Hallo iedereen!
Klaar voor een volgende dag in en rond Quedlinburg? Wij wel :-)
Vandaag zijn we op tijd opgestaan, en rond 7u30 gaan ontbijten. Zoals elke dag, uitgebreid, en keuze te over. Het is duidelijk te zien, dat het zeker geen hoogseizoen is, want in de ontbijtruimte zijn maximum 3-4 tafeltjes bezet. We moeten dus niet bang zijn, om iets te kort te komen!
Vandaag op de planning: de stoomtrein naar de top van de Brocken, de hoogste berg van noord-Duitsland, en te voet naar beneden.
Aangekomen aan het station "3 annen hohne" moesten we nog even geduld hebben, want de loketten waren nog gesloten. Na een kwartiertje was het zover, en konden we onze plaatsen verzekeren op de "Harzer smallspurbahnen" met een afsplitsing naar de Brocken. Nog een beetje geduld en daar kwam de grote machine het station binnengerold. Al stampend en stomend kwam het stalen monster tevoorschijn.
De korte rit naar het volgend station "Schierke" duurde ongeveer 12 min. waar er nog andere mensen opstapten. Vandaag begon de echte beklimming tot op de top van de Brocken. Ongeveer 30 minuten stomen.
Eenmaal boven hebben we de omgeving op ons gemak opgenomen, wat rondgekeken en aan de lange afdaling begonnen. Het was alweer 11 jaar geleden dat we deze wandeling nog hadden gedaan, dus het was even zoeken waar en hoe we naar beneden moesten.
Dan maar de gewone weg, maar al vlug ontdekten we het steile pad "Eckerlochstieg" door het bos naar beneden. Dit bospad beloofde nog veel avontuur wisten we al van zolang geleden. De afdaling ging niet zo vlot als toen, we zijn natuurlijk nog altijd even jeugdig, maar het pad was op plaatsen bedekt met wel een halve meter sneeuw. We moesten onze weg banen door de sneeuw, rotsblokken en smeltwater dat overal naar beneden stroomde. Een echt pad was niet meer te zien, en de afdaling gebeurde over de stenen die in de rivier lagen. Om het allemaal nog wat spannender te maken, moesten we verschillende keren over bomen klauteren die ons de weg versperden. Vele bomen zijn hier omvergeblazen met wortel en al...
We wandelden dus richting Schierke terug, maar omdat het bospad al lang genoeg had geduurd, namen we onderweg de gewone weg. Deze was natuurlijk veel langer. Eens aan het stationnetje "Schierke" aangekomen, moesten we nog een aantal km verder naar 3 annen hohne, waar onze auto geparkeerd stond. Volgens de bordjes onderweg maar 5 km extra. Onderweg bezochten we ook nog de "Feuersteinklippe" en de Trudenstein, alsof de gewone wandeling nog niet genoeg was!
We waren alle 2 blij dat we uiteindelijk de auto zagen... de tocht was meer dan lang genoeg geweest.
Vanaf de parkeerplaats bezochten we Bad Harzburg, het stadje waar we 11 jaar geleden overnachtten. Honger! Eten! Het was hoog tijd. En het smaakte ook nog! Tony een slaatje met kip, ikzelf een gordon bleu.
Daarna hebben we op het gemak, de spieren waren ons iets minder goed gezind dat deze morgen, de "Bummel allee" in Bad Harzburg afgewandeld. Dit is de lange winkelstraat waar ook verschillende restaurantjes en parkjes te vinden zijn. Het is er - vooral in de zomer - vooral de bedoeling om gezien te worden :-)
Daarna zijn we weer met de auto naar onze thuisbasis Quedlinburg gereden, om nog een kleine avondwandeling te maken.
Dit was weer een zeer mooie dag, zoals gisteren vol zon, en een zalige 26 graden.
Morgen zullen we waarschijnlijk de duivelsmuur (Taufelsmauer) bezoeken, op aanraden van mensen die we hier deze avond toevallig tegenkwamen tijdens onze avondwandeling.
Vele groetjes en tot volgend verhaal!
Dirk en Tony
Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek