Hallo Iedereen,

Na onze campingavonturen zijn we gisteren vertrokken naar een klein vissersdorpje in de oostfjorden van Ijsland.
De streek is veel dunner bevolkt en naarmate we dichterbij onze bestemming komen zien we inderdaad veel minder huizen. Het is niet moeilijk een uurtje te rijden en onderweg met moeite 5 huizen tegen te komen. We zijn het al gewoon, als we na een uur nog eens een auto tegenkomen, zeggen we al dat het druk is op de baan :-)
De rit naar Borgarfjordur was lang, zeker 300 km, en niet overal kunnen we goed doorrijden.

De vorige avond had ik van een Duitser een tip gekregen van een warmwaterbron onderweg, vlak voor een dorpje. Verscholen achter de rotsen en niet vanaf de grote baan te zien. Geen bewegwijzering dus zo goed als niet gekend door toeristen. Daar moesten we zijn! Hij had me een foto laten zien, zij waren en 's morgensvroeg geweest en er was niemand anders te bespeuren. Dit zouden we wel even nadoen.

Door onze korte nachten in de tent zijn we dan toch later vertrokken dan voorzien. Onderweg gezocht naar de wamwaterbron, maar niet gevonden. Dan maar even verder tot in het dorp met ook weer een naam die niet uit te spreken viel. Daar aan de lokale bevolking even gevraagd waar de bron was. We waren ongeveer 1 km te ver. ok, dus wij terug, en na enkele minuten vonden we de plek waar we de ringweg moesten verlaten. Auto geparkeerd en hup, het gras en de rotsen door. En inderdaad, midden in het niets stond een bak, gevuld met warm water en... nog andere mensen.
Kleren uit, zwembroekske aan en het water in. En dat was heet, heel heet!!! 40 °C. Een groot verschil met de 10 °C die we ondertussen gewoon waren.
Er waren nog 4 mensen, 2 uit Tsjechië en 2 limburgers. 2 sympathieke studenten die hier rondtrokken met een reuzenrugzak en al liftend Ijsland doorkruisten.
Na een tijdje in het bad geplonst te hebben verder op de weg naar onze verblijfplaats, een boerderij in een afgelegen fjord.

Het weer werd er niet beter op, en terwijl we op eenzame hoogten de bergpas doorkruisten om in het fjord aan te komen, werd het steeds mistiger en mistiger. Op een moment zagen we slechts enkele meters ver. Het hoogste punt voorbij, onder de mist, werd alles weer wat zichtbaar. De zon liet zich jammer genoeg niet zien, verstopt achter een dikke laag wolken.

De boerderij was niet moeilijk te vinden, er lagen maar 2 boerderijen in dit fjord. De ontvangst was hartelijk en vriendelijk en de boerin vertelde honderduit. Ze had verschillende jobs, het ontvangen van gasten in haar gasthuis. ( het oude boerderijgebouw dat apart lag van haar huidige woonst), buschauffeur en postbode. Elke 2 dagen brengt ze ook met haar bus(je) de post van en naar het dorp. Het is hier mooi, maar veel van de omgeving kunnen we niet zien. Links en rechts gaan de helingen van de bergen de hoogte in, en bovenons dreigt een donkere regenlucht. We zitten opgesloten in dit fjord...

6 km verderop ligt het eigenlijke dorp, een samenraapsel van enkele huizen, ik schat een 50 tal. 3 plaatsen waar we konden eten. Het was al vrij laat, rond 21u, dus er was haast bij. In 1 ervan werd die avond een life concert gegeven, enkel take away (meeneem eten) was mogelijk. Niet voor ons dus. De zaak erover dan maar. Daar hebben we lekker gegeten. De porties waren jammer genoeg niet zo groot.
Na het eten even naar de haven geweest, het lijkt wel speelgoed, van lego. Klein en schattig. Enkele kleine vissersbootjes lagen er te dobberen.
In de haven is er een klein heuveltje, bekend voor de papegaaiduikers. En die zaten echt kortbij!
Een mooie afsluiting van weer een mooie dag!

Vele groetjes,
Dirk en Tony

Geschreven door Dirkentonys.reisdagboek