Sunwapta watervallen en de Atabasca watervallen voor we in Jasper aankwamen.

Nog vergeten te zeggen: 2 dagen ervoor hadden we tijdens de avond nog een beer langs de kant van de weg gezien. We zijn er wel 5 keer voorbij gereden, de auto altijd maar gedraaid om het allemaal goed te kunnen bekijken. En we waren daar helemaal alleen, dus geen andere auto's die in de weg stonden. Jammer genoeg was het al vrij laat (rond 9u) dus te donker voor foto's. We maakten dan maar een kort filmpje met de gsm.
Daarna reden we nog iets verder om de ondergaande zon te fotograferen. Ik had te autosleutels voor een keer aan Tony gegeven omdat ik nog alle fotoprul uit de auto moest nemen. Nadat de foto's klaar waren, wist Tony doodleuk te zeggen dat de autosleutels verloren waren. Weg, foetsjie, uit zijn zakken gevallen. Het was ondertussen al rond 9.u30-10u geworden, dus tamelijk donker. Tony in paniek, ik bleef kalm en zei dat hij zich ook niet moest druk maken. Gewoon kijken waar we gelopen hadden, onze zakken nog eens nakijken en alles zou in orde komen. Gelukkig vonden we de sleutels op de grond tussen de rotsblokken. Zoniet, bleef er niet anders over dan te voet 20 km naar de camping, te voet voorbij de beer. Met geen sleutels, telefoon enz. dus geen tel nr om de verhuurfirma van de auto te bellen. Alles lag in de auto.... Het was even een spannend moment, maar met een beetje geluk is alles goed gekomen!

Vele groetjes,
Dirk en Tony

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek