We rijden verder door Oostenrijk naar het noorden. Het is een prachtige rit. Binnendoor over smalle, maar goede wegen rijden we hoog door het berglandschap. We zitten hoog, maar klimmen en dalen niet zoveel. We rijden als het ware over een hoogvlakte. Mooie groene alpenweiden. Kleine dorpjes, De huizen en het land zien er welvarend uit. Het hoofdinkomen kan niet anders dan uit agrarische werkzaamheden voorkomen. Het passeren van een tractor komt net zo regelmatig voor als dat we ingehaald worden door personen wagens. De weg slingert langs de Oostenrijks Tsjechische grens. De grensovergang valt niet zo zeer op door douaniers, die zijn er niet, maar door het grote aantal nachtclubs en casino's. Ons doel voor vandaag is het plaatsje Ceskey Krumlov. Deze plaats ligt in Zuid-Bohemen. Wij kennen het niet, maar het schijnt na Praag de meest door toeristen bezochte plaats in Tsjechie te zijn. Er is een parkeerplaats, zonder voorzieningen, maar dicht op het oude stadje., waar we de wagen kunnen parkeren en de nacht door gaan brengen. De vriendelijke parkeerwachter noemt de prijs, die kan worden voldaan in Tsjechische kronen of Euro's . De Euro is in Tsjechie geen officiele munt, maar tijdens ons verblijf blijkt dat er altijd en overal met Euro's betaald kan worden. De gehanteerde koers is constant en conform de waarde. We vertrouwen de aangewezen parkeerplek niet helemaal. Het heeft vannacht geregend en de bodem lijkt nogal zacht. We zetten de camper neer op een stuk asfalt dat voor toeristen bussen is bestemd. Helaas kwam de parkeerwachter naar ons toe en verwees ons vriendelijk naar de toegewezen plaats. We vonden een plek, waar onze schotel de Astra satelliet duidelijk in beeld kon krijgen en de grond onder de wielen toch voldoende hard bleek. Het leven van een camperaar valt niet altijd mee. We lopen richting de oude stad. Voor ons een enorm viaduct, opgebouwd uit drie boogniveaus, daaroverheen lopen mensen, daarboven nog een verdieping met ramen. Zodra we onder het viaduct zijn, loopt voor ons de Moldau in een stroomversnelling langs de stadsmuur. Kano's en rubberbootjes van verschillend formaat nemen onder grote belangstelling een voor een deze hindernis. Over de Moldau loopt een houten brug het middeleeuwse stadje in. Het stadje wordt aan drie zijden door de slingerende rivier begrenst. Links boven ons aan de buitenzijde van de Moldau is een enorm kasteel, de boogconstructie die we net gepasseerd zijn maakt hiervan onderdeel uit. Een indrukwekkend beeld. Wij zijn niet de enigen die hiervan genieten. Om ons heen zijn alle talen van de wereld te horen. Hoewel het Chinees ver in de meerderheid is. In grote groepen wandelen zij, vaak begeleidt door een gids, door het stadje. Bussen vol worden vanuit Praag binnengebracht. Wat weten wij soms toch weinig van Europa, terwijl Chinezen, Japanners, Zuid Amerikanen in grote getale deze parels weten te vinden. Natuurlijk draait hier alles om toerisme, dat kan niet anders. Het is werkelijk bijzonder. De straten zijn sprookjesachtig. Iedere 5 meter weer een nieuw doorzicht. Het lijkt Anton Pieck wel is geen eufemisme. Het stadje is eind dertiende eeuw bij een fort aan de Moldau ontstaan. De bebouwing dateert vooral uit de viertiende tot de zeventiende eeuw. Gotische , renaissance en barok stijlen wisselen elkaar af. De verschillende binnenplaatsen van het kasteel hebben gladde muren maar zijn beschildert alsof ze opgebouwd zijn uit grote blokken steen. De ronde toren is prachtig figuratief beschildert. Als het niet echt was, zou je het soms kitch kunnen noemen. Maar dit is natuurlijk ontstaan, stap voor stap gegroeid, hier zie je de eeuwen aan je voorbij trekken. . Tijdens de tijd van de Sovjet Unie, ernstig verwaarloosd, maar nu weer in volle luister gerestaureerd. Uren wandelen we rond. Na een pauze in de camper ten behoeve van het avondeten, maken we weer een wandeling door de stad als het donker wordt. Het kasteel is prachtig verlicht. Ondanks dat de dagjes mensen vertrokken zijn, blijft het gezellig druk in de stad. Op de markt, waar een gitarist passend klassiek gitaar speelt nemen we nog een sorbet. Nagenietend vertrekken we weer naar de camper.

Geschreven door CamperHerman