Gisterenavond laat besloten we te kijken of we vandaag weer op deze camper staplaats terug konden komen. Roxana zou dan naar Maastricht gaan terwijl ik de camper naar Sittard zou brengen voor de tweede dag van reparaties. De havenmeester had zijn kantoor bij de douches, dus onderweg naar het morgen ritueel kon ik dat mooi regelen. De havenmeester was in gesprek met een Egels echtpaar dat met een schip in de jachthaven lag. Nadat zij vertrokken waren vertelde de Havenmeester mij dat er absoluut geen plaats meer was van donderdag tot en met zondag, en dat voor de komende drie weken. Oorzaak, Andre Rieu trad de komende weken met zijn orkest op in Maastricht. Het jaarlijkse festijn waar Roxana en ik een aantal jaren geleden ook naar toe zijn geweest. De Engelse man die net vertrokken was bleek een van de zangers van Rieu te zijn, die tijdens het Maastrichtse optreden altijd in deze jachthaven verblijft. Voor ons was dit een tegenvaller. We besloten samen naar Sittard te rijden. Ik zette Roxana af in het centrum en reed door naar de garage aan de rand van de stad. Aangezien de verwachting was dat men de hele dag met de camper bezig zou zijn, werd ik ook naar het centrum van Sittard gebracht. Het was druk in de stad, prachtig weer en de wekelijkse markt zorgde ervoor dat alle terrassen rond de markt gezellig gevuld waren. Al snel hadden Roxana en ik elkaar weer gevonden en bezochten een oude kerk op de Markt. Tot onze, maar met name Roxana's grote verassing stond er in de kerk een groot beeld van de H. Rosa van Lima. Zo tref je in Sittard zomaar ineens een stukje Peru aan. Later begrepen we dat er zelfs een H. Rosa kapel is, waar naar toe jaarlijks de H. Rosa van Lima processie plaats vind. Voor Nederlandse begrippen een processie van een ongekende omvang. Na nog wat rondgezworven te hebben, Sittard doet erg aan klein Maastricht denken (dit is een compliment), zochten wij ook een plekje op een van de terrassen rond de markt. Na een voorzichtig begin met koffie en natuurlijk Limburgse vlaai, bestelden we een proeverij van drie bieren aangevuld met flinke porties bitterballen. De biertjes werden een voor een vakkundig ingeschonken door een vriendelijk meisje dat in haar eentje het hele terras deed. De biertjes waren zeer verschillend, van zoet naar zuur, van donker naar licht, van hoppig naar fruitig. Toen wij zelfs als geste een vierde biertje ingeschonken kregen en soldaat gemaakt hadden voelden we ons behoorlijk licht in het hoofd. Inmiddels was het 2 uur geworden en de markt afgebroken. De terrassen werden leger en het zonnige weer werd bedreigd door langzaam optrekkende onweersbuien vanuit Belgie. Nog snel wat kleren gekocht en teruggelopen naar de garage. We waren nog niet binnen of de bliksem kliefde door de lucht en de regen viel hard neer. Het zette niet echt door, het meeste ging ten zuiden van Sittard langs. Na nog een uurtje wachten was de wagen klaar en konden we vertrekken. Op aanraden van de garage eigenaar zochten we een camperplaats bij het plaatsje Gangelt. We kregen een mooie rustige plek en installeerden ons. Op de camperplaats stonden een stuk of dertig campers. Duits, Belgisch, Nederlands en tijdens een rondwandeling ontdekte Roxana ook een camper met een Spaans kenteken. Als snel kwam ze met deze mensen aan de praat. Het waren Limburgers die al jaren in Spanje woonden en nu terug waren i.v.m. het overlijden van de vader van de vrouw. Op de een of andere manier beleefde zij het als troostend dat ze in het Spaans, haar hart en verdriet bij Roxana kon uitstorten. De avond werd met hen gezamenlijk en ook vrolijk, onder het genot van een goed glas bier en wijn doorgebracht.

Geschreven door CamperHerman